မှော်ကုန်းမြေမှအစားအစာထောက်ပံ့သူစနစ်

Chapter 20

အခန်း(၂၀) လေနက်ခံတပ်ထဲသို့ ပထမဆုံးအကြိမ်ဝင်ရောက်ခြင်း
   
    "မဖြစ်နိုင်တာ"
    လင်းချီမှ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိတာတို့ကို စဉ်းစားနေသည်။ အကင်တွေက ခြေထောက်ပေါက်ပြီးများ ထွက်ပြေးသွားတာလား။
   
    ထို့ပြင် တစ်ဖွဲ့လုံး ရှိနေပါသော်လည်း မည်သူမျှ ဘာဖြစ်သွားကြောင်း မမြင်လိုက်ရတာက သူ့ကို သံသယ ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

    "ကြည့်လိုက်"
   
    သတိပေးသံ‌ကြောင့် လူတိုင်းအပြေးအလွှား သွားကြည့်လိုက်သောအခါ မြေပြင်ပေါ်တွင် ကျန်ခဲ့သည့် နောက်ဆုံးသော ကန်စွန်းဥတို့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
   
     လင်းချီသည် ထိုကန်စွန်းဥကို ကောက်ကိုင်ကြည့်ရန်အတွက် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဤသည်မှာ သူ့၏ မှော်ကန်စွန်းဥပင်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူက စားလိုက်တာလဲ။

    မြေပြင်ပေါ်ရှိ ကန်စွန်းဥများ‌နောက် လိုက်သွားရာမှ ထူးဆန်းသော ခြေရာများကို တွေ့လိုက်ရသည်။
   
    "ဒီမှာ ခြေရာတွေ"
   
    ယွီမုန့် နှင့် လူး၀စ်တို့မှာ သူတို့ညွှန်ပြရာကို ကြည့်လိုက်ပြီး မကောင်းဆိုးဝါးသားရဲ၏ ခြေရာ ဖြစ်မည်ဟု ခန့်မှန်းခဲ့ကြသည်။
   
    'မိစ္ဆာသားရဲဆိုရင်တောင် ဘယ်လိုပုံစံမျိုးလဲ ငှက်ပုံစံ သားရဲအမျိုးအစားလား ဒါမှမဟုတ် ‌ခြေလေးချောင်း သတ္တဝါမျိုးလား '
   
    ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲဟ
   
    စခန်းသို့‌ ပြန်ရောက်သောအခါ လူတိုင်း၏ အမူအရာများမှ လေးနက်နေသည်။ လင်းချီသည် သူ့နောက်မှ တစ်ခုခု လိုက်နေသည်ဟု ခံစားနေရသော်လည်း ထိုသတ္တဝါမှာ သူ့ကို ကိုယ်ထင်မပြရဲဘဲ အမှောင်ထဲတွင် ပုန်းနေခဲ့သည်။
   
    လူသာမှ လူတိုင်းကို နိုးနိုးကြားကြား ရှိနေရန် သတိပေးလိုက်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် ‌ခြေရာများမှာ တိုက်ဆိုင်မှု မဖြစ်နိုင်သောကြောင့်ပင်။

    ထိုည၌ မည်သူမျှ လျှောက်မသွားရဲကြပေ။သူတို့အားလုံး လုံခြုံသောနေရာတစ်ဝိုက်တွင်သာ သွားရဲကြသည်။

    ‌နောက်တစ်နေ့ နံနက်စောစောတွင် လူတိုင်း မည်သည့် မူမမှန်မှုမျိုးကိုမျှ မတွေ့ရ‌။ ကြည့်ရသည်မှာ သူတို့အားလုံး ညက ဘာမှ မဟုတ်သည်ကို စိတ်ပူနေမိကြပုံပင်။
   
    ထို့နောက် ပစ္စည်းများ သိမ်းဆည်း၍ လေနက်ရဲတိုက်သို့ တစ်ဖန် ပြန်လည် ဦးတည်သွားကြတော့သည်။