Chapter 44 - The Woman

199 10 4
                                    

INVOLVE BA SI JEA SA PINAG-UUSAPAN NILA?



















"YES, I'M WORKING ON IT." Saad ng kausap ko sa telepono ko. "Well make it fast. Baka nakaka-halata na sila." Sagot ko naman sa kausap ko. "You won't even ask if--" naputol ang pagsa-salita nya nang kaagad kong patayin ang tawag dahil sa pumasok sa cr. "I already told you, wala syang alam. Don't worry." Pamilyar ang boses na 'yun ah. "What? You don't believe me now? Eh bakit hindi mo nalang sya tanungin harap-harapan para mahuli ka?" Mahuli? Saan? May malalaman ba ako?

"Oh see? You don't even want to ask her that question. It's your fault kung bakit nangyayari 'to lahat. It's your fault why--"

Biglang nag ring 'yung phone ko.

"Shit, shit, shit!" I said to myself, whispering.

Narinig ko nalang ang tunog ng takong ng babaeng may kausap kanina patakbo.

Lumabas ako kaagad ng cubicle nang marinig ko ang pagsarado ng pintuan dito sa cr para tignan at habulin kung sino 'yun.

Pero hindi ko na sya naabutan.

Sumilip ako sa labas pero wala akong nakita.

Nasa kabilang room kasi ang mga staffs dahil sa pine-prepare nila ang mga gamit para sa next scene sa labas.

Bumalik ako sa loob ng cr at nag-hugas ng kamay.

Sino kaya 'yung narinig kong 'yun?

At bakit pamilyar ang boses nya?







Lumabas muna ako ng building para sana may kitain sa labas pero hindi sya dumating, kaya kumain nalang ako sa restaurant na pinili namin parehas nang mag-isa, hanggang sa...



Chatting with "+639*********".



"He won't come."

Seen.



"Ha? Bakit?"

Seen.



"Someone killed him in his apartment.
Please be careful."

Seen.



"Nalaman na nila?! How did they
find that out?!"

Seen.



"Not really, it seems like you've
been really watched recently,
so you need to be careful
more than me."

Seen.



"Ikaw rin, mag-ingat ka rin."

Seen.








"Jane?" I looked up kung sino 'yung nagsalita at tumawag sa'kin.

It was Joshua.

"Oh? Ano? Pinapa-tawag na ba ako? May 20 minutes pa ako ah?" Tanong ko, pero he just chuckled and sat down.

"Upo na ako ah."

"Hindi ka naman pinapa-tawag. I just happened to be here. Ano, kain na tayo together?" He said, smiling at me.

I smiled at him softly and just nodded.

Ano pa nga bang magagawa ko, eh naka-upo na sya?

"Nga pala? May hinihintay ka ba?" I quickly shooked my head.

"Wala naman, bakit?" Sagot ko sakanya. "Wala lang, hindi ka kasi nag-aaya. Baka mag l-lunch kayo ni Janella together. Kayo ahhhh!" Sabay tapik nya sa shoulder ko habang naka-ngiti.

Dumating 'yung waiter tapos hinintay ko munang maka-alis 'yung waiter bago ako magsalita.

Nang maka-alis na 'yung waiter, i slowly opened my mouth.

He stopped for a moment tapos his mouth opened wide open nang ma-realize nya.

"Shit! Oo nga pala! I'm sorry, Jane! I totally forgot!" I chuckled awkwardly. "It's fine, Joshua. Hindi naman siguro palaging kami dapat dalawa ang nasa utak mo, diba?" I said.

"Teka, hindi ko pala na-itanong. Paano pala kayo nag break if i may ask?"

"Long story Josh eh. Pwede 'wag nalang natin pag-usapan?"

"You're right, i'm sorry if i'm interfering your relationship with her. I'm just curious."

"It's fine, Joshua. Let's just eat nalang pagdating ng order mo, sasabayan na kita para sabay na rin tayong bumalik dun."



















AFTER LIKE FELT AN ETERNITY, natapos na rin kaming mag lunch together ni Joshua. Sobrang talkative nya. Nandito na rin kami sa set at nire-retouch nalang sya since sya 'yung may next scene with... Jea. 'Yung scene na 'to is about sa dad ni Jea sa character nya, bumisita sa office tapos nag-usap silang tatlo about sa kasal.

Ewan ko, i don't feel like watching them take this scene mamaya.

Siguro gagawa nalang ako ng excuse para hindi mapanood.

Or mag s-stay nalang ako dito sa may retouch room namin since sa may baba naman sila nito mag s-shoot.

Andito si Amie sa dressing room ko, tapos 'yung make-up artist ko. Ayun lang 'yung nandito kasi si Zoe, Joshua at Jea ay nasa baba, nag s-shoot na.

"Grabe, i can hear them here sa taas." Gulat na sabi at amazed na sabi ni Amie sa'kin habang mine-make-up-an ako ng make-up artist ko.

"Ganon sila kagaling." I answered. "Ganon sila kagaling o ganon kagaling si..." I know where this is going kaya i cutted her off.

"Alam mo, nag message pala kapatid mo sa'kin. Sabi nya we all should come sa America with him kasi he's getting lonely na daw." I said, changing the topic.

"Bakit ini-iba mo--"

"Hindi mo ba nam-miss kapatid mo, Amie?" Tanong ko sakanya, habang patuloy na ini-iba ang usapan naming dalawa.

"Ofcourse i miss him! Pero kasi--"

"So ano? Game ka? Let's go sa America?" As expected, hindi na sya sumagot.

Ewan ko, baka may tampuhan sila ni Alex?

Well, away nilang mag-kapatid 'yan, ayoko naman tanungin sa isa sakanila kung anong meron kasi kadalasan, nagsasabi kaagad sa'kin sila kapag may away sila.

Pero hindi naman na rin kasi ako kino-contact, ilang araw na.

C-contackin nga ako, text naman.

Inaaya ko sya ng call pero uma-ayaw sya.

He's been a little suspicious lately. Hindi kaya may bagong boyfriend na sya tapos feeling nya mas kinakampihan ko manager ko kaysa sakanya?

Well, i hope not.

Pero siguro after pa ng taping ako makaka-punta sakanya, since wala na kaming break nito dahil ipa-palabas na 'tong series namin next week since overdue na nga kami.

Buti nga pumayag 'yung tv network na ganon eh since kami pa rin ni Jea 'yung pinaka sikat na love team.

"Jane, scene mo na." Tawag sa'kin ng mahinhin ni Zoe.

"Ako na? Sige sige."

"Thank you, pwede pasabi kay Felly na ihanda na agad 'yung pampalit ko? Paki-sabi pakuha sa bahay tapos ihatid dito sa dressing room ko." Sambit ko sa make-up artist ko since close naman sila ni Felly.

"Sure Ms. Jane, ako na bahala." Sagot nya sa'kin. Pagka-baba ko, sabi lilipat na raw kami ng shooting since magkakaroon ang character namin nila Zoe, Jea at Joshua sa isang restaurant.

10 minutes away from here kaya kailangan kami ayusan ng kaunti doon sa may mismong place.

Hindi naman ganon katagal katulad ng pag-r-retouch sa'kin dito sa dressing room ko dito sa building, mabilis na mabilis lang rin since 15 minutes pagdating naming lahat dun, begin na agad ng shooting namin.










---

Two GhostsWhere stories live. Discover now