ʙᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ şᴀʀᴋıʟᴀʀı:
ᴀᴅᴀᴍʟᴀʀ- ɪᴄ̧ɪᴍɪᴢᴅᴇᴋɪ ᴄᴀɴᴀᴠᴀʀ
ᴀᴅᴀᴍʟᴀʀ- ᴀᴄıɴıɴ ɪʟᴀᴄı
(ᴀᴄıɴıɴ ɪʟᴀᴄı ᴀᴅʟı şᴀʀᴋıʏı ʜᴏşʟᴀɴᴅıɢ̆ıᴍ ᴄ̧ᴏᴄᴜᴋ ᴏ̈ɴᴇʀᴍɪşᴛɪ... )
"ʙᴀᴋışʟᴀʀı ᴀᴅᴇᴛᴀ ʙɪʀᴇʀ ᴍısʀᴀʏᴅı, ᴏ ᴍısʀᴀʏı ᴏᴋᴜʏᴜᴘ ɢᴏ̈ᴢʟᴇʀɪᴍᴇ ᴜsᴜʟ ᴜsᴜʟ ᴀᴋıᴛıʏᴏʀᴅᴜ sᴀɴᴋɪ... "
-sᴜ̈ʜᴇʏʟᴀ ʏᴀᴍᴀɴ
ɪ̇ʏɪ ᴏᴋᴜᴍᴀʟᴀʀ.
sɪᴢᴇ ɢᴏ̈ᴢʟᴇʀɪ ɪʟᴇ ᴄ̧ᴏᴋ şᴇʏ ᴀɴʟᴀᴛᴀɴ ʙɪʀ ᴀᴅᴀᴍ ʙᴜʟᴍᴀɴıᴢ ᴅɪʟᴇɢ̆ɪʏʟᴇ ɪʟᴇ...
█▒▒▒▒▒▒▒▒▒10%
████▒▒▒▒▒▒30%
█████▒▒▒▒▒50%
████████▒▒80%
██████████100%
sᴜ̈ʜᴇʏʟᴀ ɢᴜʀᴜʀʟᴀ sᴜɴᴀʀ.
•❅──────✧❅✦❅✧──────❅•
Süheyla Yaman'dan
Akşam yemeğini büyük bir iştahla yemiştik. Çok acıkmıştım ne yapayım? Zaten ben yedikçe Aslı sövmüştü beni kilo alacağız diye.
Bense ona can boğazdan geçer yiğidim, demiştim.
Tabii o da anama bacıma sövmüştü...
Şimdiyse terasta oturmuş portakal suyu içiyordum. Yanımda Aslan vardı. O da sessiz sakin kahvesini içiyordu.
Nedense içim birden sohbet etme isteğiyle doldu. Onlarla kaynaşma ya ihtiyacım vardı. Sonuçta artık birlikte yaşıyorduk ve birbirimizi tanımalıydık.
Boğazımı temizleyip ona döndüm. "hukuk okumak zor mu? " bana gülümseyerek baktı. Kafasını aşşağı yukarı salladı.
"Evet, ama gerçekten avukat olmak istiyorsan üstesinden gelebilirsin. "
Derin bir nefes aldım. "Yarın okul var. Benim sınav senem. Ne yapacağımı bilmiyorum. "
Elini omzuma koyup okşadı. "Halledemeyeceğin bir şey değil bu sınav. Gözünde büyütme. Yeteneğin felan varsa ona da yönelebilirsin."
Yetenek diyince gözlerim parladı. Oturduğum yerden tamamen ona dönerek heycanla ellerimi salladım. "Şarkı söylemeyi çok seviyorum! Aslında avukatlık benim için her zaman 2. Plandaydı. Gerçi veteriner de olmak istiyordum ama sonradan vaz geçtim. Küçüklüğümden bu yana şarkıcı olmak istemiştim ama yetimhanede kendimi geliştirebileceğim bir yer hiçbir zaman olmadı." dilimin bağı kopmuştu adeta. Bu kadar konuştuğuma ben bile şaşırıyordum.
Gülümsemesi daha da büyüdü. Yanağımdan makas alıp söze girdi. "Dilersen güzel sanatlar üniversitesi okuyabilirsin. Mimar Sinan ister misin? " gözlerimi bir kaç defa kırpıştıp kaçırdım. "Olur mu ki, " diye mırıldamdım.
ESTÁS LEYENDO
SÜHEYLA (ABİLERİM)
Romance(Düzgün aile kitabı) yetimhanede bin bir zorluk ile büyüyen Süheyla kendini büyük bir hortumun içinde bulur. Bu hortum onu hırpalamaktan çekinmeden sağa-sola savurur. Tam on yedi yıl sonra hayatına çat kapı girmiş bu kalabalık aile ona gerçek ebebe...
