ELZEM

4.Bölüm SİSU

İnsanın üzerine iftira atmak kolay, başı yanan sen olmazsan

Hazer Ela ile beni biraz gezdirdikten sonra onu eve bırakmaya götürdük. Ailemi görmek istemediğim için arabadan inmedim hiç. Hazer, Ela'yı içeri götürüp geldi şimdi ise konağa gidiyoruz. Verecekleri tepkilerden korkuyorum tatlı gözüken bir aile olsa bile kültür ve töreleri gereği her şeyi yaparlar arabada ne Hazer benimle konuştu ne ben onunla uğraştım ,konağın yakınlarına kadar arabanın içinde bir ölüm sessizliği vardı.

Konağa gelmeye yakın Hazer ani bir fren yaptı ne olduğunu anlamak için Hazer'e döndüm o da bana dönmüştü yanıma yaklaşmaya başladı eli üstümdeki tişörte gitti. Gözlerinde arzu yoktu ne yapmak istediğini anlamak için gözlerine baktım eli yakamın yanında durdu ve gözlerime baktı. Hiç beklemediğim an tişörtümü yırttı "Ha -Hazer ne yapıyorsun" ellerinden kurtulmaya çalıştım tepki vermiyordu ,konuşmuyordu da.
Ellerini üzerimden çekti cebinden kalem gibi bir şey çıkardı tekrar yanıma yanaştı engel olmaya çalıştıkça o daha da yakına geliyordu gözlerinde duygu yoktu amacını anlamıyordum benim izin vermeyeceğimi anladığında geri çekildi ellerim ayaklarım titriyordu iki gün önce tanıştığım bir insana güvenemem.

nefes alış verişimi düzene sokmaya çalışırken tekrardan Hazer'e döndüm "saçmalama Hazer " eli kemerindeydi ve kemerini çıkarmaya çalışıyordu elim hızlıca araba kapısına gitti ama açılmıyordu "Hazer lütfen izin ver gideyim" artık göz yaşlarımı tutamıyordum Hazer bana doğru geldi iki elimi sıkıca kavradı ne yapsam çekemedim ellerimi ellerinden, ben güçsüz bir kız değilim o çok güçlüydü kemeri elime doladı ve sıkıca bağladı ağlamam hıçkırığa döndü ağlamam, hıçkırıklarım ve korkum elimi kolumu bağlamıştı konuşacak güç bulamıyordum üzerime doğru yaklaşmaya başladı "Hazer lütfen" dediklerimi duymuyor gibiydi benimse korkudan gitgide sesim daha da kısılıyordu

ellerinde biri ile göz yaşımı sildi diğer eli kafamı tutuyordu ne kadar kafamı çekmek istesem de yapamadım elindeki kalemi göz altıma sürmeye başladı ne yapmaya çalıştığını anlamadım ama o sürdükçe akacaktı çünkü göz yaşlarım durmuyordu.

gözüme kalemi sürdükten sonra geri çekildi şaşkın gözlerle ona bakıyordum ağlamam kesildi ama göz yaşımı ve hıçkırıklarımı durduramıyorum gözlerini kıstı ne yapmaya çalıştığını anlamadan elini dudağımda gezdirdi hızlı bir şekilde elini yanağıma doğru çekti dünden kalan rujumun yüzümde dağıldığını hissettim

Hazer "plan buldum" dediğinde eli elimdeki kemere gitti "kusura bakam biraz korktum" az önceki hiç bir şey yaşanmamış gibi davranıyordu bu adamın psikolojik sorunları var. Bana plan diyor böyle planın ben ... "kusura bakma mı senin amacın ne adam"

"Okumak istemiyor musun? Sana çok büyük bir fırsat sunacaklar sadece konağa gidelim" duyduklarımla sert bir tokat geçirdim " karşıma geçmiş plan diyorsun yaptıkların tacize girer plan varsa önce bana planı  anlatsaydın Hazer burada ruhumu teslim ettim"
Kafasını salladı tokat attığım için  asla sinirlenemezdi hak etti bunu o da biliyor "haklısın her şey de haklısın ama ben sana söylesem böyle tepkiler vermezdin ağlamazdın, ağlaman lazımdı inandırıcı olmak için" ben ona korkudan can veriyordum diyorum o bana ağlaman lazım diyor

"Aç kapıyı gideceğim!"

"Delirdin mi? okuma şansı diyorum sana"

"Ben gideceğim diyorum sen okuma fırsatı diyorsun kaçıyorum Hazer sizden "

"Kaçacağım deyip benim kapıyı açmamı bekleyemezsin şimdi kaçsan yarın bulunursun " ahh bilmez miyim bugün yaşadım zaten uygulamalı eğer şuan Hazer'e karşı ters bir tavır yaparsam kaçmamada izin vermediği gibi okumamada yardım etmez.