"Yarım asırda bir dünyaya sizin gibi sekiz özel çocuk gelir. Bu kişilerin aileleri önemli değildir, bu hediyeler genle aktarılmaz. Dünyaya gelen sekiz çocuk belli bir zamana kadar kendini keşfeder, artık gücüyle bağını tam anlamıyla kurabildiğinde k...
Bugün bölümü uyumadan önce yayınlamak istedim çünkü büyük ihtimalle tahmin ettiğimden bile geç uyanıcam
İyi okumalar~
Sekiz genç iki saati aşkın bir zaman boyunca sohbet ederek birbirlerini iyice tanımaya çalışmış aynı zamanda da yaptıkları hazır ramenlerle karınlarını doyurmuşlardı. Artık birbirlerine daha yakın hissediyorlardı.
Yeniliklerle dolu gün hepsini fazlasıyla yorduğundan birbirlerine iyi geceler dileyerek odalarına çekilmişlerdi. Her odada sadece bir çift kişilik yatak olmasından Chan ve Seungmin hariç kimse pek memnun olmasada yapacak bir şeyleri yoktu.
Herkes uyuduktan birkaç saat sonra Minho duyduğu gürültüyle ağrılarından dolayı hafif olan uykusundan uyandı. Üşüdüğü için iyice sokulduğu Changbin'in üst bedeninden ayrılarak yataktan kalktı. Sessizce odanın kapısını açıp koridora baktığında yan odadan çıkan Hyunjin'i gördü. Hyunjin yakalanmış olmanın verdiği hisle sessizce kapıyı kapatarak Minho'ya baktı.
"Üzgünüm abajura çarpmıştım kalkarken. Sese mi uyandın?"
"Evet ama sorun değil tam dalamıyordum zaten uykuya. Pek bir şey kaybetmedim yani. Sen niye uyanıksın? Uyku mu tutmadı?"
"Öyle oldu. Hâlâ endişeliyim içinde olduğumuz durum konusunda."
"Merak etme hepimiz endişeliyiz. Tıpkı senin yaptığın gibi değilmişiz gibi davranıyoruz sadece. Kim böyle bir durumda rahat olabilir ki? Madem ikimizinde uykusu kaçtı bahçeye çıkalım mı?"
"Olur." Hyunjin kendine şaşırıyordu bu çocuğa hayır demek neden imkansızdı?
İkisi beraber aşağı inerken Minho korkuluğa tutunarak yavaş adımlarla iniyor Hyunjin onun gerilip acele etmemesi için sanki yorgunmuş gibi tembel adımlar atıp ona uyum sağlıyordu. İkisi sonunda ana salona inip arka bahçeye çıktığında yere bırakılmış birçok minderden ikisini alıp yan yana oturmuşlardı. Bir süre ikiside sessiz kalıp yıldızlı gökyüzünü izlerken sessizliği Minho'nun nahif sesi böldü.
"İki grubun önceden tanışmaları gerektiğini ama planlarının aksine iki farklı grup olarak tanıştığını yazmışlardı. En azından yorumlayınca öyle bir anlam çıkıyordu. Aslında o kısım kafama takıldı. Sence önceden tanışsaydık nasıl bir arkadaş grubu olurduk?"
"Ah bilmem... Hiç düşünmedim. Ama tahmin ettiğimden daha uyumluyuz. Çok farklı kişiliklere sahibiz ama beraber güzel bir uyum yakaladık bence." Bir günde böyle olduysam o kadar zamanda kesin platoniğin falan olup çıkardım diye geçiriyordu içinden.
Minho gülerek onayladı onu, bu fikir hoşuna gitmiş gibiydi.
"Yemekte birbirimiz hakkımda çoğu şeyi öğrendik. Mesela senin yeteneğini... Şey diyecektim... Acaba..."
"Acaba?" Hyunjin az çok ne diyeceğini tahmin etsede tatlı mırın kırınları hoşuna gitmişti.
"Gösterir misin? Mesela neler yapabiliyorsun ateşle? Aramızda gücü en fiziksel olan sensin. O yüzden merak ettim nasıl göründüğünü. Eminim çok havalı gözüküyorsundu- voaahh"
Minho'nun gerginlikle giderek hızlanan konuşmasını Hyunjin'in beklemeden elini uzattığında çıkan ateşi bölmüştü.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
