Ailenin ne demek olduğunu bilmiyordum, aslında ailenin samimiyetsiz, yalandan gülümsemelerle geçen akşam yemeklerinden, dışarıya karşı aldatmaca için olan sahte sevgilerden, nefretten ibaret olduğunu sanırdım.
Normal olan yetiştirildiğim hayat deği...
Kabanımın sağ kısmını biraz geriye atıp tekrar fotoğraf çektim. Şimdi çok daha iyiydi.
Çektiğim fotoğrafı storyme atıp telefonumu kapattım ve aynadan kendimi izlemeye devam ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güzel görünüyordum, okul yılbaşı yemeği için gayet yeterliydi. Fazla cozutmaya ya da sönük kalmaya gerek yoktu.
Storymi beğenme bildirimleri geldiğinde gülümseyip odamdan çıktım. Somurtmadan bir yemek geçirmek istiyordum.
Merdivenleri yavaş yavaş indiğimde aşağıdan Serhan'ın bağıran sesi gelmeye başlamıştı.
"BABA NASIL OLMAZ YA?"
"Olmaz dediysem olmaz Serhan. Okulun yılbaşı yemeği bu, onlardan haber gelmediği sürece alkol sokamazsın." Diye Serhan'a laf anlatmaya çalışan babamın sesi de eklendiğinde olay belli olmuştu.
Salona girdiğimde konunun tamamen babamın elindeki şampanyalar olduğunu gördüm.
"YA BABA ALKOLSÜZ YILBAŞI YEMEĞİ Mİ OLUR?" Diye bağırmaya devam etmişti Serhan. Babam iyice sinirlenmeye başlamıştı.
"BENİ ÇİLEDEN ÇIKARTMA SERHAN,YOK DESİYSEM YOK. OKUL ORASI YARIN AKŞAM İÇERSİN. Gidin artık yemek başlayacak." Babam cümlelerine bağırarak başlamış, sakince bitirmişti.
Zengoların kavga sebepleri bile bir başka oluyordu.
Gerçi düşündüğüm zaman daha önce de kendim kavga etmediğim sürece evde şahit olduğum kavgalar bununla eşdeğerdi.
Hep züppe zengin çocukları yüzündendi.
Ben züppe değilim.
Barlas "Bence de gidelim biz artık, Alp'ler gelmiş." Deyip Serhan'ın omzuna gelmesi için vurmuştu.
Ben de salonun içine girmiştim tamamen.
"Çıkıyoruz, hazırsın değil mi?" Diye soran Barlas'ı onaylamamla salondan geri çıkıp kendimi Barlas'ın arabasının ön koltuğunda bulmam bir olmuştu.
Barlas zorla Serhan'ı arkaya atmış beni öne almıştı.
Evin büyük kapısından çıktığımızda sağa çekmiş Alp abinin arabası görüş açımıza girmişti.
Barlas kornaya bastığında onlar bizden önce yola çıkmıştı.
Alp abinin yan şeridine geçtiğimizde sakin sakin çok hız yapmadan yolumuzda gidiyorduk.
&&
Sakin, sakin mi demiştim? Okula varalı on dakika gibi bir vakit geçmişti ancak biz daha içeri girememiştik. Otoparka girdiğimiz an Serhan'la kendimizi dışarı atmış birbirimize tutunarak kendimize gelmeyi bekliyorduk.
