Terugweg// Snelle fanfictie

Hoofdstuk 17

A/N;

Hi,

Sorry voor de late update!

Ik was het weekend van 17 november naar Flemming in de Afas. Whaaa het was zo gaaf en we hebben hem later daar ook ontmoet! Flem is zo lief niet normaal. Misschien komt er volgend jaar wel een Flemming fanfictie aan van mij!

Have fun reading! Liefs x

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"Jailey!" Met een bonkend hoofd werd Jailey wakker. Het leek wel uren later. Ze lag op een stretcher met kussen. Was ze flauwgevallen? Wat was er in vredesnaam gebeurd? Ze wilde zichzelf omhoog duwen, maar kreeg weer vlekken voor haar ogen en kreunde.

"Wat is er gebeurd?" Jailey wreef in haar ogen en haalde trillerig adem. Ze keek richting Lars en hij zag er al net zo verward uit als zij. "Rustig aan." Hij legde zijn hand op de hare en ze zuchtte. Jailey proefde een of andere vieze nasmaak in haar mond. Het meisje herkende het vaag. 

"Lars, ik moet jou alles vertellen dus jij mij ook. Dit kun je niet achterhouden voor me." Protesteerde Jailey zwakjes. "Wat is er gebeurd?" Ze keek de ruimte rond. Zo te zien was het een tent van de EHBO. Ze herkende het rode grote kruis op het doek van de tent. Jailey leek terug naar Lars en hij keek haar net ook aan. Diezelfde blik waarvoor ze gevallen was, stond nu wel degelijk bezorgd.

"Jai, niet schrikken, maar je bent gedrogeerd. Daarom raakte je bewusteloos. Dit zat blijkbaar de hele tijd in de achterzak van je broek." Lars gaf haar een briefje en legde zijn handen achter zijn nek. 

"Wat?" mompelde Jailey en met trillende handen pakte het meisje het briefje aan. "Hoe kwam het nou dat je flauw viel, lieve Jailey? Wil je weten wat er in dat mooie watertje van je zat? Ik weet wel waar het naar smaakte…" Jailey liet het briefje vallen en LRs sloeg zijn armen al rondom haar heen.

"Wat een klootzak."  Sprak hij uit en zachtjes begon Jailey te snikken. "Wie moet mij hebben, Lars? Wie doet zoiets?" Ze begon in paniek te raken en hij drukte haar tegen zich aan. "Iemand die weet wat jij hebt doorstaan." Mompelde Lars en dacht koortsachtig na. "We kunnen niet zomaar mensen beschuldigen." Antwoordde Jailey en hij zuchtte hardop. "Ik krijg hem wel. Maak je maar geen zorgen Jai."

"Hey, alles goed hier? Ik hoorde wat er gebeurd was." Voorzichtig kwam Flemming de EHBO tent binnen. "Hey man." Thank god protesteerde Lars niet terwijl deze binnen kwam en gaven ze elkaar een boks. "Het gaat prima." Antwoordde Jailey voordat haar vriend dat kon doen. "Weet je het zeker?" Vroeg Flemming bezorgd. "Ja, anders zei ik het niet. En daarbij; ik dacht dat je moest optreden nu?" Vroeg Jailey.

"Verplaatsing naar later vanavond. Ter bescherming en ik kan in deze staat niet optreden. Ik wilde eerst weten hoe je eraan toe was." "Gek. Je hoeft geen optredens voor mij af te lasten. Jullie allebei niet, trouwens." Met gespleten ogen keek ze beide jongens aan.

"Ik heb het niet zelf gedaan maar de organisatie. Anders had ik er wel voor gezorgd dat dat gebeurde." Antwoordde Flemming geduldig. "Ik had hetzelfde gedaan Jai en dat weet je donders goed." Jailey zuchtte en keek beide jongens aan. "Jullie zijn lief." Zei ze uiteindelijk en de twee glimlachte allebei. "Maar de cross is niet helemaal afgezegd, toch?" Vroeg ze daarna, licht geschrokken. "Nee, het festival gaat gewoon door maar er is een waarschuwing vrijgegeven nadat je bewusteloos bent geraakt." Vertelde Lars en ze keek hem in horror aan.

"Ze hebben niet verteld om welke persoon het gaat vanwege onze eigen veiligheid." En Jailey zuchtte opgelucht. Toen keerde ze zich tot Flemming. 

"Wanneer is je optreden nu?" Vroeg Jailey en verrast keek Lars haar aan. Ze gaf hem een schop tegen zijn schenen zonder dat Flemming het door had. "Van zeven tot acht uur. In plaats van vier tot vijf." antwoordde hij met een glimlachje. "Dus je treedt een uurtje op?" Vroeg Jailey.

"Zeker, het zou leuk zijn als jullie komen kijken." Zei Flemming met een glimlachje. "Dat doen we zeker, hè Lars?" Vragend keek ze Lars aan. "Natuurlijk zorgen we we ervoor dat we op tijd zijn." antwoordde hij en ze knikte. "Tot straks dan. Fijn dat het beter met je gaat, Jai." Ze gaven elkaar een knuffel en hij verliet de tent weer. Lars kreunde inwendig en Jailey draaide zich om.

"Wat nou?" Vroeg ze en leunde tegen hem aan. "Wat is die Flemming een slijmbal." Antwoordde Lars, licht geïrriteerd. "Doe normaal. Hij bedoelt het alleen maar goed, hoor." Nam Jailey het op voor Flemming. "Sure thing, hij flirt met je. Heb je dat niet door?" snoof Lars. "Tuurlijk wel, maar je bent gewoon een jaloerse zak." Grijnsde Jailey en tikte tegen zijn neus aan. "Wat zei je daar?" Vroeg Lars en begon haar te kietelen.

"D-dat. Nee Lars, stop!" Kreeg het meisje er met moeite uit. "Het toverwoord?" "Lieve Lars, wil je alsjeblieft stoppen met kietelen? Ik houd van je." "Dat is beter." Lars knikte tevreden en drukte zijn lippen op die van haar.