အပိုင်း၂ အကြမ်းဖက်ဝတ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

Chapter 140

ညအချိန်ဖြစ်၍ လမ်းကြားထဲတွင်လည်း မီးများမထွန်းထားပေ။ သူတိူ့ လမ်းကြားထဲရောက်သွားသည်နှင့် တစ်ခဏတွင်းချင်း အမှောင်ထုဖြင့် လွှမ်းခြုံခံလိုက်ရသည်။

" ဒီကို ဘာလုပ်ဖို့လာတာလဲ..."

ကျွင်းဟွိုင်လန်က ဆွဲခေါ်ခံလာရပြီး ခဏအကြာမှ မေးလိုက်သည်။

သို့သော် သူ့စကားဆုံးချိန်တွင် ရွှယ်ယန်က သူ့ကိုဆွဲပြီး အေးစက်နေသည့် နံရံနှင့် ကပ်လိုက်သည်။

အပြင်ဘက်မှ အလင်းရောင်များက သူတို့၏ခြေထောက်အနားတွင်သာ ဖြာကျနေသည်။

ရွှယ်ယန်က ခေါင်းငုံ့ပြီး သူ့ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းနမ်းလိုက်သည်။

ကျွင်းဟွိုင်လန်၏နားထဲတွင် လမ်းအပြင်ဘက်မှ စည်ကားနေသည့်အသံများကို မပီမပြင်သာ ကြားနေရတော့ပြီး လူအုပ်ကြီးထံမှ အလင်းရောင်များကို မျက်လုံးထောင့်မှ မြင်နေရသည်။

သူ့ရှေ့တွင်မူ အပူတပြင်းဖြစ်ကာ မြန်ဆန်နေသည့် အသက်ရှုသံများအကြားမှ စန္ဒကူးနံ့သင်းသင်းလေးကို ရလိုက်သည်။

အချိန်တစ်ခုခန့်အထိ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး လည်နေပြီး အားလုံးက ဝိုးတဝါးသာဖြစ်သွားသည်။

ကျွင်းဟွိုင်လန်က အခြားတုံ့ပြန်ချက်များ မပြုလုပ်နိုင်ပဲ ရွှယ်ယန်၏ ရင်ဘတ်မှ အင်္ကျီစကိုသာ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပြီး နံရံနှင့် သူ့လက်မောင်းများအကြားတွင် တင်းကြပ်စွာဖိကပ်ခံထားရသည်။

ကျွင်းဟွိုင်လန်ကို ရွှယ်ယန် လွှတ်ပေးလိုက်ချိန်တွင် သူ့မျက်နှာက နီရဲနေပြီး အသက်ရှုသံများလည်း ကမောက်ကမဖြစ်နေခဲ့သည်။

အသက်ဝဝရှုလိုက်ပြီးမှ ထိတ်ထိတ်ပျာပျာဖြစ်သွားရပြီး လမ်းပေါ်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။

ကံကောင်းသည်မှာ အပြင်ဘက်တွင် လူများစွာဝင်ထွက်သွားလာနေသော်လည်း တစ်ဦးတစ်ယောက်မှ သူတို့ရှိရာဘက်ကို မလှည့်ကြည့်ကြပေ။

ထိုအခါမှ ကျွင်းဟွိုင်လန်စိတ်သက်သာရာရသွားကာ သက်ပြင်းချလိုက်ပြီးနောက် ကြောက်စိတ်ဝင်လာသည်။