CHAPTER FIVE
❛ ━━━━━━･≛･━━━━━━ ❜
"I'm so proud of you, you punched that bitch!" Inirapan ko si Chavah. Anong nakaka-proud sa pagsapak ko kay Cassandra? Kapag nalaman iyon ni Tatay at nanay sigurado akong papagalitan na naman ako.
"Buhay pa ba? Saan mo dinala?"
She laughed.
"Don't worry ako na ang bahala sa kanya, I will not kill her."
"I'm serious, Celosia Chavah."
Tinaasan niya ako ng kilay.
"Do I look like I'm lying?"
"Alam ko kung ano ang kaya mong gawin, Chavah."
Bigla siyang nag-puppy eyes at pinagdungtong ang mga daliri niya.
"Am I that bad to you?... Uwu!"
"Parang tanga!" Bulalas ko imbes na dapat naiinis ako napahalakhak ako. Gano'n din siya, minsan talaga may pagka sintu-sinto din itong si Chavah.
"Don't worry, Kendra I will not kill her, hindi naman ako gano'n ka heartless no."
"Saan mo ba kasi dinala?"
"Inihatid ko sa house nila." Aniya. "And don't worry ako na rin ang nagpadala ng videos sa crush m—"
"What?!" Mabilis nanlaki ang mata ko sa narinig na sinabi niya. "A-anong mga videos? Chavah, naman!"
Ngumisi lang siya.
"You're welcome, bitch,"
"Chavah!"
"What?! Tinulongan na kita because I know you will not send it to him at isa pa hindi ko naman iyon sinend sa 'yo para ka mag-decide sinend ko iyon sa 'yo para mapanood mo." she said. She raised her eye brows at me.
"Damn! He will be hurt I'm sure—"
"Obviously, pero mas okay na iyong ma hurt siya sa katotohanan keysa mabuhay siya at maging masaya sa kasinungalingan." putol niya sa sasabihin ko.
Naihilamos ko ang mga palad ko.
Hindi ako mapakali. Kahit hanggang sa pag-uwi ko sa bahay ay hindi ako mapakali. I'm facing back and forth in my room. Napapakagat ako sa aking kuko at napapasabunot sa sariling buhok.
Kahit kinabukasan ay hindi pa rin ako mapakali.
"Kendra, what is wrong? Kahapon pa kita napapansin, hindi ka mapakali." Bahagya akong napaatras dahil sa gulat nang biglang sumulpot si nanay sa likuran ko.
"P-po?"
"May problema ka ba?"
Umiling ako.
"Wala po, nanay, may iniisip lang po ako." Tugon ko.
"Sigurado ka ba? Kahapon ko pa kasi napapansin ang pagiging balisa mo."
Ngumiti ako at lumapit sa kanya. I hugged her.
"Wala po talaga, nanay. Thank you po sa pagtatanong."
"Baby, alam mo naman na pwede mong sabihin sa akin kung may problema ka 'di ba?" Tanong niya habang marahang hinahaplos ang buhok ko.
"Opo, nanay."
"Sige na ayusin mo na ang sarili mo at baka ma late ka na sa klase mo." humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya. Hinalikan niya ako sa nuo bago siya umalis. Inasikaso ko naman ang sarili ko naligo at nagbihis na ako bago bumaba. Pagbaba ko ay naabutan ko ang pamilya ko sa sala nakabihis na rin si Kenzy at Kenji.
