"Sizi sürekli yenidoğan yoğun bakım ünitesinin önünde görüyorum. Neden?" diye sorumu yönelttim. Bakışlarını bebek kuvözlerinden asla ayırmıyordu.
Yüzü kuvözleri daha da inceler bir hâl aldı. "Sizce de garip değil mi?" diye bir soru yöneltti. Sorus...
Asil'in ne yazacağıyla ilgili otel odasında dönüp duruyordum. Hâlâ tek tikti. Başına bir şey falan mı geldi? Belki de ameliyattadır. Abartıyorum, sadece 40 dakikadır yanıt vermiyor. Biraz daha bekleyeyim.
Ve çift tik oldu! Siktir! Siktir! Gördü!
Şapşal Doktor: Eflin?
Şapşal Doktor: Bir şey mi oldu?
Siz: Şey ben başkasına mesaj atacaktım yanlışlıkla sana mesaj attım.
Siz: Kusura bakma.
Şapşal Doktor: Yok, ne kusuru? Sorun değil.
Siz: Öyleyse görüşürüz.
Şapşal Doktor: Görüşür müyüz?
Siz: Görüşürüz.
Şapşal Doktor: Tamam öyleyse görüşürüz.
Gerçekten şu an tam anlamıyla çığlık atıyordum. Benimle görüşmek istiyordu! Beni görmek istiyor! Gerçekten şu an işi siktir edip İstanbul'a gitmek istiyorum. Ama bir yandan da kariyerim.
Aşk mı? Para mı? Aşk.
Ama kariyer? Sanırım bu işe devam edebildiğim kadar devam etmeliyim. Sonrasında kesinlikle İstanbul'a döneceğim.
(1 buçuk ay sonra)
Hâlâ Paris'te modelliğe devam ediyordum ama ciddi anlamda çok kötüydüm. Sanırım bir süreliğine İstanbul'a gitmeliyim. Ayrıca belirtilerimle ilgili babama danışmalıyım. Belki Asil'i de görürüm? Kesinlikle görürüm. Ama çok zayıfladım. Beni beğenmeyecek. İğrenç gözüküyorum. Asil'in aldığı şeyleri bitirmiştim. Ama çoğunu kusarak vücudumdan dışarı atmıştım. Kusmalarım şu an azalmıştı tabii. Ayrıca zayıfladım diyorum ama karnımda şişlik vardı. Kesinlikle hastaneye gitmeliyim. 3 aydır bu belirtilerim var ve ben hiçbir şey yapmıyorum. Pekala, işte İstanbul'a dönmek için fırsat.
..
İstanbul'a gelmiştim. Valizimi eve bırakıp üstüme güzel bir şeyler giydim ve direkt Asil'in çalıştığı hastaneye geçtim. Asil'in çalıştığı hastanede çok sevdiğim ve sürekli gittiğim bir doktor vardı. O yüzden onunla görüşecektim şimdi.
Eflin'in kombini:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hastaneye girer girmez eski hissettiğim şeylerin hepsini hissettim. Asil'le karşılaşabilir miydim? Belki. Ve umarım karşılaşırız.
Asansörü çağırdım ve gelmesini bekledim. O sırada biri daha yanıma geldi. Arkamı dönüp baktım. Didem'di. "Merhaba, Didem. Nasılsın?" diye sordum nezaketten.
