"လြမ္းေနတာ......"
တံခါး bell တီးသံေၾကာင့္ ညေနစာ ခ်က္ျပဳတ္ေနေသာ Jisoo တစ္ေယာက္ အိမ္တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္စဉ္မွာပင္ နား နား ကပ္ကာ တိုးဖြဖြ ေျပာလိုက္ေသာ အသံေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ ထိတ္လန႔္သြားၿပီးမွ ေပ်ာ္ရႊင္သြားဟန္က ထိန္းမရ....။
"ဟာ။ Chae Yong...ဘယ္လိုလုပ္..."
"အိမ္ထဲ အရင္ေခၚပါ။ ပင္ပန္းလာတာကို။"
"အာ။ လာလာ။ အထဲဝင္။ "
Rose တစ္ေယာက္ အခန္းထဲ ဝင္ကာ ဆိုဖာေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်ပစ္မိသည္။
အမွန္ဆို သူမ အရမ္း ပင္ပန္းေနၿပီ။
ေၾကာ္ျငာ ရိုက္ကူးေရးေတြက ဆက္တိုက္မို႔ အနားယူခ်င္ေသာ္လည္း Jisoo ကို ေတြ့ခ်င္စိတ္က ထိန္းမရေတာ့တာမို႔ ပင္ပန္းသၫ့္ၾကားက အေရာက္လာခဲ့ျခင္းပင္။
" ရိုက္ကူးေရးကဆက္ေနတာ မဟုတ္လား။ အရမ္း ပင္ပန္း မွာေပါ့။ နားတာ မဟုတ္ဘူး။"
"Unnie ရဲ့ မ်က္ႏွာေလး ျမင္လိုက္ရရင္ကို အေမာ တဝက္ ေျပၿပီမို႔ အေရာက္လာခဲ့တာ။ ေတာ္ေသးတယ္။ unnie က နားရက္ ရထားလို႔။"
Jisoo က သမိုင္းေနာက္ခံ Drama ဇာတ္လမ္းတြဲ တစ္ခု တြင္ ပါဝင္ သရုပ္ေဆာင္ ေနသည္မို႔ နားရက္အခ်ိဳ႕တြင္ အားလပ္ေနခဲ့သည္ေလ။
"ကဲပါ။ ညစာ မစားရေသးဘူး မဟုတ္လား။ unnie လဲ စားဖို႔ျပင္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ။ နားၿပီးရင္ စားရေအာင္ေနာ္။ နားလိုက္ဦး။ ဟင္းအိုး လက္စ သတ္လိုက္ဦးမယ္။"
မီးဖိုခန္းဆီ ျပန္ဝင္သြားေသာ Jisoo ေနာက္သို႔ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါသြားေသာ Rose.
"ၾကက္ဥေၾကာ္ေပး။ ကင္ခ်ီနဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ စားခ်င္တယ္။"
"အဲ့ဒါ မအားတဲ့အခ်ိန္မွာ စားတဲ့ အေရးေပၚဟင္းေတြေလ ေယာင္းငယ္ေလးရဲ့။ အခု unnie က ေရၫွိ ဟင္းခ်ိဳ ခ်က္ေနတာ။ ဆလတ္ရြက္သုတ္နဲ႔ ေလ။ ႀကိဳက္တယ္ မဟုတ္လား။"
"ရဘူး။ ၾကက္ဥ စားခ်င္တာပါဆို။ ၾကက္ဥ..."
ကေလး တစ္ေယာက္လို ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီး Jisoo ၏ ပုခံုးေပၚ ကို အေနာက္ဖက္မွ ေခါင္းမွီခ်ကာ တတြတ္တြတ္ ေျပာေနေသာ Rose ၏ အျပဳအမူေၾကာင့္ Jisoo အသဲယားကာ အသံထြက္ေအာင္ ရယ္ေမာ လိုက္ရသည္။
YOU ARE READING
အချစ်နဲ့ လက်တစ်ကမ်း
Fanfictionကောင်မလေးတွေကို ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ ပေါ့ပေါ့းပါးပါး ဖန်တီးမိထားတာလေးပါ။ အမှားအယွင်းများရှိခဲ့လျှင် နားလည်ပေးဖို့ တောင်းပန်လျက်။
