Hoofdstuk 4

18 2 1
                                    

"Jailey?" Langzaam opende Jailey der ogen toen ze Lars haar naam hoorde zeggen. "Hmh?" Ze kwam slaperig overeind en hij glimlachte. "Wat is er?" Vroeg ze verbaast aan hem. "Dat was schattig." Jailey voelde haar wangen warm worden. "Please Lars." Mompelde ze en begroef haar gezicht in zijn trui. "Sorry lieverd, maar we hebben geen tijd. We moeten nu naar buiten." "Hoe lang heb ik nog geslapen?" Vroeg Jailey en kwam weer overeind. "De gehele reis van Gorssel naar Schijndel." Antwoordde Lars.

"Dus twee uur lang?" Haar ogen werden groot en ze schaamde zich. "Je had het blijkbaar nodig." Suste Lars en ze knikte opgelucht. Daarna wreef ze in haar ogen en stapte achter Lars aan naar buiten. 

"Nu ga je eindelijk begrijpen waarom ik dit werk leuk vind om te doen." Lars pakte Jailey haar hand vast en ze glimlachte naar hem. "Neem me mee." Antwoordde ze. "Neem mee op reis. Naar Rome of Parijs." Begon Lars te zingen en Jailey kreunde. "Niet dat lied! Die blijft heel de dag in je hoofd hangen." Protesteerde ze maar lachend zong Lars door terwijl ze richting de backstage ruimte liepen achter het podium. "Zo, jullie zijn al aan het opwarmen zo te horen." Zei een maar al te bekende stem achter hun en meteen draaide Jailey zich om.

"Kraantje!" Zei ze enthousiast en Alex gaf haar een knuffel. "Wil je de rest ontmoeten? Ze staan een eind verderop." "Tuurlijk." Lars glimlachte en bleef staan praten met de jongens. 

"Deze man hier is een legend. Flemming!" Riep Alex en lachend draaide de zwartharige jongen zich om. "Hey Alex!" Flemming sloeg hem vriendschappelijk op zijn schouder. "Wie heb je daar bij je?" Vroeg hij en keek nu naar Jailey. "Jailey Verdoorn. Vriendin van Lars en de beste zangeres die ik tot nu toe gehoord heb." Stelde Alex der voor en Jailey bloosde.

"Gewoon Jailey, dus." Ze glimlachte verlegen en Flemming gaf haar een hand. "Leuk je te ontmoeten. Uiteraard heb ik al eens van je gehoord en ook wat liedjes. Ik ben Flemming." "Ik jouw liedjes ook." Zei Jailey en allebei moesten ze lachen. 

"Goede muzieksmaak heb je. Ik moet er vandoor. Ik ben voor jullie aan de beurt." Hij knipoogde en weg was Flemming. Vanachter voelde Jailey twee armen rond haar middel en ze draaide zich om. Ze keek in de ogen van Lars. "Wat moest die Flemming van je?" Vroeg hij, licht geïrriteerd. "Niks, Alex heeft me aan hem voorgesteld. Rustig maar. Was je jaloers ofzo?" Vroeg Jailey grinnikend. "Nee hoor." Maar alles aan Lars zijn gezicht verried dat hij dat wel was. "Tuurlijk. Ik ken je langer dan vandaag." Glimlachend gaf ze hem een kus en er doorbrak ook een glimlach op zijn gezicht. 

"Sorry." Zei hij zacht. "Het is goed. Ik vind het wel schattig." Zei Jailey en zijn wangen werden rood. "Kom." Lars gaf haar een kus -precies op het moment dat Flemming keek-, "Hey, niet doen." Zuchtte Jailey en keek der vriend aan. "Wat niet?" Vroeg Lars zich van de domme. "Dat weet je best." Wees ze hem erop. "Kan Flemming gelijk zien wat van mij is." Hij haalde zijn schouders op en ze werd rood. "Let's go." Antwoordde het meisje snel en hand in hand liepen ze, eindelijk,  richting backstage. De adrenaline begon door Jailey haar lichaam te stromen en haar hart begon te bonken van spanning. 

"Hey, ik ben Joep. Jullie begeleider voor vanavond. Dit is Emma, jullie styliste voor vanavond." Stelde Joep de andere blonde vrouw voor. "Jailey Verdoorn." Jailey en Lars stelden zich voor. Het was bizar hoeveel organisatie er bij zo'n groot festival aanwezig was en dat er een styliste nodig was voor een kwartier optreden. Jailey blikte naar Lars en hij grijnsde. Haar keuze stress was toch niet nodig geweest omdat er een styliste was. Lars was als eerste aan de beurt en Jailey bleef een beetje verloren achter. Ze besloot een kijkje te nemen bij het podium en merkte dat Flemming bijna aan de beurt zou zijn. Daarna was het de beurt aan hen om de mensen te vermaken. 

"Hoi, Jailey was het toch?" Jailey schrok toen Flemming op haar afkwam maar snel knikte ze. "Ja, klopt helemaal,. Ben je er klaar voor?" Vroeg ze, geïnteresseerd. "Jawel, een beetje zenuwachtig maar ik kan er mee dealen." Glimlachte Flemming. "Je wil niet weten hoe zenuwachtig ik ben op het moment." Antwoordde ze en allebei schoten ze in de lach. "Eerste optreden toch?" Vroeg hij en Jailey knikte instemmend. "Ik herken het. Paar keer ademhalen." Adviseerde Flemming der en ze deed wat hij zei. "Beter?" "Veel beter." Glimlachte ze dankbaar. "Jailey, jij bent aan de beurt bij Emma." Lars kwam naar hen toegelopen. Ze knikte, zei gedag tegen Flemming en liep met Lars mee. 

"Goedemiddag Schijndel, laat je horen!" Zenuwachtig beet Jailey op haar lip toen Lars het podium betrad. Hij begon de intro, zoals besproken, met In De Schuur. Dat lied gaf haar zoveel herinneringen van vroeger… Het meisje kreeg allemaal flashbacks van die ene zomeravond in de schuur terwijl Joep haar de microfoon aanreikte samen met een paar ears. Jailey deed de ears in, met behulp van Joep, en hij stak zijn duim op naar het meisje. Ze wachtte terwijl Lars haar introduceerde, toen zette ze de microfoon aan en liep onder luid gejuich het podium op

Terugweg// Snelle fanfictieWhere stories live. Discover now