Chapter 23 - The Performance

217 20 18
                                    

"IT'S BEEN ONE HOUR AND THIRTY MINUTES, WHERE THE HELL HAVE YOU ALL BEEN?!"











IT SCARED THE SHIT OUT of us. Agad kaming tumawa lahat nang makita at ma-confirm namin na si Zoe 'yun. "Gosh! Ikaw lang pala!" I said while laughing. "And why the hell are you laughing?" Wait, is she really mad at us? Ilang minuto lang naman o oras kaming na-late. Actually, hindi na rin namin alam lahat kung ilang minuto o oras kaming na-late.

"Chill--"

"Don't tell me to chill. Wala pa akong kain ever since i left the presscon kanina, and you're telling me to chill?" This time, sumabat na samin si Jea.

"Stop being like that, Zoe. We texted you multiple times. We're telling you to come over at the restaurant but you weren't answering." Kalmadong eksplenasyon ni Jea kay Zoe.

"Let's get started dahil nasayang na ang maraming oras dahil sa mga kapabayaan ninyo." Mataray pa ring saad ni Zoe. She ignored Jea and huminga nalang ng malalim si Jea bago mag proceed sa gagawin namin. She also changed the topic dahil siguro alam nyang mali sya?

Well, whatever her reason is, sa pagtataray nya, she should stop it dahil nandadamay na sya ng ibang taong wala namang kaalam-alam kung bakit sya nagtataray at kung bakit ganito ang mood nya today.

Katulad nga ng sabi ko kanina, naging ganito lang naman mood nya after the presscon's first question from the press.

I totally get it kung nainis sya sa first question, kasi i did got mad earlier. Pero hindi naman ako nandadamay ng tao.

Gosh, kami nga dapat ni Jea ang mas ma-offend than her. Bakit ganito ba sya maka-react?

Akala ko ba napag-usapan na namin 'yung about her, liking me? Akala ko tapos na 'yun?

Teka, did she even said anything about her stopling herself from liking me?

I'm sure meron.

Anyways, natapos kami sa rehearsal and puro galit lang ang naramdaman namin kay Zoe. Puro rin sya sermon samin, and it's not like her. This is not her.

Wala sya sa usual self nya.

What is happening with her?

This is too much already, kung sa presscon lang 'yung problem nya.

I nearly confronted Zoe, pero inawat lang ako ni Joshua since napansin nya kanina na i nearly did.

"Babi let's go." Saad ni Jea, while waiting for me sa door.

Babalik na kasi kami sa hotel since pagod na kami and it's already 10pm.

Sobrang tagal na naming nag r-rehearse at non-stop pa. 'Di rin naman ako magsasabi ng 'too much' kung hindi totoo eh.

Besides, non-stop 'yun, can anyone really blame me? Wala pa kaming dinner and sobrang gutom at pagod na kaming lahat.

Magpapa-room service nalang siguro kami pagdating namin sa hotel, since we cannot afford stop overs pa.

Pahinga lang raw si Joshua ng 10 minutes inside the car since sya ang magma-maneho tapos gorabels na kami sa hotel.



And finally, nakarating na kami sa hotel. Nakakagulat nga kasi dito sila kumakain ngayon with me sa room ko. Dito kami nagpa-room service.

Gosh, akala ko pagod na sila but they have some energy left para pag-chismisan si Zoe. At dito pa talaga sa room ko ah?

"Bakit kaya ganon 'yun?" Joshua asked, habang sumusubo sya ng food nya.

"Let's just not talk about Zoe. Besides, baka stress at pagod lang 'yung tao. Hayaan na natin, alright?" Mag a-apologize naman 'yun si Zoe kapag napagtanto na nya na sya talaga ang may kasalanan. Malaki na sya, alam na nya ang tama at mali.

Two GhostsWhere stories live. Discover now