Norfolk

Chapter 1

"Let us have a deal, shall we?" The Prince started. "You shall not bring my transgression to the constables' attention, and in return, I shall give you my word to remain quiet about yours."

It turned out, the prince was not allowed to go outside without a soldier or any companion. Sinubukang basahin ni Ceesta ang lalaki pero tila may makapal na harang sa pagitan nila kahit na magkalapit at magkaharap lang na nag-uusap.

"Paano kami makaka--"

"Deal." She accepted.

"Cee?!" Pinatong nito ang kamay sa balikat ni Ceesta 'tsaka siya nito pinihit upang magkaharap. "Sandali lang, ha." He added, sinabi para sa prinsipe bago sila lumayo at ito'y talikuran.

Kunot noo, nakapamewang si Apollo na halatang hindi nagustuhan ang mabilis niyang pag sang-ayon. "Una sa lahat. Sigurado ka ba talagang prinsipe yan? I mean, he does look like a prince-- Pero kahit na ganiyan siya ka gwapo, katikas, kabango't kalinis ay maniniwala na tayo sa mga sinasabi niya. We can't also claim na siya 'to-- siya 'yan, dahil posible na hindi lang ang prinsipe may ganiyang hitsura. This man could be a pretender--"

"Oo, Apollo. Siguradong sigurado." She cut in. May punto ang gusto iparating ni Apollo, pero gusto panindigan ni Ceesta na itong tao nasa likod nila ay ang anak ni King Matteo. She couldn't get to explain the feeling but when she saw the pair of his eyes, she knew it was him. She knew that the man in front of her was the same person na hinahangaan niya simula pagkabata.

"Wait, are you blushing?"

Ceesta stiffed. "No" Singhal niya't bahagyang yumuko. Sinundan ito ni Apollo nang ibaba  rin nito ang mukha't bahagya pang nakaawang ang bibig para silipin ang lagay ng mukha ni Ceesta.

"Oh my God, YOU are blushing!" He pointed a finger at her face.

Mas lalong nag init ang mukha ni Ceesta sa pagpupumilit ng kasama. Linihis niya agad ang topic bago pa may masabing iba sa Apollo na maaaring marinig ng prinsipe na nasa likuran lang nila, gayon na ramdam nito ang mga nakakapasong titig sa likod niya.

"This is our only chance, Apollo. O gusto mong matulog sa kalye?"

He shook his head. "Ah-uh, nililihis mo usapan. May gusto ka sa prinsipe, ano?"

"Apollo!" She hissed, at nag pukol ng matatalim na tingin. "Hinaan mo naman boses mo, pwede ba?"

Looking back, kung pumayag na lang sana si Apollo sa suhestiyon ni Ceesta ay hindi sila mahuhuli at walang mangyayaring ganito.

"But I--" He paused, nang mapagtanto, that this was partly his fault.

Pagkatapos konsensyahin, mas lumapit si Ceesta para bumulong sa kasama. "Pwede rin natin siyang hingan ng presyo para dito."

Apollo rose his brow. Ilang segundo silang nagtitigan, pinipigilan ang isa't isa na bumulalas ng ngisi at hagikgik sa naisip niyang plano.

Hindi na hinintay ni Ceesta ang sagot ni Apollo bago muling humarap sa prinsipe. As their eyes met, she swallowed her smirk and tried her best not to pay attention sa mga pangingilig ng kaniyang sikmura.

Focus, Ceesta. Focus.

Apollo cleared his throat.

"Payag kami, basta willing ka mag bigay ng halaga." Panimula ni Ceesta.

She expected him to make a complaint, a refusal. She pictured him with a creased brow and a sneer while withdrawing the deal he offered, and not the reckless curve on his mouth.

"Is this enough?"

He handed a velvet magenta, larger than her palm, pouch. Ceesta shoot Apollo a side-eye. He did the same as both of them tried their best not to make any expression to celebrate. Not yet. Her look warned. But they are almost there.