Kapını Kilitle!

17

"Abla!" Ablam kafasını olumlu anlamda salladı ve elinde ki şeyleri bırakarak bana sarıldı."ne güzel olmuşsun sen öyle!" Oturma odasına geçtiğimizde ablam abimle annemle sarıldı ve kendini koltuğa attı Alperi görmesi ile ablam kendine çeki düzen verdi.

"Arkadaşın mı?" İlk başta ne olduğunu anlayamamıştım. Alper kafasını olumsuz anlamda sallayınca ablamın kaşları çatıldı abim oturduğu yerden" sevgilsi." Deyince ablamı kaşlar havaya kalktı tabii.

"Sevgilin mi?" Kafamı olumlu anlamda salladığımda annem yanımıza geldi ve bizi masaya oturttu."ben karışmadım hatta beni geç Görkem bile bir şey demedi." Ablam zorla gülümsediğinde bu seninle hesaplaşıcaz bakışı olduğundan adım gibi emindim.

"Alışırsın ablam! Abimde ıyk mıyk etti ama dün akşam oturup maç izlediler." Abim göz devirince Alper gülümsedi." Aa hadi ama daha çarşıya çıkacağız yeyin yemeklerinizi!"

Annemin uyarısı ile masa sessizleşmişti. Bir saat sonra annemler evlerine gitmişti." Ne giyeceğim ya ben?" Kendi kendime odada dönerken Alperin gelmesi ile durdum.

"Güzelim ne oldu?" Dudaklarımı büzdüğümde alper yanıma geldi." Giyecek bir şey bulamıyorum!" Dedim sitem ederek. Alper gülümseyince kendi dolabına gitti ne yaptığını anlamaya çalıştığımda tişörtü kafama attı!

"Oha Alper benide ataydın!" Alper sesli bir kahkaha atınca dolabımın başında buldum onu." Ne yapıyorsun bi anlasam" dolapta bulduğu siyah eteğim ile yanıma gelirken onuda elime tutuşturdu.

"Dene bakalım." Gözlerimi kırpıştırdığımda Alper giyinmemi bekliyordu." Alper odayı terk et!"  Alper gülümsedi ve odadan çıktı. Üzerimi hemen değiştirdim ve kapıyı açtığımda Alper merdivene yaslanmış telefonu ile ilgileniyordu beni görünce telefonu cebine sıkıştırdı ve gülerek yanıma geldi.

"Sanki bir şeyler eksik gibi?" Kaşlarımı çattığım da Alper elimden tuttu ve beni odaya geri soktu." Biraz parfüm ve takı!"

Alper'in bana takıntılı olduğunu biliyordum ama bu kadar takıntılı olduğunu bilmiyordum! "Sen hastasın!" Gülümsediğim sırada oda gülümsedi ve ellerini belime sardı.

"Hastayım ama sana güzelim" kafamı göğsüne gömdüğümde yanaklarımın kızardığını hissediyordum.

Nefret ediyorum yanak kızarmalarından!

Kapı çaldığında her şey hazırdı. Kapıyı açtığımda abim karşımda beni süzmekle meşguldü. Ellerimi şıklattım ve gözleri gözlerimi buldu.

"Abi ben burdayım!" Abim yarım yamalak kafasını salladı ve bana sarıldı. Şaşırsamda bende ona sarıldım." Seni kaybedeceğim diye çok korktum!" Abimin endişeli sesi beni gülümsetirken abimden ayrıldım ve ellerimi yanaklarına koydum.

"Bak ben burdayım, yanında ve iyiyim. Geçti gitti artık." Burnumu çektiğimde abim gülümsedi ve kafasını salladı. Kendimize gelmemizi sağlayan şey annemin aşağıdan apartmanı inletmesiydi.

"Görkem, Ezgi, Alper gelicek misiniz bu gün?!" Annemin sesi ile gülerken abim atıldı öne." Geliyoruz anne! Senin bu çocuklar biraz fazla zahmetli gibi."

Abim ile kahkaha atarken Alper'de bize katılmıştı. Beraber aşağı indiğimizde ablam apartmanın duvarına yaslanmış telefonla uğraşıyordu.

"Sonunda!" Yanına gittim ve hafifçe koluna vurdum." Ne o sen özlemedin mi beni?" Ablam olumsuz anlamda kafasını sallayınca dudaklarımı büzdüm ve Alper'in koluna girdim.