Spy Of Tomorrow

Kabanata 32

Hi smile ka muna:D

Minsan hindi ko mapigilan mag-isip ng mga bagay-bagay lalo na yung pangalang isinigaw na hindi ko naman kilala, sino ang lalaking iyun? bakit ganun, bakit bigla ko nalang naisigaw ang pangalan niya? naguguluhan ako, sino sya?

Binabalot ng katahimikan ang buong kwarto ko, wala akong ganang lumabas sapagkat nasa isip ko parin ang pangalang iyun, para bang may kinalaman siya sa buhay ko na kailangan kong makilala siya at makita, hindi ako mapakali 'tila gusto ko syang makita kung ano ang wangis niya. At bat ganun nalang ang nararamdaman ko tuwing naaalala ang pangalan niya, sino ba talaga sya sa buhay ko?

Nabasag ang katahimikan sa aking kwarto nang may biglang kumatok sa pintuan ko. Napairap nalang ako bigla.

" Who's that? "

" Señorita, pinapababa po kayo dahil nandyan na ang daddy niyo "

" Okay " iksing sagot ko naman dito.

Sa ayaw ko man at sa gusto, no choice kaya lumabas na ako ng kwarto at baka may konting alaala na makita, you know what i mean.

I closed the door of my room then bumaba na ng hagdan, dahan-dahan lang ang aking mga yapak sapagkat pinagmamasdan ko ang mga larawan na nakasabit sa gilid ng aming hagdan, it's a family picture of us.

How sweet naman.

" Anak " ito agad ang sumalubong sakin pagkababa ko ng hagdan, si dad?

Niyakap niya ako ng mahigpit, daddy's girl yarn.

" Anak, i miss you, how are you? naikwento sakin ng mom mo na nagkaroon ka ng amnesia, are you alright? i bought you a gift, your favorite bags, shoes, dress, phone all that you want " seryoso? ang dami naman nun.

Wala akong masabi kundi niyakap ko nalang si Dad.

" Thanks po " ito lang ang nasabi ko kay Daddy since wala talaga akong maalala about him, i'm sorry dad.

" Gusto mo bang kumain sa labas? let's go baby " Dad said

" Yeah, that's great idea hon, para makapaglabas nadin itong si Chaldea, eh simula nang lumabas galing sa hospital hindi na lumabas ng kwarto. " mom said

" Are you okay with that, baby? " dad asked me so i smiled to him then nodded, saying yes to him.

" But before that i bought a necklace, this is your favorite diba. "

Inilabas ni Dad ang kahong kulay puti at binuksan ito, tumambad sakin ang kwentas na may hugis pusong pendant na kumikinang, alam ko na agad na mahal ang halaga nito, ang ganda!

" Wow, it's so elegant, thank you daddy!"

Isinuot sakin ni Dad ang binili niyang kwentas, it's so pretty, grabeeee nagustuhan ko yun. Bigla nalang akong natulala nang para may naaalala sa kwentas, hindi ko alam pero parang may nagsuot na sakin ng kwentas pero hindi iyun si Daddy, lalaki sya hindi ko makita ang wangis niya, 'tila hindi ko namalayan bigla nalang tumulo ang aking luha.

" Are you okay? " Dad and mom asked

" Yes po, ang ganda po kasi ng kwentas na bigay ni Daddy e " i answered pero hindi talaga yun ang totoong rason, napangiti naman silang dalawa sakin, i think ang swerte ko sa pamilya ko, everything to me is perfect.

We are infront of luxurious restaurant kung hindi ganun kadami ang tao,this restaurant is for those people na may kaya lang yata, labas palang alam mo ng hundred thousands ang halaga ng mga pagkain dito.