တို့.....အတူ (BL Fiction)
အပိုင်း(၉)
အိပ်ပျော်နေရင်းကနေ ဖုန်းကမြည်လာတာ ကြောင့် ကုတင်နံဘေးက စားပွဲလေးပေါ်က ဖုန်းကို လှမ်းယူလိုက်လေသည်။
ဟင်၊ဖေဖေ့ဆီက ဖုန်းပါ့လား?
မနက်စောစော ကြီး မှာ ဘာများဖြစ်လို့ပါလိမ့်လို့ ကျတော် စိတ်ပူသွားရသည်။
"ဟယ်လို ဖေဖေ ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"သားကြီးရေ ၊ညတုန်းက ချိုနဲ့ ပါတီမှာ သောက်တာများ သွားလို့ ညကတည်းက ဖေဖေ အိမ်ကိုပြန်ရောက်နေတာ ၊အခု မနက် အိပ်ရာထတော့ မူးနောက်နောက်ဖြစ်နေတာနဲ့ သားကို ဖုန်းဆက်လိုက်တာ၊သား အိမ်ကို ပြန်လာရင် ဒေါက်တာမြတ်မင်း ကိုပါ တခါတည်း ပင့်ခဲ့ပေးပါ့လား?"
အိပ်ရာထဲကနေ ကျတော် ထမှ ဖြစ်တော့မည်။ "ချို" ဆိုသူမှာ ဖေဖေနှင့် အရင်ကတည်းက တွဲနေသည့် အန်တီချိုပင်ဖြစ်သည်။ညီလေး အောင်ရဲသူကို မွေးပြီးပြီးချင်း မေမေက ဆုံးသွားခဲ့သည်။
ေမ ေမဆုံးပြီး ညီလေး အသက် ဆယ်နှစ်ခန့်မှာ ဖေဖေက အန်တီချို နှင့် တွဲနေချေပြီ။
သားတွေ ငယ်သေးလို့ ဆိုသည့် အကြောင်းပြချက်နှင့် လက်မထပ်နိုင်ခဲ့ေသးသည့် ဖေဖေ့ကို သားတွေ ကြီးပြင်းလာချိန်ထိ စောင့်နေဆဲ၊တွဲနေဆဲ ပင်ဖြစ်သည်။အန်တီချို၏ ဖေဖေ့အပေါ် ထားသည့် အချစ်က အေးချမ်းလွန်း လှသည်။
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေ၊ကျတော် ခဏနေရင် ရောက်အောင် လာခဲ့မယ်"
"အေး....အေး ဖေဖေ စောင့်နေမယ်"
ဖုန်းကို စားပွဲပေါ်မှာ တင်ခဲ့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ ခပ်မြန်မြန်လေးပင် ရေမိုးချိုးကာ ၊ဟိုတယ်၏ တဖက်ခန်းက ညီလေး အောင်ရဲသူကိုပင် ဘာမှ မပြောခဲ့တော့ပဲ ဒေါက်တာ မြတ်မင်း ဆီသို့သာ တိုက်ရိုက်မောင်းလာခဲ့သည်။
........
"ဘာမှတော့ ထူးထူးထွေထွေ ဖြစ်တာ မဟုတ်ဘူး။ခင်ဗျား အရက်သောက်လို့ မရဘူး လို့ ကျတော် ခဏ၊ခဏ ပြောတာကို နားမထောင်ဘူးဗျာ"
ဒေါက်တာ မြတ်မင်း၏ ဆူပူ နေသည့် စကားတွေအောက်မှာ ဖေဖေက မျက်နှာငယ်လေးနှင့် ငြိမ်ခံနေသည်။
ဘာမှလည်း ပြန်မပြောပဲ အင်း မလုပ်၊အဲ မလုပ် တုံဏှိဘာဝေ လုပ်နေသည်။ပြီးရင် အစားတော့ ရှောင်သည်။အသောက်တော့ သူမရှောင်နိုင် တခွက်လောက်ဖြစ်ဖြစ် မော့လိုက်ရမှ သူကျေနပ်တတ်သည်။
YOU ARE READING
တို့....အတူ (Complete)
Romanceသူ အထက်တန်းတုန်းက သူဘောလုံးကစားသည့် ပုံတွေကို ကျတော်ဆွဲဖြစ်ခဲ့သည်။ သူကျောင်းပြီးသွားတော့ သူစီးကရက်သောက်သည့် ပုံတွေကို ကျတော်ဆွဲဖြစ်ခဲ့ပြီ။ ဒါကိုတောင် ကျတော့်ကို သူ့အစ်ကို အရင်းလို့ ထင်နေရှာသေးသည့် ထိုကောင်လေးကို ကျတော်က အချိန်တိုင်း တမြတ်တနိုး ထိုင်...
