Chapter 25

90 4 0
                                    

CHAPTER 25

After Ilham go to work, she sat on their balcony, the place was beautiful below, lost in her own thoughts. Was she really Rain? Had she loved Ghon once? Why couldn't she remember any of it?

She remembered the times when she'd catch Nanay Nina, Grace, Ghon, Wize and Tita Sofie looking at her strangely, as if he was trying to find someone else in her. He was seeing Rain. Or was she just being paranoid?

Pulling her knees to her chest, Haera felt an overwhelming sense of loneliness. She needed answers, not just for Ghon or Ilham, but for herself. Who was she really? And where did she belong?

Wala na siyang ginawa buong araw kundi ang tumunganga. Hindi na siya pinayagan ni Ilham na mag-asikaso ng kasal nila dahil natatakot na itong may mangyari pang muli sa kanya. Ito na ang mag-ayos no'n sa tulong ni Grace at Craine.

Then she remembered the hospital where she stayed for one year because of coma. Mabilis siyang nag-ayos ng sarili. If she wants to know everything, kailangan niyang magsimula sa simula... kung saan siya nanatili ng ilang taon. Kaya tinahak niya ang daan patungo sa hospital sa Batangas. Malayo iyon kaya nagtaka din siya. Paano siyang napadpad doon, dahil kung iisipin mabuti maraming malalaking hospital sa Manila kaysa doon. At paanong siya napadpad sa Batangas kung sa Manila siya naninirahan? May ginawa ba siya sa Batangas?

She texted Ilham na may pupuntahan lamang siya at babalik din pagkatapos. Hindi ito agad nagreply, kaya paniguradong busy ito.

Ilang oras din ay nakarating siya sa pupuntahan. Mabuti na nga lang at saulado pa din niya ang hospital. She park her car on the parking lot at pumasok na sa loob.

“Good morning, nandito ba si Doctor Herman?” She asked the one of the nurse. Hindi naman ito busy kaya ito ang tinanong niya.

“Good morning, ma'am, yes ma'am nasa opisina niya po.” Nakita niya ang pagtatanong sa mukha niya kaya nagsalita itong muli. “Nasa ring wings po ang office niya. Deretso lang po kayo ma'am, tapos kanan kayo, deretsuhin niyo lang po siya at sa ikaapat sa kwarto ang office niya. May nakalagay naman po na pangalan sa pinto niya po,” she explained.

She follows what the nurse said to her. Dumeretso siya at lumiko pakanan, then she stopped at the fourth door, and saw the name on the door.

Doctor Aireen Herman

This is her. Marahan na kumatok si Haera sa pinto. Ilang sigundo ay bumukas ito at tumambad sa kanya ang isang babae kasing edad pa lang, suot ang salamin nito.

“Yes, my I help you? Oh, come inside first.”

Hindi mawala ang paningin ni Haera sa babae. She's not the doctor she was looking for. Haera know the face of Doctor Aireen Herman, alam niyang nasa fifty something na iyon ngayon. Eight years na ang nagdaad pero alam pa rin niya ang itsura nito.

“Definitely, I'm looking for Doctor Aireen Herman. This is her office, right?  May importante lang sana akong itatanong sa kanya,” she said.

Pinaupo siya nito at tinitigan. “Ako muna ang papalit sa kanya this week dahil magbabakasiyon si Mommy at Daddy sa Mexico. You can tell me—”

She waved her hand in front of her. She shook her head. “I'm sorry but I don't think you can give what I wanted to know. This is about what happened eight years ago, I'm a patient of your Mom, kaya siya talaga ang sadya ko,” her voice is soft.

Natigilan siya hanggang sa ngumiti at tumango. Kinuha niya ang cellphone at mag tinawagan doon. Until she knew she was talking with her Mom.

“Nasa parking lot ka pa, Mom? Can you come here for a minutes? Someone looking for you, it is about eight years ago she said. It's important Mom, balik kana muna.” At humagikhik ito. “Of course yes, bilis na kasi. Okay then.” Nang ibaba nito ang cellphone ay bahagya pa siyang lumapit. “My mom is here minutes of now. You can wait for her.”

Cage the Truth [COMPLETED]Where stories live. Discover now