Sert yutkunuşlarım boğazıma dizildi. Çaresizlik boynuma bir urgan misali dolandı. Dudaklarım titrerken yavaşça araladım. "Nereye gideceğim peki? Benim bu kasabadan başka gidecek bir yerim yok." dedim çaresizce.
Çaresizliğin bir dermanı yoktu.
Göz b...
Hikâyeye gösterdiğiniz ilgi ve verdiğiniz destekler için çok teşekkür ederim. Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♧
BÖLÜM DÖRT: GECEYE KÜSEN ELA BAKIŞLAR
♧
Yazar Anlatımından...
"Yarın sabaha uçak bileti alınmış. Birkaç gün önce görüşmediniz mi hanım? Nereden çıktı bu Adana seyahati?"
Hanlı ailesinin fertleri akşam yemeği için masanın etrafına toplandıklarında evin babası Mehmet Bey dile getirmişti meramını.
Hediye ve Bahadır geldiğinde kendisi şehir dışında olduğundan görememişti misafirlerini ancak gelip burada kaldıklarından haberdardı. Karısının yarın sabaha uçak bileti aldığına dair firmadan mesaj gelince de sebebini merak etmişti.
Züleyha Hanım eşinin sorusuyla ağzı kulaklarına varır bir yüz ifadesiyle, "Hayırlı bir iş için," deyiverdi.
Sevinçten yerinde duramıyordu kadın. Hediye ona müjdeyi verir vermez hemen uçak bileti almıştı. Sitedeki komşulara lokma dağıtmayı da ihmal etmemişti. Sevincini her şekilde yaşaması icap ediyordu.
Hep hayallerini kurduğu izdivaç için ilk adımı atmışlardı. Bundan sonrasının da güzel olacağına inanıyordu kadın.
Kardeşler arasında yalnızca bu evlilik meselesinden Yavuz haberdar olduğundan anne babasının konuşmasına bıyık altından gülmüştü aniden açılan konu yüzünden gerilen Kılıç'a bakarak. Kılıç bu konular hakkında neredeyse hiç konuşmazdı. Aktuğ ve Yavuz bu mevzular hakkında geyik yaptığı zamanlar olurdu ancak Kılıç onlara pek katılmazdı. Şimdi oturduğu sandalyede omurgasının dimdik olması da bundandı.
Mehmet Bey'in bakışları anında farklılaştı. "Hayırlı iş," dedi meraklanarak. "Nasıl bir hayırlı bir işmiş bu? Çıkar bakayım sen şu dilinin altındaki baklayı."
Züleyha Hanım ışıl ışıl parlayan gözleriyle oğluna baktı. "Kılıç Arslan biriyle görüşecek," dedi sesinden taşan mutluluk emareleriyle. Sarışın bir ten rengi olduğundan yanakları al al olmuş alan kadının yüzünde güller açıyor deyimi vücut bulmuştu.
Yıldırım etkisi yaratan kelimeler meseleden haberdar olmayan üç kişiyi şaşkına çevirmişti.
"Abim mi?" dedi Nil ve Aktuğ aynı anda.
Kılıç oldukça sakin bir ifadeyle bakışlarını kardeşlerine çevirdi. Başının etini yiyeceklerini bildiğinden yalnızca Yavuz'a açmıştı konuyu. Nil ve Aktuğ son derece meraklı insanlardı. Her detayı merak edip sormaya bayılırlardı. Kendisi bile henüz görüşme yapmamışken görüşeceği kişiyle ilgili tonla soru soracaklardı. Görüşmeden önce kardeşlerine söylemeyi de düşünmüyordu ki annesi dayanamayıp söylemişti.
