" ប្រុសសង្ហារចូលមកផឹកទឹកតែសិនទេ ? " ស្រីស្អាតពីរនាក់កាក់មុខ ថេហ្យុងនិងជុងហ្គុក នាងមានកាយវិការរញ៉េរញ៉ៃជាពិសេសការស្លៀកពាក់មិនសមរម្យមានលេចលេីលេចក្រោម ជាហេតុធ្វេីឲ្យថេហ្យុងមិនពេញចិត្ត ព្រោះនាយមានបំណងទាក់ជុងហ្គុកច្បាស់ណាស់ នាងប្រឹងពេីងដេីមទ្រូងឲ្យមកប៉ះនឹងដៃជុងហ្គុកយ៉ាងព្រហេីន
" កុំប៉ះ ! " ថេហ្យុងខឹងសម្បារនិងចាប់រលាស់ដៃនាងចេញ បញ្ចេញកាយវិការហួងហែងរាងកាយជុងហ្គុកជាលេីកដំបូង។
" គ្រាន់តែប៉ះតិចសោះមិនបាន ? ខ្ញុំមិនបានប៉ះខ្លួនលោកឯណា ? " នាងឌឺដងសម្ដីពេបមាត់ពេបក មកកាន់ថេហ្យុង
" នាង! "
"បានហេីយអូន ពួកយេីងចេញពីទីនេះទៅ " ជុងហ្គុកចាប់ដៃថេហ្យុងជាប់ដេីម្បីកុំឲ្យនាយតូចរករឿងគេ មិនមែនកាន់ជេីងខាងនាងម្នាក់នោះប៉ុន្តែនាយមិនចង់ឲ្យថេហ្យុងទៅឈ្លោះប្រកែកជាមួយមនុស្សគ្មានតម្លៃ..
"មេីស៎ ! លែង " ថេហ្យុងរេីខ្លួនចេញពីជុងហ្គុកមិនឲ្យនាយប៉ះសាច់បាន
" កេីតអី ពៅមាស ? "
"បងទាញអូនចេញធ្វេីអី ឬបងការពារនាងម្នាក់នោះ? បងអត់ស្រឡាញ់អូនទេ ទៅៗ បេីថាស្ដាយណាស់ទៅផឹកទឹកតែនោះទៅ អូនមិនថាទេ " ឱបដៃជាប់ទ្រូងហាស្ដីទាំងខឹងអាក់អន់ចិត្តនឹងជុងហ្គុករហូតរលីងរលោងទឹកភ្នែកខ្លួនឯង ។
" មិនមែនចឹងទេ បងគ្រាន់តែមិនចង់ឈរនៅកន្លែងនោះយូរវាគួរឲ្យរំខាន ទេីបបងនាំអូនចេញមក "
"កុំប៉ះអូន ដៃរបស់បងស្មោគគ្រោកណាស់ សុទ្ធតែមេរោគ "
" ចឹងបងដោះអាវនេះចោលក៏បាន " នាយព្រលេសឡេវអាវប្រុងនឹងដោះមែន តែ
"! មនុស្សអាក្រក់បងចង់ស្រាតឲ្យនរណាមេីល ? " ថេហ្យុងយកដៃខ្ទប់ដេីមទ្រូងនាយ កំពុងខឹងផងបងឌឺទៀតនៅទីនេះមនុស្សច្រេីនណាស់ចង់មកដោះអាវងាយៗចឹងឬ ?
" កុំរអ៊ូរច្រេីនពេក មោះបងនាំទៅដេីរលេងខាងនោះវិញ "
"បងថាឲ្យអូនរអ៊ូរច្រេីនផងហេស? ត្រូវហេីយឥឡូវនេះអូនមិនស្អាតដូចពីមុន ទេីបបងធុញអូននិយាយតិចតួចសោះថាអូនរអ៊ូរច្រេីនស្រួលមិនស្រួលក្នុងចិត្តកំពុងតែគិតថាអូនដូចជាយាយចាស់ម្នាក់ហេីយទេដឹង បង..អឹម " មិនឲ្យនិយាយបន្តទៀតជុងហ្គុកថេីបមាត់ជាប់ ថេហ្យុងបេីកភ្នែកធំៗ ស្ងៀមទ្រឹង
" បាទ! លោកយាយនាំចៅម្នាក់នេះទៅដេីរលេងបានអត់ ? " ជុងហ្គុកដកមាត់ហេីយធ្វេីសម្លេងញិកញក់ដូចកូនក្មេងដោយហៅសព្វនាមថេហ្យុងថាជា យាយ
