call me first

Rozdział 15

"dzień dobry, co tam?"

"tęskniłem za tym przywitaniem"

"tylko tak mówisz..."

"wiem, że nie dałem ci powodów, by wierzyć w to, że też jestem człowiekiem, ale to prawda"

"jak się dziś czujesz?"

"w porządku, a ty?"

"też w porządku"

"co się działo po tym, jak się rozłączyłeś?"

"wrócił ojciec"

"przepraszam, że tak nagle się rozłączyłem"

"już raz zabrał mi telefon"

"wtedy, kiedy słyszałem krzyki?"

"tak"

"a wczoraj?"

*chwila ciszy*

"pokrzyczał i powyżywał się, bo coś mu nie poszło w pracy"

"my nie jesteśmy patologią, marcin"

"mój tata jest kierownikiem oddziału w bardzo znanej firmie, a mama pracuje zdalnie, ucząc angielskiego"

"nigdy nie nadużywali alkoholu, mamy dużo pieniędzy, a rodzice skończyli studia za granicą"

"to wcale nie jest wyznacznikiem tego, czy wasza rodzina ma problem, czy nie"

"mogę o coś zapytać?"

"pewnie"

"wczoraj powiedziałeś, że ojciec bije was, w liczbie mnogiej"

"tak"

"wyżywa się też na matce"

"uważa, że to jej wina, że urodziła takie głupie dziecko"

"więc to tak..."

"maciek?"

*mruknięcie*

"a może przyjdziesz jutro do centrum?"

"po co?"

*podejrzliwy ton głosu*

"porozmawiać"

"rozmawiamy już dość długo"

"jeśli masz ochotę, możemy zrobić to osobiście"

"no nie wiem..."

"nie nalegam, ale dwójka kupuje zawsze świetne ciastka"

*parsknięcie śmiechem*

"myślisz, że ile ja mam lat?"

"pięć?"

"to przyjdziesz?"

"przyjdę"

*czas trwania rozmowy: 2 minuty 56 sekund*