Cage the Truth [COMPLETED]

Chapter 8 Under Revision

CHAPTER 8

Pagdating namin sa bahay ay agad akong dumeretso sa kwarto namin ni Ilham. While looking at the necklace I'm thinking about something. What inside of this necklace, bakit natatakot akong buksan? Natatakot ako sa makikita ko sa loob nito.

Bumuntonghininga ako at naglakad patungo sa lagayan ng mga alahas ko. Hindi pa akong ready na tingnan ang nasa loob no'n. Nilagay ko sa lagayan ang necklace.

"Mommy, I'll sleep beside you please." Nang gumabi ay gusto ni Gelle na doon sa kwarto namin ng Daddy niya matulog.

Mayroon siyang sariling kwarto. Sinasanay din namin siyang matulog doon. But everything her father was not around, ay sa tabi ko siya gustong matulog. Ayos na ayos din iyon sa akin dahil talagang hindi ako makakatulog nang hindi nakakatabi si Ilham. Minsan ay nananaginip pa ako nang masasama.

Ilham presence make me feel safe and calm. Kapag nangyayari iyong masamang panaginip ko ay ang yakap ni Ilham ang nagpapakalma sa akin... siya ang lagi kong hinahanap. Kaya din siguro may parte sa akin na ayaw makita ang laman ng necklace na iyon.

"Mommy, why that boy disappeared kanina like a air? I didn't see him go to his parents kasi. Siguro po, nag-worried ng sobra ang Mommy at Daddy niya when he lost," habang sinusuklay ko ang buhok niya ay bigla niyang sinabi iyon. Minsan talaga ay lalong sumasakit ang ulo ko kapag kausap ang anak kong ito. She's conyo. Nasanay siyang pinaghahalo ang dalawang lengguwahe.

Sa tingin ko ay na-adapt niya ito kay Janelle, ang pinsan ni Ilham na ngayo'y naninirahan sa Baguio. Conyo din kasi ang babaeng iyon. Siya lagi ang kasama ni Gelle noong nasa hospital pa ako.

"Hindi ko alam anak, ang sabi lang niya sa akin ay nakita na niya ang Daddy niya. Sasamahan ko sana kaso ay bigla na siyang umalis." Nahiga ako sa tabi niya. "Come here, anak."

Lumapit siya at nahiga sa braso ko. "Mommy, the boy's eyes looks familiar. I didn't see him yet but its familiar po sa akin."

"Hayaan mo na iyon baka nakita mo lang sa kung saan. Sleep kana, anak. You have class tomorrow, right?" Hinaplos ko ang buhok niya habang yakap niya ako.

Nakangiting pumikit ang mga mata ko nang makita kong nakatulog na siya silang minuto pa. Kaya kinaumagahan ay maaga akong nagising. Pinagluto ko sila ng agahan. Since dito na nag-s-stay sila Nanay ay dinamihan ko na ang luto ko. Kapag bumalik si Ilham mula sa business trip niya ay lilipat din sila Nanay sa bahay ni Craine.

"Don't run anywhere, okay? Take care, princess. Binigay ko na kay Nanay ang baon mo, kunin mo na lang sa kanya mamaya." Hinagkan siya sa noo nang ihatid ko sila sa school. Hindi na ako pumasok pa.

"Okay po, Mommy. Drive safe po. I love you, Mommy!" Niyakap niya ako at naglakad patungo kay Nanay. Hinawakan niya si Syker sa kamay.

"I love you too," Hinatid ko sila ng tingin hanggang sa mawala sila sa paningin ko.

Since wala naman akong ginagawa ay naghanap ako nang pwedeng tambayan until I saw this Rainne's Boutique. I don't know why this place is making me nervous. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Para bang may humihila sa akin papunta doon. Kaya iyon ang ginawa ko. I parked my car at the parking side at walk towards in Rainne's Boutique.

The bell of the boutique chimed as I open the door.Pagbukas ko pa lang ay may babae nang sumulpot sa harap ko na kinagulat ko naman agad.

"Good morning, Ma'am! Welcome to Rainne's Boutique!" energetic niyang pagbati sa akin kasabay nang pagngiti niya ng malapad. Tuloy ay nawala ang mga mata niya dahil doon.

Ngumiti lang ako sa kanya at naglakad papasok. But as I step inside someone get my attention. A person who was adjusting on a mannequin with delicate dress. My eyes met the stranger's and for a split second when she give me a glace, and my heart stopped. Nakita kong natigilan din siya.