Unknown Connection (Completed).

Chapter 30.

Lavander’s POV.

“Ina! Ama! Nawawala si Levian!” Sigaw ko nang makapasok ako sa loob ng mansyon.

Kasama ko si Ethan at si Fiara. Ang iba ay nandoon pa rin sa airport, hinahanap si Levian. Some of them are continue doing their jobs. Kailan din naming tapusin ang pa-evacuate ng mga tao papunta sa Mindanao. We can’t risk them.

Noong nalaman kong nawawala ang aking anak ay mabilis ko siyang hinanap. We all searched the whole airport but still, we didn't find him. Naiirita rin ako dahil hindi ko man lang na-f-feel ang presensya niya. Like literally, we don't feel his presence since he was a kid. Kaya it is really hard for us to find him. Hindi ko na alam kung saan siya hahanapin. Paano namin siya mahahanap, eh, hindi namin naf-feel presensya niya. Arrghh!

Narinig ko ang mabibilis na yapak nila galing sa kusina. Nilingon ko roon at nakita ko silang gulat na gulat habang nakatingin sa amin.

“Tama ba ang narinig namin? Levian is missing?!” matalas na boses na tanong ni Tita Shantelle sa amin.

Tumango ako. “He is missing. Dahil itong p*tanginang Ethan na ito, hindi nabantayan ng mabuti ang anak ko!” bulyaw ko kay Ethan.

Nakita ko kung paano napatingin sa kaniya ang lahat making him jump in surprise. “Ay bakit ako?”

“Hindi ba't ikaw ang nagbabantay sa anak ko? Where did you left him?” I seriously asked him.

“Pinaupo ko lamang siya sa may waiting area habang bumibili ako ng ice cream, ngunit pagbalik ko ay wala na siya roon. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta!” depensa niya dahilan upang mapatawa ako ng pagak.

“Really? Sa tingin mo paniniwalaan ko iyang mga sinasabi mo? Iyan dahilan mo?” humakbang ako papalapit sa kaniya na ikinahakbang niya patalikod. “Baka nakalimutan mo kung sino ako, Ethan. Kahit kadugo kita, kayang-kaya kitang kitilan ng buhay.”

His face is full of confusion na tila wala siyang alam. “What are you talking about, Couz? I am telling the truth! Ganiyan na ba ako ka sinungaling sa paningon mo?” tanong niya sa akin na ikinaismid ko.

“Stop playing on me. I ain’t playing with you,” I coldly said.

Tinitigan ko siya sa mata at alam kong naging kulay pula na iyon. If I am not mistaken, nakita ko ang kaba sa kaniyang mata na ikinangisi ko.

He maybe good at acting for he is an actor, but he cannot fool me. I am not easy to fool. Yes, totoo nga’t naiwan niya si Lev sa waiting area. Totoo ang pinagsasabi niya, ngunit meron siyang isang tinatago. Ang sekretong alam kong sisira sa amin. Alam kong mahirap siya basahin, but he doesn’t really know who I am. I can crush him if I wanted to. Dahil sa ginawa niyang ito, I really don’t know if he will be alive for tomorrow.