မှော်ကုန်းမြေမှအစားအစာထောက်ပံ့သူစနစ်

Chapter 3

【Unicode】

အခန်း(၃)
ကြယ်လေးပွင့် မကောင်းဆိုးဝါး သားရဲ

ဝှစ် ဝှစ်.....
မြက်ဖုတ် အပြင်ဘက်သို့ တော၀က်ပေါက်စလေးတစ်ကောင် ပြေးထွက်လာသည်။ တောက်ပနေသော မျက်လုံးတစ်စုံမှာ လူတိုင်းအား ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည်ဟု မခံစားရစေဘဲ အကြွင်းမဲ့ ချစ်စရာကောင်းသည့် ခံစားချက်ကို ပေးစွမ်းနေသည်။

ငယ်ရွယ်သေးသော်လည်း ၎င်း၏ အစွယ်မှာ လွန်စွာကြီးမားပေသည်။ သူ၏ သေးငယ်သော ကိုယ်လုံးလေးထက် ပိုရှိန်စရာကောင်းသည့် ဧရာမအစွယ်ကြီးမှာ အစစ်အမှန် မိစ္ဆာသားရဲဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြရန် လုံလောက်နေသည်။

လင်းချီ၏ မျက်၀န်းများက ချက်ချင်း တစ်စုံတစ်ခုအား မှတ်မိလိုက်သည့်အလား လင်းလက်သွားသည်။
'အဲ့တာက ဧရာမအစွယ် တော၀က်ပေါက်စလေးပဲ'

ဧရာမအစွယ် တော၀က်များသည် သူတို့၏ အစွယ်ကို တိုက်ခိုက်ရန်အတွက် အဓိက အသုံးပြုကြသည်။ မိစ္ဆာသားရဲများကို ယေဘုယျအားဖြင့် ကြယ်တစ်ပွင့်မှ ဆယ်ပွင့်အထိ အဆင့်များ သတ်မှတ်ထားသည်။
ဧရာမအစွယ်တော၀က်ပေါက်လေးမှာ ကြယ်တစ်ပွင့်သို့ ရောက်ခါစဖြစ်သော်လည်း အရွယ်ရောက်ပြီးသော ဧရာမအစွယ် တော၀က်မှာမူ ကြယ်သုံးပွင့် မိစ္ဆာသားရဲ ဖြစ်သည်။

အဆင့်တစ်မှ သုံးအထိ မိစ္ဆာသားရဲများမှာ သာမန်သားရဲများဖြစ်ကြပြီး အဆင့်နိမ့်ဓားသမားများ အုပ်စုဖွဲ့၍ သတ်ဖြတ်ရန် မခက်ခဲပေ။

အဆင့်လေးမှ ခြောက်အထိ သားရဲများမှာတော့ မကောင်းဆိုးဝါး သားရဲများအဖြစ် လူသိများကြသည်။ဤသားရဲများကို သာမန်လူများ မရင်ဆိုင်နိုင်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်များမှာ ဆင့်ကဲပြောင်းလဲသွားပြီး သာမန်လက်နက်များ မတိုးပေါက်နိုင်တော့သောကြောင့်ပင်။

‌၎င်းတို့၏ဒေါသနှင့် ရင်ဆိုင်ရချိန်တွင်တော့ မှော်ဆရာများပင် ခေါင်းကိုက်ရသည်။

ကြယ်ခုနစ်ပွင့်အဆင့်နှင့်အထက် သားရဲများမှာ ရင်ဆိုင်တွေ့ရှိရန် ခက်ခဲသော်လည်း အလွန်ကြောက်‌မက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ၎င်းတို့၏ သန်မာမှုမှာ သဘာ၀ဘေးအန္တရာယ်ကပ်ဘေးများ၏ အဖျက်စွမ်းအားနှင့်တောင် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သည်။