တို့......အတူ (BL Fiction)
အပိုင်း(၁၁)
မနက် ခင်း မိုးလင်းပြီ ဆိုတာနှင့်
ဘုန်းစည်က အရင်ဆုံး နိုးလာလေ့ရှိသည်။ဘုန်းစည် ထမင်းပေါင်းအိုးတည်နေသည့် အသံ သိုးသိုးသန့်သန့် လေး လောက်ကြားရသည် ဆိုရင်ပဲ ကျတော်ကပါ အိပ်ရာက ထပြီး လောလောလတ်လတ် စားဖို့ အတွက် မနက်စာ ပြင်ရသည်။
ဘုန်းစည်ကတော့ ထမင်းပေါင်းအိုးကျက်သွားရင် နေ့လယ်စာ ဟင်းအတွဲ၊အစပ်တွေကို ချက်လေ့ရှိသည်။
တကယ်ဆို ဘုန်းစည်၏ မိဘနှစ်ပါးက ဘုန်းစည် အထက်တန်းကျောင်း တက်စဉ်ကတည်းက ဆုံးပါးသွားခဲ့လေသည်။
ဘုန်းစည်၏ ဖခင်က ကျတော့် အကို အရင်းဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့် သာ ဘုန်းစည်က ကျတော့်တူလေး ဖြစ်လာခဲ့ပေမယ့် သူ့အသက်(၅)နှစ်အရွယ်က မိဘမဲ့ဂေဟာကနေ မွေးစားလာခဲ့တာမို့
တကယ့် သွေးသားတော်စပ်မှုကို စစ်ကြည့်လိုက်ရင် ဘုန်းစည်နှင့် ကျတော်က ဘာတော်စပ်မှု မှ မရှိပေ။
"ဦးပြည့်စုံ ဒီနေ့ မယ်ဇလီရွက် ဆန်လှော်ဟင်းရည် ချက်မယ် စားမလား?"
"အေး ချက်ကွာ စားတာပေါ့"
ဆင်းဒဝှစ် လုပ်ရန်အတွက် ခရမ်းချဉ်သီး လှီးရင်းကနေ ကျတော် ဘုန်းစည်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
တီရှပ် အနက်ရောင် လေးကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် ဘုန်းစည်က ငါးခြောက်တွေကို ခုတ်ထစ်နေသည်။ မယ်ဇလီရွက်ဆန်လှော်ဟင်းရည် ထဲသို့ ထည့်ရန်ပင် ဖြစ်လိမ့်မည်။
ကျတော့် အရပ်အမောင်းထက်ပင် အနည်းငယ် ရှည်ပြီး လူကောင်ထွားလာတာမို့ သူတောင် တော်တော် အရွယ်ရောက်လာပြီပဲလို့ တွေးလိုက်မိသည်။
ကျတော် မနက်စာပြင်ပြီးသွားသည်အထိ ဘုန်းစည်က ချက်လို့၊ပြုတ်လို့ မပြီးသေးချေ။
ဒီနေ့က ကျောင်းဖွင့်သည့် နေ့ဖြစ်တာကြောင့် ပန်ပန်နှင့် ဒီဒီတို့ကို နှိုးတာကအစ၊ရေမိုးချိုးပေးတာ၊မနက်စာ ကျွေးတာ၊အဝတ်အစား ဝတ်ပေးတာတွေ အဆုံး ကျတော်လုပ်ရတော့မည်။
"ပန်ပန် သမီး ထတော့"
အိပ်ချင်မူးတူး အရုပ်မလေးလို အိပ်ရာထက်ကနေ ပန်ပန်က ထလာသည်။
YOU ARE READING
တို့....အတူ (Complete)
Romanceသူ အထက်တန်းတုန်းက သူဘောလုံးကစားသည့် ပုံတွေကို ကျတော်ဆွဲဖြစ်ခဲ့သည်။ သူကျောင်းပြီးသွားတော့ သူစီးကရက်သောက်သည့် ပုံတွေကို ကျတော်ဆွဲဖြစ်ခဲ့ပြီ။ ဒါကိုတောင် ကျတော့်ကို သူ့အစ်ကို အရင်းလို့ ထင်နေရှာသေးသည့် ထိုကောင်လေးကို ကျတော်က အချိန်တိုင်း တမြတ်တနိုး ထိုင်...
