ថ្ងៃថ្មី
អ្នកទាំងពីរកំពុងគេងនៅឡេីយ ព្រោះតែអស់កម្លាំងពីយប់ទម្រាំតែបញ្ចប់វាមិនតិចម៉ោងនោះទេ ។ ថេហ្យុងកាលដែលបាននភ្ញាក់មុនជុងហ្គុក គេងេីបមុខទៅសម្លឹងអ្នកកំពុងគេង ថេហ្យុងញញឹមហេីយឱបជុងហ្គុកយ៉ាងណែន បញ្ជាក់ថាគេពិតជាមានសុភមង្គលណាស់ ។
" ជុប៎ៗៗ "មិនត្រឹមតែឱបថេហ្យុងក៏ងេីបទៅថេីបជុងហ្គុកគ្រប់កន្លែងទាំងអស់មិនថា ទ្រូងរហូតដល់ផ្ទៃមុខថេីមញីញក់ទីបំផុតកម្លោះអាល់ហ្វាក៏ភ្ញាក់
"ថេ.? ." គេរអ៊ូហៅសព្វនាមរាងតូចតិចៗ បែបមិនទាន់អស់ងងុយ ព្រោះត្រូវក្មេងរំខានដំណេក តែគេមិនបានខឹងអ្វីឡេីយមានតែចាប់ក្រសោបកាយថេហ្យុងឱបណែន ។ ថេហ្យុងក៏សង្ងំគេងទ្រោបលេីទ្រួងជុងហ្គុក
"អូនឃ្លានហេីយ លោកប្ដី "
"ឃ្លានបងឬ ? " ជុងហ្គុកស្វាងចេសបេីកភ្នែកក្រឡឹងសម្លឹងថេហ្យុង
"អត់ទេ បងកុំគិតជ្រៅពេកអូនឃ្លានបាយតេី "
" បាទ ចឹងចាំបងទៅធ្វេីឲ្យ តែបងជូនអូនទៅងូតទឹកសិន មោះ កូនប៉ាៗទៅងូតទឹក ចាំប៉ាដុសក្អែលឲ្យ " ផាច់ៗ ជុងហ្គុកលេីកបីថេហ្យុងទាំងអាក្រាតចូលទៅបន្ទប់ទឹក ថែមទាំងឆ្លៀតទះគូតត្រលុកត្រលន់ ផាច់ៗគ្មានក្រែងចិត្តម្ចាស់គូទអីបន្ទិចសោះ
"ហឹសហិហិ កុំចាក់ចង្កេះអូន អ្ហា៎ "
" នៅឲ្យស្ងៀម "
ពួកគេបន្តប្រឡែងគ្នាមានសម្លេងសេីចសប្បាយរីករាយលាន់លឺពេញបន្ទប់ ឃេីញទេថាពួកគេពិតជាស្រឡាញ់គ្នាណាស់ ឲ្យតែនៅក្បែរគ្នាមានតែសម្លេងសេីច រីករាយ ។
.......
បេីក្រឡេកមកមេីលអ្នកខាងនេះវិញ កៃជីត្រូវបានទទួលបញ្ជាពីជុងហ្គុកឲ្យជួយមេីលថែអ៊ែល ព្រោះយ៉ាងហោចណាស់ក៏គេជាប្អូនរបស់ថេហ្យុងដែរ ។
"ឆាប់ក្រោកហេីយញ៊ាំបបរ " កៃជីឈរនៅក្បែរគ្រែបោះសម្ដីគម្រោះគម្រេីយ ដែលអ៊ែលគេងស្ពឹក គេអាចក្រោកអង្គុយបានប៉ុន្តែពិបាកធ្វេីចលនាណាស់ ព្រោះត្រូវវាយដំទ្រោបពេញខ្លួន ។
"ដៃខ្ញុំកម្រេីកមិនចង់រួចទេ " អ៊ែលត្អូញត្អែរ
" ឆឺស ! មាយាទេដឹង " ឡូយតែសម្ដី កៃជីមិនអាចព្រងេីយនឹងអ្នកជំងឺម្នាក់នេះបាន ចុងក្រោយមានតែទាញកៅអីមួយមកអង្គុយក្បែរហេីយចាប់ចានចាប់ស្លាបព្រាដួសបញ្ជុកគេ
