Terugweg// Snelle fanfictie

Hoofdstuk 22

"Jai!" Monica en Josh stonden direct op toen Jailey en Kars hun huis binnen kwamen. "Mam, pap!" Zei Jailey, toch wel een beetje opgelucht en omhelsde hen allebei. "Het spijt ons alle drie. We hadden het je eerder moeten vertellen. We deden echt niks achter je rug om." Begon Monica met trillende stem. "Echt niet. We willen het allerbeste voor je. Dat weet je toch." Voegde Josh eraan toe.

"Ja ja, dat weet ik, sorry. Het spijt mij ook dat ik niks van mij liet horen." Antwoordde Jailey met een zucht. "Maar het kwam wel zo over voor mij. Dat snappen jullie toch ook?" Vroeg ze en der ouders knikten. Kars was later blijkbaar gekomen en hem was ook alles verteld wat er gebeurt was. 

"Waar is Lars?" Vroeg Jailey toen nieuwsgierig. "Hij is hier heel de middag gebleven maar had een andere afspraak. Hij mocht niet zeggen waarover want het idee zelf was ook nog onduidelijk, geloof ik. Daarna ging hij zelf avondeten. Daarover gesproken, wat willen jullie eten nu we met zijn vieren zijn?" Vroeg Monica. Jailey vond het maar vaag dat Lars niet had verteld waar hij heen ging. Maar voor nu liet ze het maar zo en besloot om haar vriend straks te videobellen. "Pasta pesto natuurlijk." Jailey en Kars gaven elkaar een highfive en hun ouders lachte. "Konden we weten." Ze keken elkaar allebei aan en grinnikten. 

"Jailey, wil jij eventjes de tafel dekken?" vroeg Monica aan der. "Pfff, moet dat echt?" vroeg ze zeurend. "Ja, dat moet." "Anders wordt eten lastig he." Kars stak zijn tong uit en lachend rende hij de kamer uit nadat het kussen hem op een haar na miste. "Wat doe jij dan in het weekend? Zuipen en GTA spelen bedoel je." riep Jailey hem geïrriteerd na en zuchtte hardop.

"Laat hem nou maar." Zuchtte Josh vermoeid en Jailey grijnsde. "Sorry pap." snel pakte ze bestek en borden en dekte de tafel voor hun vieren. Jailey merkte dat ze het fijn vond om eens samen met iedereen te zijn. Sinds ze zo vaak van huis was door optredens en interviews, wist ze als geen ander hoe belangrijk familie voor haar was. 

*

"Mag ik van tafel?" Vroeg Jailey aan der ouders. "Ik wil met Vera bellen. We moeten nodig iets bespreken. En daarna misschien nog met Lars." Al wist Vera dat zelf nog niet maar Jailey wilde gewoon eventjes met haar praten. "Ja prima." antwoordde Josh. Jailey stond op en wisselde een blik met Kars. Hij wist dat het over Flemming zou gaan.

"Ach, vast weer meiden gedoe." Hij knipoogde en Jailey stak zijn tong naar hem uit. Vroeger had Kars een relatie met Vera maar dat was uitgegaan puur omdat ze allebei geen gevoelens meer voor elkaar hadden. Jailey was ook wel eens bang om Lars kwijt te raken. Maar er was gewoon veel gebeurd waardoor ze dat dacht. 

"Jailey!" Zei Vera meteen terwijl ze de telefoon opnam. "Veer." Antwoordde Jailey opgelucht. "Ik ben zo blij je te spreken." Zei Vera en Jailey glimlachte zwakjes. "Wat is er nou allemaal gebeurd?" Ze vatte het kort samen omdat ze geen zin had om alles nog een keer te vertellen.

"Jeetje Jai. Das niet niks. Weet Lars er al van?" Vera der ogen werden zo groot als schoteltjes. "Nope." Verzuchtte ze. "Lars heeft het niet zo op Flemming zodra het om onze relatie draait." Voegde Jailey eraan toe voor de duidelijkheid. "Oh? Maar je moet het hem vertellen. Je kunt dit niet voor eeuwig achterhouden en dat weet je zelf ook." 

"Ja ja, ik ga van het weekend naar hem toe." Antwoordde Jailey. Het was vandaag weer maandag dus ieder had zijn eigen ding om te doen. "Ben je bang dat Lars je niet gelooft?" Vroeg Vera en streng keek ze haar beste vriendin aan. "Maybe." Mompelde ze tegen haar handen. "Dat komt echt wel goed. Heb je de laatste paar dagen nog van die rare berichtjes gehad?" Vroeg Vera en precies op dat moment hoorde ze een piepje. Jailey haar ogen werden groot en ze sloeg haar handen tegen haar mond. "Wat? Wat is het?" Vroeg Vera geschrokken. "Ik heb op dit moment weer een berichtje." Met trillende handen opende Jailey het berichtje. 

"Oh mijn god." Mompelde ze en staarde erna. "Was je weer met Flemming aan het flirten? Vieze slet. Moet ik weer wat in je drankje stoppen om het af te leren? Of moet ik  Lars ook een berichtje sturen hierover? Kom dan zaterdag om 23:00 naar de spoorbrug in Deventer en ik vertel Lars niks." Jailey werd licht in der hoofd en plofte in haar bed neer. "Jai! Maar dit is toch niet normaal meer? Je moet naar de politie hiermee." Sprak Vera naar een poosje stilte. "En dan? Die doen hier niks tegen hoor. We fiksen dit wel."

"Wil je gaan? Jij bent echt gek." Vermoeid schudde Vera haar hoofd. "Zo kom ik er nooit achter wie mijn stalker is. Maar Lars komt er wel achter dat ik bijna met Flemming gezoend heb." Jailey haalde een hand door haar blonde haren en klikte de foto aan. Het was een foto toen ze bij Flemming zijn auto stond bij het station. Moest ze het Lars en Flemming vertellen?

Waarom moest die persoon Flemming er nou weer bij betrekken? Waarom moest hij überhaupt haar hebben? Of Vera het nou wilde of niet, mooi wel dat ze elf uur naar de spoorbrug ging zaterdag...