The Billionaire's Obsession

chapter 44

Author's note expect typographical errors, incorrect grammars and vulgar words.

Lucas's POV

It's been a month.... I'm slowly accepting that she's gone, tatanggapin kong patay na siya pero hindi ko siya ipagpapalit sa kahit sino. Because she's my wife, my one and only wife. No one can replace her from my heart. Simula nung mailibing siya ay nag-resign na ako bilang Professor. Kapag nagtuturo ako ay maaalala ko siya lagi, lumipat ako ng university at doon ipinagpatuloy ang pagtuturo, at the same time ay inaasikaso ko din ang negosyong iniwan sakin ng mga magulang ko.

"Sir! Ikaw yung yung new Professor namin, 'di po ba?!" Galak na tanong ng isa sa estudyante ko. Tumango ako. "Yes, why?" I asked her.
"Tell us your love life, Sir! Palagi ka kasing nakangiti kapag nagtuturo." Sagot niya.

Umupo ako sa swivel chair at ibinaba ang whiteboard marker. "My love story aren't that happy ending, yet it is the most memorable and beautiful story."

"Bakit ano po ang nangyari?"

"Naghiwalay po ba kayo?"

"Nagbreak po kayo?"

"No... Hindi kami naghiwalay o nagbreak." I took a deep breath. Kinuwento ko sa kanila kung paano ko siya nakilala at kung paano natapos ang storya ng pagmamahalan namin. Umani ng sari-saring reaksyon ang mga estudyante ko na nasa 1st year college.

"Mga walang awa"

"Hala.... Condolence po, Sir."

"Nakakalungkot naman..."

"Condolence po, Sir Lucas."

"For sure po, happy na siya sa langit."

"Kawawa naman po ang asawa mo, sir."

I smiled in pain.. "And you know what's the saddest part?" I asked them, they shook their heads.

"The saddest part is nadamay ang mga asawa ng mga kaibigan ko. One of my friend's told us what his wife said before they broke up and before she got lost." Bumuntong hininga ako.

"Ano po ang sinabi ng asawa ng kaibigan mo, sir?" Tanong ng isa sa kanila.

"His wife said 'Let's walk on our own paths... Without each other..' and  that's the last sentence that she told to his husband. Now, all of us were walking on our own paths without our wives." Sabi ko.

Yumuko ako nang maramdaman kong tumutulo ang luha ko, agad ko namang pinunasan iyon para hindi nila malaman. Iniangat ko ulit ang ulo ko.

"I-ibig sabihin po, yung balita noong nakaraang buwan na mga biktima ng pagsabog ng kotse ay mga asawa niyo po yun?!" Tanong ng lalaking estudyante ko. Tumango ako.

"Hala..... Kawawa naman..." Aniya.

"It's already time, you may take your lunch. Good bye and good afternoon."  Pagpapaalam ko, inayos ko ang mga gamit ko at ipinasok sa bag, saka umalis.

I already accepted the reality, Wife... I missed you so much, I hope we'll meet again in heaven.

Anne's POV

London..

I'm now here at the study room with Vanessa, Athena and Vienna. We decided to use our second names except Vanessa. She doesn't like her second name and I don't know why.
We're now attending our online classes.

Tito Alfonso said that we need to attend Online class for awhile since we're pregnant, baka daw pano kami at ang batang dinadala namin kapag nagface-to-face class kami. We created a new social media accounts, and our old phones? Ayun, nasali sa plano namin para magmukhang totoo ang pagkamatay namin.

I feel sorry for my child, because she/he can't meet his/her father.

Athena/Josephine's phone rang up. She immediately checked it. "What's that?" Vienna asked her.

"Clifford, he's calling." She answered the phone call. "Any updates?" Bungad nito kay Clifford, ang spy namin. She turned the volume high and switched into Loud speaker. "Before you answer her question, where are you? Make sure no one will hear you." Sabi ko.

"I'm at my penthouse, boss. Still same as before, pinaghahanap at inaalam niya parin ang  tungkol satin." Sagot niya mula sa kabilang linya.

"Hindi ka man lang ba nila nahalata?" Vanessa asked him.

"No, boss." Maikling sagot niya.

"How about the other members?" Athena asked him. "Hindi po nila ako pinagsususpetsahan. Kung meron man ay lilinisin ko agad ang kalat." Sagot niya kay Athena.

"That good to know. Very well done, Clifford. Ipagpatuloy mo ang ginagawa mo." Sabi ni Athena.

"We'll send your money." Aniya kay Clifford.

"Thanks, ma'am. I need to end this, they're here." He hung up the call.

Baby, sorry... You can't meet him..

"Sa tingin niyo hindi siya pinagsususpetsahan ng mga tauhan nila?"sabi ni Vanessa, she's the Boss of Solace. Alam kong sina Lucas ang tinutukoy niya.

"Hindi... I already have another spy. Inutusan ko siyang mag-ispiya sa grupo nila." Sagot ni Vienna. She's the Dark Moon Leader and boss.

"Same here, but he doesn't know that Clifford is one of us. So, baka isa siya sa nagsususpetsa kay Clifford. Inutusan ko rin siyang bantayan ang bawat kilos ni Clifford. Mahirap na baka mautakan tayo." Sabi ko naman, I'm the Crescent's Leader and boss.

"May inutusan din akong bagong ispiya, baka isang araw kumanta si Clifford. Madedehado tayo." Sabi naman ni Athena/ Josephine, She's the Original Leader and boss of Red Moon, hawak niya rin ang mga grupo naming tatlo at maging ang ibang grupo na tinalo niya o di kaya ay pinatay niya ang boss ng grupo ng iba kaya siya na ang bagong boss nila.

"Kumusta ang bagong grupo na hinahawakan mo?" I aksed her.

"Still the same, their doing their job well." Sagot niya.

"Sino ba kase ang hindi matatakot sayo, Eclipsé?" Natatawang sabi ni Levie.

"Sina Zander... Sila lang naman ang kilala kong hindi natatakot sa'kin... Satin." Aniya kay Vienna.

"Wag na tayo bumalik sa Pilipinas, trip ko dito eh." Vanessa suggested.

"We still have our responsibility in our country, Vanessa." Sabi ni Athena.

"Ano pa nga ba?" Nagkibit balikat si Vanessa at isinandal ang likod sa sandalan ng swivel chair.

"Mauuna ka pa lang manganganak, Athena. Susunod sayo si Vienna, tapos ako at panghuli si Katriel." Aniya sa'min.

"4 months na baby bump mo, alam mo na ba ang gender?" Tanong ni Vienna.

"Nope, as far as I remember 5 or 7 months ata para malaman ang gender? But... Guess what?" Ngumiti siya samin na ikinapagtataka namin.

"Ano?"

"Hoy! Wag kang pathrill."

"Spill the tea."

Sabay-sabay naming sabi. She touched her tummy, nahahalata na ang tyan niya na buntis siya kahit apat na buwan pa lang.

"I'm having a twins." Anunsyo niya na ikinatuwa namin. "Oh my gorgeous life! Kyaaaaaah!" Tili ni Vanessa.

"That's good to know, Bff." Sabi naman ni Vienna.

"Congrats, bff!" Sabi ko naman.

I looked at her, I saw from her eyes the sadness..
Just like us, she feels sorry for her children for not having a father.

🥀

Pagkatapos nito, tatapusin ko naman ang My favourite Rival at Color Blind Love. Anyway asahan niyong magkaiba ang oras nila ah.. he-he-he