Chapter 2

546 51 0
                                    

Chapter 2

သူ ဆံပင်တိုတို ညှပ်ပစ်ချင်ရသော အကြောင်းပြချက်က အလွန်ရိုးရှင်းပေသည်။ ဤဆံပင်ရှည်ကို သူ မပိုင်ဆိုင်သောကြောင့်ပင်။

ယီဟွေ့က ရိုးရှင်းဖြောင့်မတ်စွာ တွေးတောတတ်သူဖြစ်၍ ခဏအကြာမှသာ သူပြောလိုက်သည့်စကားက မည်မှ ကိုးရို့ကားယားနိုင်ကြောင်း သဘောပေါက်သွားသည်။

ဤခန္ဓာကိုယ်ကို ခေါင်းအစခြေအဆုံးအထိ သူမပိုင်ဆိုင်ပေ။
တခြား‌လူတွေဆီက သဘောတူညီချက်ယူဖို့ လိုအပ်နေလို့ပဲ...

အပြန်လမ်းတွင် ရုတ်တရက် မိုးရွာချလာသည်။ မူလက တိမ်မည်းများပေါ်မှ မိုးရေစက်အနည်းငယ်သာ ကျဆင်းလာသော်လည်း လေပြင်းများပါတိုက်ခတ်သည်အထိ မိုးသည်းထန်လာခဲ့သည်။ ပဲစေ့အရွယ်မိုးရေစက်များက အားပြင်းပြင်းဖြင့် ကျဆင်းလာသောကြောင့် အသံမလုံသောဗန်ကားလေးမှာ ဆူညံသံများဖြင့် ပြည့်နေသည်။

ယာဉ်မောင်းနေရာမှ အမျိုးသမီးက မီးပွိုင့်နီနေသည်ကို စောင့်ဆိုင်းနေစဉ် ပြောလိုက်သည်။

" ယီမန့် တံခါးပိတ်ထားလိုက်ဦး သမီးအစ်ကို အအေးမမိစေနဲ့..."

မိန်းကလေးက ပြတင်းပေါက်ဘောင်တွင် မှီထားသောလက်ကို ရုတ်လိုက်ပြီး တစ်စုံတစ်ခုကိုရေရွတ်ကာ အသည်းအသန် တံခါးထပိတ်လိုက်ရသည်။

ယီဟွေ့၏အကြည့်က အပြည့်အဝမပိတ်ရသေးသော တစ်ဖက်တံခါးမှတစ်ဆင့် သူ့ ဘေးရှိတံခါးဘက်သို့ ရောက်လာပြီး အပြင်ဘက်ကိုကြည့်လိုက်သည်။

ဤနေရာရှိ ဆောင်းဦးမိုးက မြို့တော်နှင့် အလွန်ကွာခြားပေသည်။ ကောင်းကင်ပေါ်မှ ရွာကျ‌လာသော မိုးပေါက်များက ငွေမျှင်ရောင်တန်းနေသည်နှင့်တူပြီး တောင်ပိုင်းကို စိုစွတ်နွေးထွေးမှုဖြင့် ပြည့်လာစေသည်။

‌ဤနေရာရှိ အဆောက်အဦးများကလည်း မြို့တော်နှင့် ကွဲပြားလှသည်။ လမ်းဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင် အပူပိုင်းဒေသသစ်သီးများရောင်းသော ဆိုင်ငယ်လေးများစွာရှိသည်။ မိုးသည်ထန်စွာရွာသွန်းနေခြင်းကြောင့် ဆိုင်ရှင်များက သူတို့ပစ္စည်းများကို အလျင်အမြန်သိမ်းဆည်းနေရသည်။

မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များМесто, где живут истории. Откройте их для себя