ကိုကို သိပါေစ
အခန္း (၅)
မိုးတိမ္ ကားကိုဂ႐ုစိုက္ေမာင္းလာရင္း ေဘးထိုင္ခုံတြင္ထိုင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ တိမ္လႊာ့ကို ၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ မမဝင့္ ဖုန္းဆက္၍ လွမ္းေခၚေသာေၾကာင့္ မိုးတိမ္ တိမ္လႊာ့ဆီသို႔ ေျပးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ တိမ္လႊာ့ကို ၾကည့္ရသည္မွာ အေတာ္ပင္ပန္းေနဟန္တူသည္ ။ မိုးတိမ္ ကားေပၚသို႔ ေပြ႕ခ်ီ၍ ေခၚလာသည္ကို မ်က္လုံးပင္ဖြင့္မၾကည့္နိုင္ ။ မိုးတိမ္ ေခၚေဆာင္ရာေနာက္သို႔ ၿငိမ္သက္စြာ လိုက္ပါလာသည္ ။ မိုးတိမ္ ကားေမာင္းေနရင္း ကားေလးကိုအရွိန္ေလွ်ာ့လိုက္ကာ တိမ္လႊာ ၏ နဖူးေပၚသို႔ လက္တင္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ တစ္ကိုယ္လုံး ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေနေသာေၾကာင့္ ကားကိုျပန္ေကြ႕လိုက္ကာ နီးစပ္ရာေဆး႐ုံသို႔ ေမာင္းလာခဲ့သည္ ။
ႏွာေခါင္းထဲသို႔ တိုးဝင္လာေသာ ေဆးအနံ႕မ်ားေၾကာင့္ တိမ္လႊာ ေလးလံေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားကို အားယူ၍ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထိုအခါ တိမ္လႊာ့ ကို စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ ၾကည့္ေနေသာ ေမေမ ႏွင့္ ေမေမသင္း ကို ေတြ႕ရသည္ ။ တိမ္လႊာ ေတြ႕ခ်င္ေနေသာ မ်က္ႏွာကိုမူ မေတြ႕ရ ။ တိမ္လႊာ နိုးလာသည္ကို ေတြ႕ေသာအခါ ေမေမ က
" ငယ္ေလး နိုးၿပီလား "
ဟု ေမးသည္ ။ တိမ္လႊာ ပါးစပ္မွျပန္မေျဖပဲ ေမေမ့ ကို ၿပဳံးျပလိုက္သည္ ။ ေမေမ က တိမ္လႊာ့ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ
" ေတာ္ေသးတာေပါ့ သားရယ္ သားမိုးတိမ္ က သားကို ေဆး႐ုံေခၚလာေပးလို႔ "
ဟု ေျပာသည္ ။ ေမေမ ေျပာသည့္စကားကို တိမ္လႊာ နားမလည္ ။ တိမ္လႊာ မခံစားနိုင္လြန္းေတာ့၍ မမဝင့္အိမ္သို႔သြားကာ ငိုခဲ့သည္ကိုသာ သတိရသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမေမ့ ကို
" ကိုကိုေရာ "
ဟု ေမးလိုက္သည္ . ။ ေမေမ က တိမ္လႊာ၏ ေခါင္းေလးကို ခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးလိုက္ကာ
" သားမိုးတိမ္ အခုေလးတင္ပဲ အေရးႀကီးအလုပ္ေပၚလာလို႔ သြားတယ္ ညေနဝင္လာမယ္ေျပာတယ္ "
YOU ARE READING
ကိုကို သိပါစေ / ကိုကို သိပါေစ (18)
RandomI changed this plot from normal love to boy love.
