Kapını Kilitle!

16

Alper tam olarak beni öpmüştü ama yanağımdan değil hem dudağımdan hem burnumdan öpmüştü! Böyle bir şeyi nasıl cesaret etti acaba?! Yanaklarım anında bir kez daha kızarırken Alper arkasını döndüğü için şanslıydım.

"Az önce ne yaşadım ben?" Alper bana dönerken sırıtıyordu." Bence ilişkimize isim koyma zamanı geldi." Kaşlarım çatılırken Alper mermer'e yaslanmış öylece bana bakıyordu.

"Benden mi hoşlanıyorsun?" Kendimi tutamayıp sorduğum soru ile Alper gülmeye başladı." Sevmediğim birini neden kaçırayım Ezgim?" Kaşlarım havalanırken dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Katilsin belki ondandır?" Alper derin nefes alırken bana yaklaşmıştı." Sende katilsin." Dudaklarımı ısırmaya başladığımda Alper elini elimin üzerine koydu ve sıktı.

"Sana zarar vermeyeceğimi söylemiştim Ezgi, benden korkmana gerek yok." Gözlerimi kaçırdığımda gözlerine bakmadan bir kaç kelime söyledim." Senden korkmuyorum artık.."

Hala gözlerine bakmazken Alper baş parmağını çeneme yerleştirdi ve gözlerine bakmamı sağladı." O zaman bir sorunumuz olmaz." Alper gülümserken bir anlık bana o kadar tatlı gelmişti ki dayanamayıp hızla ona yaklaşarak dudağından öptüm ve geri çekildim.

"Oha!" Alper şaşırmış şekilde gözlerime bakarken bir süre sonra onun bu haline kahkaha atmaya başladım. Tencereden taşan su ile kendimize gelirken Alper hala donuk bir şekilde oturduğu için hızla yerimden kalktım ve tencerenin kapağını açtım.

"Alper dünyana dön!" Ellerimi gözlerinin önünde şıklattığımda ayağa kalktı ve önümde durdu." Ne?" Dediğimde Alper gülümsedi ve bana sarıldı." Sevgilim olur musun Ezgicik?" Sakin sesi ile sorduğu soru bana o kadar da sakin gelmemişti çünkü kalbim küt küt atıyordu.

"Ezgi?" Alperin sesi ile kendime gelirken beni kendinden uzaklaştırdığında Alper hala gülüyordu." Bu evet demek mi oluyor?" Alperin çıkma teklifi ile anlamıştım onu sevdiğimi. Bu sevgi daha yeni olan bir şey değildi bayadır vardı ve ben yeni fark ediyordum..

Kafamı olumlu anlamda salladığımda Alper beni kucağına alıp döndürmeye başladı ilk başta gülsemde sonradan karnımda hissettiğim acı ile dudaklarımdan bir kaç inilti sesi çıkmıştı.

"Ezgi!" Alper beni hızla yere indirirken gözleri ile bedenimi süzüyordu." Ezgi ben üzgünüm bir anlık unuttum!" Alper kafamda dönerken gülümsedim." Sorun yok iyiyim." Alper derin bir nefes alırken çoktan akşam olmuştu.

"Yemekler hazırr!" Alperi zorla ikna edip telefonumu almış masanın başında oyalanırken oda yemekleri hazırlamış yanıma gelmişti." Artık özgürüm değil mi?" Alper evet ve hayır gibi kafasını salladığında gülümsedim.

"Yaran geçene kadar özgür değilsin, sonrasına bakarız." Kafamı olumlu anlamda salladım.

Aradan bir hafta geçmişti Alper ile mükemmel bir ilişkimiz vardı. Başka eve çıkmıştık o rehineler ve kanlı bıçaklar yoktu, hatta bir kedi bile sahiplenmiştik! Annemlerle Alper'i tanıştırmıştım zaten evimiz onlara yakın olduğu için her gün bize geliyorlardı.

"Kızım kapıyı niye açmıyorsun ya?" Annemin sitemi ile gülümserken elinde ki tencereyi bana uzattı ve koltuklara yayıldı. Kahvaltıya gelmişlerdi." Anne abim nerde?" Evet size söylemedim ama bir abim vardı, hatta bir ablam bile vardı ama o uzaktaydı üniversite çin. Her abi gibi ilk başta kıskançlık krizleri tutmuştu ama oda Alper'i sevmişti. Abim geldiğinde masaya kurulduk

"Alper çayları koymama yardım eder misin?" Alper yanıma geldi beraber çayları koyup masaya döndüğümüzde zil çaldı bende kapıyı açmaya gittiğimde şok olmuştum çünkü uzun zamandır görmediğim birini görmüştüm..