រឿង ទាសករម៉ាហ្វៀចន🌷🤍
ភាគ22
"ហឹស ក្មេងអើយក្មេងបងមានបានធ្វើអីឯណាបានហើយនៅនិងសិនទៅណាបងទៅបង្ហើយការងារតិចសិនណា"អាល្អិតគេមិនមាត់គេគ្រាន់តែងក់ក្បាលបន្ទាប់មកជុងហ្គុកក៏បានទៅបង្ហើយការងាររបស់ខ្លួនដែលនៅក្បែរអាល្អិតនិងឯង
At10យប់
"ជុងហា៎កាលណាបងមកគេងនេះយប់ហើយណា"អាល្អិតក៏បានដើរមកជិតជុងហ្គុកដែលកំពុងតែអង្គុយធ្វើការរបស់ខ្លួន
"មកនេះមកថេយ៍"ជុងហ្គុកក៏បានបក់ដៃហៅថេយ៍ដែលកំពុងតែស្ងាបធ្វើមុខដូចជាកូនឆ្កែ
"អុ៎ះជុងដាក់អូនចុះវិញ"អាល្អិតក៏ស្រាប់តែភ្ញាក់តែម្តងព្រោះអីលោកម៉ាហ្វៀនេះបានលើកគេដាក់ឱ្យអង្គុយលើភ្លៅរបស់ខ្លួន
"អត់ទេមិចក៏បាននៅអង្គុយស្ងាបធ្វើមាត់ម៉ាហបដូចជាកូនចាបឃ្លានបៅមេវាអញ្ចឹងហាសបើថាអូនងងុយគេងណាស់ក៏គេងទៅបងបានប្រាប់អូនហើយមែនទេ"ជុងហ្គុក
"បងក៏ដឹងថាអូនអត់ចេះគេងអត់មានបងជាអ្នកអោបមិចក៏នៅធ្វើតាណើបៗមិនដឹងអីបែបនេះ"អាល្អិតក៏បានដាក់ប្រាវៗទៅកាន់អ្នកដែលកំពុងឈ្ងោកមុខមកមើលខ្លួន
"បើមិនចេះគេងក៏នៅបញ្ឈភ្នែកទល់ភ្លឺទៅជួយមិនបានទេ"ដោយដឹងថាក្មេងខ្លះក្តៅក្រហាយមកលើខ្លួនភ្លាមជុងហ្គុកគេក៏បានញោះទៅកាន់ក្មេងខ្លះឱ្យកើតទុកមិនសុខចិត្ត
"ឆើស!!លែងខ្ញុំចាំមើលណា!!"ថេយ៉ុងថាយ៉ាងមិចថាទៅជុងហ្គុកគេមិនខ្វល់សំខាន់គេនៅបង្ហើយការងាររបស់ខ្លួន
"អ៊ួយ!!!!ថេយ៍ឈឺមិចបានមកខាំទ្រូងបងបែបនេះ??"សម្រែកនៃការឈឺចាប់ក៏បានពន្លឺឡើងដោយសារតែអាល្អិតម្នាក់នេះខាំសាច់ទ្រូងគេមួយទំហឹង
"ហិហិ!!ហិខាំមិនបានមែនទេ??"អាល្អិតក៏បានសួរឌឺទៅកាន់អ្នកខ្លះ
"ហ៊ួយ!!ឈប់លេងចូលជាមួយហើយមោះទៅគេងបើម៉ាកៗនិងអីចង់តែចាប់ក្រញិចឱ្យងាប់ទេអញ"ជុងហ្គុករអ៊ូបណ្តើរចំណែកឯដៃនៅទ្រសាច់គូទទន់ៗរបស់អាល្អិតដោយហេតុខ្លាចគេធ្លាក់ចំណែកឯថេយ៉ុងឯនេះវិញគេក៏បានដូចចិត្តទៀតអង្គុយក្នុងរង្វង់ដៃគេញញឹមខ្ជិបតែម្តងហើយពេលនេះ
BẠN ĐANG ĐỌC
រឿង ទាសករម៉ាហ្វៀរចន
Hành độngJk:គីម ថេយ៉ុងជាមនុស្សរបស់ ចន ជុងហ្គុកតែម្នាក់គត់បើអ្នកណាហ៊ានប៉ះមនុស្សរបស់យើងជីវិតគឺស្មើសូន្យត្រូវចាំទុកឱ្យច្បាស់ក្នុងខួរក្បាល!! ស្នេហាដែលកើតចេញពីការធ្វើជាទាសកររបស់អ្នកដែលមាននាមជាម្ចាស់...វាយធ្វើបាបគ្រប់សព្វបែបយ៉ាងប៉ុន្តែក៏វាឈានទៅដល់ចំណុចមួយគឺពួ...
