Trajikomik ; Aden

~40~

İyi okumalar muzlu pudinglerim!

...

"Daha iyi misin bir tanem?"

Dedi annem su bardağinı elimden alırken. Başımı salladım sessizce.

Kedinin cesedini görür görmez Erez abim önümü kapamışti ve eve getirmişlerdi hızla beni.

Ama görmüştüm işte.

Bir insan neden böyle bir şey yapardı ki?

Annem sessizde saçlarımı okşadı.
Bir süre sonra ayağa kalktım.
"Odama çıkayım ben"

"Emin misin kızım?" İç cekip gülümsedim.

"İyiyim, anne. Sorun yok."

Erez abim yanağımdan bir makas alıp anneme baktı.

"Kıskanırım bak aa hep Aden hep Aden."

Annem tebessün edip ikimize derince baktı.
"Güzel yavrularım... hiç ayrılmayalım olut mu?"

Ben sessizce başımı sallarken Erez abim konuştu.
"Benden kurtulmak o kadar kolay değil limonlu kurabiyelerim!"

(...)

Önümdeki ders kitaplarına bakmaya devam ettim.

Eskiden bakarken yanlızca korku gördüğüm kitaplarda şimdi sıradan kelimeler görüyorum.

Çunkü anlamasam da bir şey olmaz ki

Atalay abim anlatır bana. Sonra Erez abim öne çıkip bu sorunub onun alani olduğunu söylerdi. Atlas abim ona laf atarlardı ve birbirlerine girerlerdi.

Demek insanın ailesi olması böyle bir histi.

Günlerini dolu dolu geçirmek , korkusuz olmak ve en önemlisi kendim olabilmek

Beni sevsinler diye yalandan davranmama gerek yoktu. Çünký seviyorlardı. Beni şımarık da görmüyorlardı.

Hem artık matematikten keyif alıyorym biliyor musunuz? Uraz abim çok güzel anlatıyor çünkü.

Çünkü bana anlamam icin yardım edecek kadar önemseyen birisi var.

Bu özel oğretmenler ua da dersler gibi değil.

Bir söz söylemisti Efsun babaannem, o günden beri aklımda

"Insan sevildiği kadar vardır."

Ben de vardım.

Burdayım diyebiliyordum.

Sesim vıkıyordu.

Çünkü Aktan ailesi ses tellerimdi artık.
Koparlarsa,koparsak.

Aden artık varolamazdı.

(...)

Hastane odasından vıkarken babam oldukça sinirliydi. Uyuşturucu iddiası ivin kan vermiştim.

"Sırf bu saçmalığı kanitlamak için kızımı buraya getirdiğime inanamıyorum."

Koluma pamuğu bastırıtken ona baktım.
"Sorun değil baba, hem bak baba kız günü oldu bugün artık."

Bakışları bana döenrken bir an duraksadı.
"Baba kız günü mü?"

Başımı salladım heyecanla.
"Hep şirkette oluyorsun geldiğimizden beri. Bugünü bana ayıramaz mısın?"

Gülümseyip saçımi okşadı.
"Ayırmaz mıyım ya ? Ayırmaz mıyım melek kızım."

(...)

Babam yeni hamburgerini sipariş ederken hızla doğruldum.