- නෑනයි මස්සිනයි - (✓)

09

" ඔය නෝනා කොහෙද යන්නෙ ආ. මට ඔයත් එක්ක බේර ගන්න දෙයක් තියනවා. තමුසෙ කොහෙද ගියේ මාව දාලා ආ... "

අද නම් බේරෙන්න බෑ මෙයාගෙන්. මෙයාගෙන් ගුටි කන්න වෙයි කියලා සාධාරණ බයක් ඇති වුණු නිසා පුළුවන් ඉක්මනට මන් කැබින් එකේ දොර දිහාවට මෙතනින් පැන ගන්න ගියත් මට ඉස්සරහට අඩියක්වත් තියන්න බැරි වුණේ ජිමින් ආයිමත් වතාවක් මගේ කොණ්ඩෙන් ඇඳලා මාව නවත්තගත්ත නිසා.

" ආයි පිස්සා... අතාරිනවා මගේ කොණ්ඩෙ. තියෙන්නෙත් කෙස් ගස් දෙකයි. ඒකත් ගලවන්නද හදන්නෙ මෝඩයා. "

" කවුද පිස්සා. කවුද දැන් මෝඩයා ආ.. "

" ඔයා තමා. උදෙත් මගේ කොණ්ඩෙ ගලවන්න හැදුවා. දැනුත් ඒ පාර කොණ්ඩෙන් අඳිනවා. "

" ඉතින් ඕක දිගට දිගේ පස්ස ගාවට තියන එකේ මන් ඕකෙන් ඇද්දා කියලා මුකුත් වෙන්නෑනෙ. "

මන් තව හොඳ දෙක තුනක් කියන්න හැදුවත් ජිමින් ආපහු තද නපුරු පෙනුමක් ගත්ත නිසා ගත්ත වචන ටික මන් ආපහු ජබොක් ගාලා ගිල ගත්තා.

" කොණ්ඩෙන් වැඩක් නෑ. කියනවා තමුසෙ උදේ කොහෙද අර දුවගෙන ගියේ. "

" කොහෙවත් නෑ. කම්පැනි එකට තමයි ආවෙ. පේන්නැද්ද. මේ මන් ඉන්නෙ හොඳට. "

" ආයෙ දෙන්න හිතයි විසික් වෙලා යන්න. පණ්ඩිතකම් කරලා එනවා තව කට ගහන්න. තමුසෙ දන්නවද මන් බය වෙච්ච තරම ආ... මොකක්හරි වුණානම් මන් එපාය වග කියන්න ගෙදර මිනිස්සුන්ට. "

ජිමින් මට ගහන්න වගේ අත උස්සද්දි මන් ඇස් දෙක පියා ගත්තෙ බයටමයි. මොකද මේ වෙනකන් කිසිම කෙනෙක් මට ගහන්න අත උස්සලා නෑ. ඒ නිසාමද මන්දා ගහන්නත් කලින් ඇස් දෙකෙන් කඳුළු පැන්නා. මේක හරි අසාධාරණයි. අඬන්න ඕන නැති වුණත් කඳුළු එනවා. මන් ආස නෑ අනිත් අය ඉස්සරහා අඬන්න. මොනා කරන්නද ඉතින් ඇඬෙනවනෙ සේරටම කලින්.

ටික වෙලාවක් ඇස් පියන් හිටියත් ජිමින් මට ගැහුවෙ නැති නිසා මන් ලාවට එක ඇහැක් විතරක් ඇරලා බලද්දි දැක්කෙ මගෙ දිහා බලන් ඉන්න ජිමින්. එයාගෙ අතේ ලොකු කෑම මල්ලක් තිබුණා. මන් හිතන්නෙ උදේ ගත්ත එකද කොහෙද.