Two Ghosts

Chapter 43 - Back to It

"IT'S A YES!"

"TALAGA?! SO IT'S OFFICIAL?!" Tanong ko kay Zoe for confirmation habang inaalog nya 'yung dalawa kong kamay habang naka-hawak sya rito. "Yes. I'll make a call na sa mga co-artists mo and sila na daw bahala sa staffs. Buti nalang available pa rin 'yung place na nir-rent natin pati 'yung hotel rooms nyo!" Masayang saad ni Zoe sa'kin habang bina-balita nya kung anong sabi sakanya nung board nila.

"Sige na, i'm gonna go na talaga dahil mas marami na akong kailangan asikasuhin ngayon and i'm gonna be late na." I smiled at her tapos i watch her car leave my house bago ako bumalik sa kitchen with Amie.

"So balik work ka na talaga tomorrow?" I nodded once again as a sign of saying yes to Amie.

"Sure ka na ba talaga? Ako 'yung nag w-worry para sa'yo eh." Tanong ulit nya.

"Sure nga ako and don't worry, i'll be fine. Hindi naman ako papabayaan dun knowing na kaka-recover ko pa lang. Baka nga may extra care ako dun eh."

After naming kumain, bumalik na ako sa kwarto ko but inalalayan pa rin ako ni Amie since hindi pa naman ganon ka-lakas 'yung tuhod ko.

After nun, sabi ni Amie may pupuntahan lang rin daw sya so i was left alone dito sa bahay ko.

Chatting with "+639**********".

"It's working."

Seen.

"Ako nalang mag-isa rito sa bahay pero
i still feel like someone's watching me."

Seen.

"They're here, i gotta go.
Be careful, please."

Seen.

The person said, once again.

Lagi naman akong nag-iingat.

Ang weird na ng pakiramdam ko dito sa bahay ko.

Ngayon ko lang naramdaman 'to na may parang naka-masid pa rin sa'kin since first time ko lang maging mag-isa.

Hindi naman sila uma-alis nang wala akong kasama kahit isa dito sa bahay kaya siguro ngayon ko lang nararamdaman 'to, or baka naman paranoid lang ako kasi first time ko ngang mag-isa in almost a year?

Well, baka nga.

Wala rin naman akong ma-isip gawin ngayon dito sa bahay at sa labas.

Kailangan kong ipunin 'yung lakas ko para sa mga mangyayari bukas.

Naka-uwi na kaya si Jea?

Kamusta na kaya sya?

Parang buong umaga ko na syang iniisip ah.

Well, normal lang naman siguro 'yun. Ganito rin naman naramdaman at naiisip ko five years ago.

Kinabukasan, i woke up with my body aching pero i just shrugged it out.

Body ache lang naman 'yan, i nearly got blind.

Nag shower agad ako pagka-bangon ko.

Then pagka-labas ko ng kwarto, Amie cooked breakfast pala for me.

"Aalis ka na? Come have breakfast with me muna." Saad nya.

Napansin kong hindi nya kasabay si Zoe kumain.