BENİ KENDİNDEN KURTAR

24. BÖLÜM "HAYKIRIŞ..."

Multimedya: Gece 🌃

İnstangram adresi: beni_kendinden_kurtar_serisi

~~~
Tişört dizlerimin üzerine gelirken kendimi çok garip his ediyordum. Çok kısaydı ve Aras az sonra beni bu halde görecekti. Bu düşünce utanmamı sağlarken yanaklarım kızarmaya başlamıştı bile. Asla böyle çıkamazdım. Of ne yapacağım ben şimdi....?

Nerdeyse yarım saat banyoya tıkanıp kalmıştım. Saçım ıslak olduğundan üşümeye de başlamıştım.

"Buse."

Arasın sesini işittiğimde. Telaş zihnimi ele geçirmişti. Adım sesleri banyonun önünde durduğunda derin bir nefes çektim içime.

"E...efendim? Aras."

Diye bildim utançtan titreyen sesimle. Şansıma kıyafetlerimde giyilecek bir halde değildi ve şuan kısacık siyah tişörtle banyoda saklanıyordum nereye kadar saklanacak sam artık....

"İyimisin? Yardıma ihtiyacın varsa çekinmeden benden yardım isteyebilirsin. bunu biliyorsun değilmi?"

Kusursuz sesi beni nasılda tahrik ediyordu öyle...

"Biliyorum.."

Diye fısıldadım. Ama o beni duymuşmuydu orasını bilmiyordum. Ard arda derin soluklar aldıktan sonra elim kapı kokuna gitti.
Kapının kolunu aşağıya çekerek kapıyı araladım.
Aras kolunu kapıya yaslamış bir şekilde benim çıkışımı izlerken ellerimle tişörtün uçlarından kavrayıp aşağıya çekmeye çalışıyordum.

Kehribarları arsızca bacaklarımda gezindi. O beni izledikçe geriliyordum. Aras gerildiğimi anlamış olacak ki parlayan gözlerini bacaklarımdan çekip gözüme verdi. Utandığımdan olsa gerek dudaklarım kendiliğinden titriyordu buna eş kalbimde göğüs kafesinden fırlamak istercesine hızlı çarpıyordu.

"Şimdi anladım neden çıkmadığını..."

Ukala konuşması beni yine sinir etmişti.

"Of Aras ya hep dalga geçecek sen ben banyoda kalmaya devam ederim!"

"Tamam tamam. Susuyorum."

Halâ sırıtıyordu. Ben burda utancımdan yerin dibine gireyim o ise bu halimden keyif alarak gülsün. Ah ne adaletli hayat ama.

" Gülme."

"Tamam gülmüyorum. Hadi gel buraya."

Diyerek beni kendine çekti. Daha ne yaptığını anlamadan beni kucağına almıştı bile. Fevri hareketi yüzünden ellerimi sert ensesinde birleştirdim.

"Aras! N yapıyorsun?"

"Seni alt kata indiriyorum." Derken merdivenlerin basamaklarından aşağıya indiğini anlıyordum. Keskin çene yapısına sahipken yanaklarında beliren kirli sakalları, onu inanılmaz cool gösteriyordu. gözlerindeki ışıltı onu benim olması için elinden geleni yapıyordu adeta.
İç sesimi bir kenara itmek zorunda kalarak kendimi toparladım zira bu kadar yakınken onu öpmemek için kendimi aşırı zorluyordum. Ona çaktırmadan. Her nefes alışımda kokusunu uzun bir süre içime çekiyordum .

Aras beni salona getirdiğinde indirdi. Elimi zor güç ensesinden çekerek bir adım geriledim. Halâ utancım geçmemişti ve bu benim gerilmeme sebep oluyordu. Aras ifadesiz bir şekilde yüzümü inceliyordu. Muhtemelen ne düşündüğümü anlamaya çalışıyordu. Aramızdaki sessizliği bozmak adına dudaklarımı araladım.

"Kendim aşağıya ine bilirdim." Dedim sessiz çıkan sesimle. Aras elini yanağıma koyup baş parmağıyla okşamaya başladı. Teması kalbimi titretir ken kısık kısık nefesler almaya başlamıştım.