Fangs of a Half-Blood

27 | The Rival Pack

Silence took over between us. Halo-halo ang nararamdaman kong emosyon. At hindi ko kaya itong isa-isahin. But all one thing I know of, galit ako. Umuusbong ang galit ko sa mga nalaman. My parents died protecting me. And this all started with Durano witches. Ang dami na nilang napinsala para lang makamit ang pina-plano nila.

Nagawa nilang lokohin ang ama ni Cedric. Pinagsamantalahan nila ang kahinaan nito. And that made my anger towards them grew tremendously. Hindi na rin sila nakuntento't ginawa rin nila kay Cedric ang ginawa nila sa ama nito.

At dahil sa inggit nila sa pamilyang Valenzuela, ginawa nila ang lahat para lang mapatalsik sa mist coven na kinalakihan nila. They even used our rival pack against my parents. Because of it, they died protecting me. Pino-protektahan nila ako sa hindi malamang pangunahing dahilan.

Bakit sobrang desidido ng mga ito para lang makamit ang inaasam-asam nila? Bakit sa daming mga werewolves pack, kami pa mismo ang pinupuntirya nila? What are the things that they keep under their sleeves? 'Yan ang mga katanungang kailangan kong malaman.

My forehead furrowed in confusion when I heard the wolves' cries a few meters away from here. Sinundan naman nito ang biglaang takot sa puso ko. The night wind is oddly cold. Out of the corner of my eyes, I saw Lola had the same reaction as mine.

"'La," may takot kong tawag sa kaniya.

The next thing happened, Lola clenched her fists. I saw her jaw moved in anger. Her eyes change into two different colors. Maging akin ay naramdaman ko ang pag-iba ng kulay nito. My heart was pounding so hard. Biglang akong nanlamig at pinagpawisan sa noo.

"The pack need us, Caelestis." Napatayo ako nang bigla siyang tumayo. "Are you ready to face them?" Nangunot ang aking noo dahil sa sumunod niyang sinabi.

Hindi ako nakasagot sa kaniya dahil hindi ko alam kung sino tinutukoy niya. There are two people in my mind. Kaya hindi ko alam kung alin sa dalawa. Kaagad na sumunod ako kay Lola nang magsimula siyang maglakad patungo sa palikuran ng aming bahay.

Next thing she did, she transformed at her will into wolf-like creature. When she finally transformed fully, she looked at me with her yellow eyes. Kaagad kong nakuha ang ibig niyang iparating. My vampire fangs grew first. Sumunod naman ang matataas kong kuko.

Naramdaman ko ang pag-iba ng kulay ng aking mata. Napatingin ako sa aking balat nang magsimulang tumubo ang balahibo. Naitukod ko ang aking dalawang kamay sa lupa when my legs changed into the legs of an animal. Sumunod naman ang aking dalawang kamay hanggang sa natapos ako.

Tumingin ako kay Lola. We both nodded to each other and sprinted into the woods behind our house. Nagulat na lamang ako nang tumakbo si Lola nang mabilis. And me, on the other hand, barely coped up with her. Pero ginawa ko naman ang makakaya ko para lang makatakbo kasabay siya.

Hanggang ngayon na nasa ganitong form kami, ramdam na ramdam ko pa rin ang galit at takot ni Lola. Dumating kami sa kinatitirikan ng Crescent Pack. And we were greeted by different sounds of peril. I growled in anger. Halos naubos ng masunog ang mga bahay.

There are sounds of crying. Most especially coming from the kids. Meron ding mga nagmamakaawang iyak. Pero ang mas umalingawngaw talaga sa aking tenga ay ang mga daing at sigaw. I was about to attacked the unfamiliar werewolf who tried to hurt the pregnant woman, but Lola was quick to sprint towards them.

I saw Lola brutely kicked the half-form werewolf. Dahilan para mapabagsak ito sa lupa nang nakatihaya. I growl in satisfaction when I saw her decapitated him. Nabaling aking atensyon nang marinig ko ang pamilyar na daing ni Lupus.

There are three werewolves who are coming to him. Two are in half-form, one is in his wolf-like form. I quickly concluded, the two are betas and this one is an alpha. May hawak-hawak na sanggol si Lupus sa kaniyang kaliwang kamay, pino-protektahan niya ito.