KAFES -GAY

3

Gözümü kapattığım an önüme gelen mavi gözler ile uykudan sıçrayarak uyanmıştım. Göğüs kafesim öyle hızlı inip kalkıyordu ki sanki kilometrelerce, hiç durmadan koşmuş gibiydim.

Elimi kalbime koyup, sakinleşmek için beklerken hava neredeyse kararmak üzereydi. Hiçbir düzenim olmadığı gibi uyku düzenimde yoktu. Kafamı iyi yana sallayarak sanki içimi gören mavi gözleri aklımdan silmeye çalışmıştım.

Bakışları beni ürküttüğü için zihnime kazınmış gibiydi. Zaten hayatımın her döneminde illa ki bir şeyler benim huzurumu kaçırıyordu. Daha günlük bebekken bırakıldığım yetimhanenin, hayatıma kattığı tek şey bu huzursuzluk hissiydi.

Acele etmeden yataktan kalkmış ve odamın içindeki ufak banyoya geçmiştim. Yüzüm her zamanki gibi soluktu, son zamanlarda yanaklarım iyice çökmüştü.

Hafif çıkan sakallarımı sıvazlayıp soyunmuş ve hızlıca duş almıştım. Üstüme öylesine, dikkat çekmeyecek şeyler giymiştim. Midem açlıktan kasılsa bile bir şeyler yiyecek halim yoktu. Odadan çıktığım an ellerini, önünde asılı duran beze silen Ayda teyze çıkmıştı karşıma.

Beni görünce her zaman yüzünde oluşan merhamet dolu tebessüm ile kafa selamı vermiştim. O da herkes gibi acıyordu bana, bakışlarından bile hissediliyordu.

"Tost yapayım mı sana?"

"Yok, çıkacağım."

"Yemek yeseydin bari Arjen, dün sabah yediğin ile duruyorsun." Şimdi sesi kızgın çıkmıştı. Kendimi zorlayarak ufak bir tebessüm etmiştim.

"Dışarıda yerim. Hadi allaha emanet." Evden çıkıp arabaya atlamış ve mekanın önüne park etmiştim. Bugün nedense korkunun yanına heyecanda eklenmişti.

Değişik bir ortamdı ve her kesimden insan vardı. Tahmin ettiğimden iyi para kazanan bir yerdi, bunu ilk geldiğimde anlamıştım. Üstümü düzeltip, mekanın kapısından içeri girdiğimde aynı adam ile karşılamıştık. Bu sefer bir şey demeden önümden çekilmiş ve geçmem için yol vermişti.

"Çakır! Çakır!" İçeriden gelen sesler ile adımlarımı hızlandırmış ve bu sefer biraz daha önde durmuştum. Sanki hissetmiş gibi anında bakışları beni bulmuştu.

Kaşları hafifçe çatılırken yanağına gelecek yumruğu eliyle durdurmuş ve rakibine kafa atmıştı. Adamın anında yüzü, burnuna aldığı darbeden dolayı kan içinde kalırken bakışları tekrar beni bulmuştu.

Öyle sakin duruyordu ki sanki biraz önce birinin burnunu kırmamış gibiydi. Bakışlarımı kaçırıp, başka bir şeye odaklanmaya çalışmıştım ama mavi gözleri beni çekiyordu.

Dakikalar sonra Çakır'ın kazandığını anons etmişlerdi. O ringten inerken bende arkamı dönmüştüm ki koluma sarılan parmaklar ile durmak zorunda kalmıştım.

"Sen benimle geliyorsun."