(17. Bölüm) ADAVET

426 25 9
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

       (Deniz karakterimiz bu)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

       (Deniz karakterimiz bu)

Herkes Aras Ayaz ve benden bir açıklama bekliyordu. Neden şu an burada bu halde olduğumu merak ediyorlardı.

Aras Ayazla göz göze geldi geldik ben onun konuşmasını bekliyordum O da benim konuşmamı bekliyordu. Aras Ayaz'ın konuşmasını ummak yerine kendim konuştum "önemli bir şey değil sadece koltukta cansız birini  görünce etkisinden çıkamadım, kan değerlerimde oynama oldu." etrafıma bakındım etrafta ne doktor vardı ne de başka bir şey Aras Ayaz'ın odasında Aras Ayaz'ın yatağında yatıyordum.

Pelin benim ardımdan lafa girdi "neyse zaten kız fazla yıpranmış çıkalım odadan Aras kalsın yanında konuşacakları da vardır." Benim rahatsız olduğumu anladığı için böyle bir şey yapmıştı. Pelin'i cidden seviyordum.

Odadan çıkmadan önce hepsi teker teker geçmiş olsun dedi. keşke onların dediği gibi geçmiş olsa ama geçmek yerine daha da derine iniyordu. Yaralarım eskisi kadar canımı yakmıyordu. Alışıyor muydum kanamaya yoksa hissizleşiyor muydum?

Aras Ayaz kendi yatağına otururken benim rahatımı düşünüyordu yavaş yavaş oturdu.  "Sapa sağlamım asker bir yerimden vurulmadım bu kadar narin hareket etme" ona asker demeyi seviyordum. Asker gibiydi her an tetikteydi ve elindeki silahın kurşunu bendim ipleri tutan da bendim, tek dileğim silahı düşmanına doğrulttuğunda  kendi kurşunu ile kendini vurmamasıydı.

Ben gülerken o benim aksime somurtuyordu. "Karadeniz'de gemilerin bir battı" dudağının yanı seyreldi gülecek gibi oldu ama gülmedi. İşler düşündüğümden de ciddiydi.

Elini tuttum yüzüne baktım "birileri benim askerimin canını mı sıkmış söyle alalım façasını" bu sefer içten bir şekilde güldü. Elimizin üstüne elini koydu bu aralar biz fazla mı çift gibiydik.
"Benim yüzümden oldu hiç götürmemeliydim seni oraya" kalbim bir an da tekledi daha sonra hiç olmayacağı kadar hızlı atmaya başladı Aras Ayaz benim için mi endişelenmişti bu sirke satan yüzünün sebebi ben miydim?  "Aras" dedim a yı uzatarak "böyle düşünme ben zorladım hem boş versene bak hatırladım bir şeyler" hâlâ yüzüme boş boş bakıyordu.

Omzuna vurdum "birileri beni fazla mı umursuyor? Yoksa Asker Bey bilmeden Ada Hanım'a  aşık mı  oldu?"

"Endişelendim seni öyle ellerimde cansız görünce içimde bir şeyler eksildi." Kafasını salladı. "Bir daha asla böyle bir şey olmayacak, bir daha da beni böyle bir şey içinde zorlama" sesi dominantı. Ve dediğim şeylere olumsuz bir cevap vermedi şuan ikimizde tehlikeli sularda yüzüyorduk.

ELZEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin