ភាគ30:ជួបម្តាយចុងមហាចម្រើន

1K 58 0
                                    

ទាសករម៉ាហ្វៀចន🌷🤍

"បានហើយឈប់យំទៅមនុស្សល្អរបស់បងសឺតៗ.."ជុងហ្គុកពេលនេះដែលគេក៏បាននាំថេយ៍ឡើងទៅខាងលើបន្ទប់បាត់

"Awwជីមីនcallមកធ្វើអីនិង...ហាឡូជីមីន"ថេយ៍ដើរមកដល់បន្ទប់ភ្លាមគេក៏បានឃើញជីមីនcallមកគេល្មម

"ថេយ៍ឯងយ៉ាងមិចទៅហើយមានត្រូវខ្លាំងឬអត់ចុះលោកចនគេមានស្តីឲ្យឯងឬអត់ហើយចុះគ្រួសាររបស់បងអាន់ណាយ៉ាងមិចទៅហើយរបួសឯងត្រូវតិចឬខ្លាំងហើយមានលាងរបួសហើយឬនៅសម្លាញ់"គ្រាន់តែថេយ៍លើកភ្លាមជីមីនគេក៏បានសួរយកតែម្តងមិនសំចៃទាល់តែសោះថេយ៍ពេលនេះស្តាប់ឡើងជំហរមាត់ធ្លុងតែម្តង

"ស្លាប់ហើយជីមីន...ឯងសួរម្លឹងៗយើងឆ្លើយមិចនិងអស់ទៅសួរមួយបានហើយចាំយើងឆ្លើយឱ្យមួយៗ គឺរបួសវាមិនត្រូវខ្លាំងអីណាស់ណាទេគ្រាន់តែជាំមុខជាំមាត់តែប៉ុណ្ណឹងជុងគេមិនបានស្តីឱ្យយើងនោះទេចំណែកគ្រួសាររបស់បងអាន់ណាយើងនិយាយជាមួយជុងហើយៗថាគាត់មិនធ្វើអីគ្រួសាររបស់គាត់នោះទេចំណែកឯរបួសយើងវិញជុងគេលាងហើយៗ"ថេយ៍គេក៏បានឆ្លើយតាមការរៀបរាប់របស់ជីមីនឆ្លើយមួយៗទាំងញញឹមមិនដាច់ពីមាត់

"ស្លាប់ៗនេះមិនធ្វើអីក៏ប្រសើរហើយតែធ្វើដឹងតែដូចលោកចនប្តីឯងនិយាយចឹងត្រៀមម៉ាឈូសដាក់សពឯងដឹងទេពេលនឹកឃើញសម្តីនិងហើយយើងឡើងព្រឺសម្បុរខ្ញាក់ៗតែម្តង"

"អឺៗបានហើយឯងយើងរវល់មួយភ្លែតសិនចាំទំនេរចាំយើងcallទៅ"

ថាហើយពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានផ្តាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាថេយ៍ឯនេះវិញនៅពេលដែលនិយាយចប់ហើយក៏កំពុងតែឃើញកំពុងតែអង្គុយធ្វើការនៅជ្រុងម្ខាងនៃបន្ទប់គេងបន្ទប់គេងមួយនេះវាធំខ្លាំងណាស់គ្រាន់ប្រាប់ថេយ៍នៅពេលឃើញបែបនេះហើយគេក៏បានដើរទៅជិតជុងហ្គុក

"អឹប...យ៉ាងមិចនិងហេតុអីក៏អូនធ្វើមុខបែបនេះ?"នៅពេលដែលឃើញសំណព្វចិត្តរបស់ខ្លួនដើរមកជិតបែបនេះគេក៏បានលើកថេយ៍ដាក់នៅលើភ្លៅរបស់ខ្លួនមាត់សួរតែដៃនៅមិនស្ងៀមនោះទេរាវចុះឡើងពេញអាវថេយ៍តែម្តង

"គ្មានទេអូនគ្រាន់តែអផ្សុក..."ថេយ៍គេមិនបានហាមជុងហ្គុកនោះទេធ្វើអីក៏ធ្វើចុះគេក៏បានដាក់ក្បាលកើយលើស្មារបស់ជុងហ្គុកហើយអោបជាប់(អង្គុយ)

រឿង ទាសករម៉ាហ្វៀរចនOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz