Terugweg// Snelle fanfictie

Hoofdstuk 6

Later die avond fietsten Jailey, Vera en Sanne terug naar Gorssel. Sanne had een tas met allerlei was bij zich voor thuis dus Vera fietste een beetje moeizaam.  "Kijk uit gek!" Lachend kon ze nog net iets bijsturen en Jailey moest ook een beetje uitwijken naar de andere kant. "Sorry! Ik deed het ook niet expres." Riep Vera en ze moesten alweer lachen. "Oké, ik ga hier af naar huis. Tot snel." De meiden namen afscheid van elkaar en Jailey sloeg op een kruising rechtsaf. In stilte fietste het meisje verder maar dat deerde haar niet. Jailey fietste langs het speeltuintje van de school in Gorssel en remde af. Dit was de basisschool van Lars en haar. Ze slikte zette haar fiets op slot en keek rond. 

Het was stil maar dat was ook logisch. Het was namelijk negen uur 's avonds. Jailey, Vera en Sanne hadden het lang volgehouden. Ze hadden nog door Deventer geslenterd en veel bijgepraat over van alles wat ze hadden meegemaakt de afgelopen weken. Ze leunde tegen het muurtje en staarde richting het steegje waar Sam haar had meegenomen naar het drugslab. Het was een paar straten verder. Het was een kelder van een restaurant dat failliet was gegaan, kwam Jailey later achter nadat de rechtszaak afgerond was. Sindsdien had ze er ook niet meer aan gedacht tot nu.

Langzaam stond Jailey op en liep met trillende benen naar het steegje. Hoewel ze wist dat er vast niemand meer zou zijn. Het gaf haar wel rillingen maar ze liep er wel heen met haar fiets. Toen Jailey bij de deur kwam, zette ze haar fiets weer op de standaard en liet haar hand boven de klink zwaaien. Opeens maakte ze hem open en keek naar de donkere ruimte. Ze wist precies waar het licht zat en knipte het aan. Jailey keek een lege ruimte in met lege tafels waarop Sam de drugs had uitgestald. Ze zag zelfs nog sporen van het politie onderzoek op de grond. Ze slikte, ging op tafel zitten en moest haar best doen om de flashbacks tegen te houden. Geluiden klonken. Op vanuit het verleden en ze beet op der lip. 

Toen werd Jailey ineens gebeld en ze schrok zich rot. Ze zag Lars op haar telefoonscherm staan en kreunde. Waarom precies op dit moment? Ze twijfelde maar drukte toen toch maar op het groene knopje. Ze schrok er zelf van. Jailey kon toch prima opnemen voor haar vriend? Het lag vast aan de omgeving waar het meisje was en ze liep snel naar buiten. "Hey lieverd." Een glimlach doorbrak op haar gezicht toen ze zijn stem hoorde. "H-h-hoi." Stotterde Jailey maar herpakte zich. "Waarvoor bel je?" "Heb je nog eventjes tijd om hier te komen? Of ben je nog bij Vera en Sanne?" Vroeg Lars. 

"N-nee, ik heb nu wel tijd." Zei Jailey en probeerde zo normaal mogelijk. "Mis je me nu al?" Ze herpakte zich en leunde tegen de muur aan van het steegje. "Ja, nou eigenlijk…" Jailey grinnikte en moest glimlachen. Het warme gevoel wat deze jongen haar gaf was onbeschrijfelijk. "Ik kom er zo snel mogelijk aan. Ik ben in Gorssel. Tot zo!" Ze hingen op en Jailey liep naar der fiets. Ze zette af, op de hoek haalde ze iemand in en sloeg rechtsaf naar de boerderij van Lars. Twee jaar later had hij de boerderij overgenomen van zijn ouders. Hier had hij genoeg ruimte om liedjes te schrijven en te repeteren. Er was een hele studio gebouwd. Jailey ging nog niet bij haar vriend intrekken omdat ze nog haar eigen ding had en zo had Lars dit ook. 

"Hai." Femke opende de deur en omhelsde haar schoonzusje. "Hey Fem!" Zei Jailey enthousiast en omhelsde haar terug. "Was het gezellig.lig vanmiddag?" Vroeg Lars zijn zusje en Jailey knikte. "Ja! We hebben vooral veel bijgepraat en dat was hard nodig. Het leven is zo anders nu." Vertelde het meisje. "Klopt, dat is zeker waar. Ik merk het ook met mijn eigen vriendinnen. Maar kom verder." Ze grinnikten en Jailey deed haar jas uit. Dit was zowat haar tweede huis geworden. Gewoon altijd al geweest. Ook al was hun contact een tijdje gedwongen gebroken, ook dan was ze gewoon welkom bij de familie Bos. 

"Waar is Lars?" Vroeg Jailey terwijl ze de keuken in liepen. "In de studio aan het repeteren ofzo. Ik wilde net weggaan." Femke had sinds kort een eigen huisje en Jailey was er al een aantal keren geweest. "Ah joh. Voel je niet bezwaard om weg te gaan." Zei Jailey. "Nee hoor. Komt goed. Ik ben er al heel de middag." Zei ze en lachte. "Nou tot later." Jailey zwaaide Femke uit en liep door naar de studio van Lars. "Hallo!' Riep ze lachend over de muziek en ze stopte meteen. "Hey schat!" Glimlachte Lars en liep op der af. Okke en Roy maakte kotsgeluiden en Lars stak zijn middelvinger naar ze op. Jailey moest lachen en hij gaf haar een kus. 

"Jai, we hebben een heel vet idee gekregen." Zei hij toen geheimzinnig en verbaast keek ze hem aan. "Oeh, vertel op!" Zei ze.  

"Oké…"