Two Ghosts

Chapter 8 - Dinner Party

"JANELLA'S GOING BACK TO THE US."

"WHAT?! BAKIT NGAYON MO LANG SINABI?!" I said angrily and a bit worried. "I already told you, nawalan nga ako ng load kagabi---" i ended the call. I don't care kung anong iisipin nya about that but all i think about right now, is kailangan kong kausapin si Jea ngayon.

"Jea!" I shouted.

Nagsilabasan sila Manang Dory sa kitchen para makita kung anong nangyayari.

Pagkarating ko sa sala kung saan nanonood ng tv si Jea, naramdaman kong sumunod rin sina Manang Dory samin. Tumingin ako slightly sakanila at nakita ko silang nakasilip.

Pero ngayon, wala akong pake kung sino ang nakiki-chismis samin ngayon ni Jea. I need to talk to her.

Hindi ko rin alam kung bakit ako worried at naiinis ngayon.

"Oh, why do you look so---"

"Babalik ka na raw?" Medyo kalmado ko pang tanong sakanya with a teary look in my eyes. "Jane---" napatayo sya sa kinauupuan nya.

"Sagutin mo 'ko."

"Let's just sit fir---"

"God dammit Jea, Answer me!" This time, i felt a tear na bumababa sa cheeks ko. Hinawakan nya ako sa magkabilaang braso ko tapos pinaupo ako sa sofa kasama sya.

"Babalik ka pa ba dito? Bakit sa manager ko pa nalaman at hindi mismo galing sa'yo?" Hindi ko na talaga napigilan sarili ko, naiyak nalang ako bigla.

Hindi ko alam kung bakit ang dramatic ko sa news na 'yun. I mean, hindi pa ba ako nasanay? She left me already for 5 fucking years. What's new, Jane? What do you expect, Self?

"We still have projects to do, right? Don't you want to earn money using me?" Why did i say that? Am i that really desperate for her to make her stay here?

To make her stay by my side?

"I have to fix something there, but i'll come back after a week so don't worry huh?" She hugged ma and patted my back head.

Nakasandal ako ngayon sa may chest nya habang umiiyak.

Minsan grabe na talaga mood swings ko.

"Jea please answer the call." I said to myself. I'm so worried na sakanya. Ilang araw na nya akong ini-snob, hindi ko na alam gagawin ko. Pumunta na rin ako sa bahay nila kahit medyo galit ako sa parents nya. Thankfully, hindi naman ako pinagtataguan ng parents nya. Akala siguro nila na wala rin akong alam about sa nangyari sakanila ng parents ko.

Sabi nila na hindi pa sya umuuwi sakanila ever since na pumunta sya ng Hong Kong, kasama ako.

Where are you, Jea?

I even voice messaged her, baka pakinggan nya.

"Please love, if you recieve my messages, call me back. Let's talk about this, please?" Puro ganyan lang 'yung messages and voice mail ko sakanya.