Κεφάλαιο 57ο

228 14 0
                                    


Χρήστος 

Όμορφα περνάει η βραδιά με φίλους και μουσική, αλλά ακόμα πιο όμορφα περνάει όταν είναι εκεί και ο άνθρωπο σου. Γιατί το Αλικάκι μου, είναι ο άνθρωπος μου. Η γυναίκα της ζωής μου!
Και τώρα την έχω στην αγκαλιά μου, εκεί ακριβώς που ανήκει. Τόσο όμορφο και μοναδικό συναίσθημα που μερικές φορές απλά δεν μπορείς να το περιγράψεις. Οι λέξεις δεν είναι ποτέ αρκετές.

Χαϊδεύει με τα μικροσκοπικά δάχτυλα της το στήθος μου, καθώς εγώ χαϊδεύω την πλάτη της. Την έκανα δική μου άλλη μία φορά και ξέρω ότι ποτέ δεν θα μου φτάσει. Δεν τη χορταίνω και κάθε φορά θέλω περισσότερο. Νιώθω σαν ναρκομανής που ζητάει απεγνωσμένα τη δόση του.
Είναι το ναρκωτικό μου.

<<Τι σκέφτεται αυτό το μυαλό πάλι; >>ρωτάει και  με φιλάει απαλά στο στήθος.

<<Ότι μία ίσον καμία. Πρέπει να το ξανακάνουμε. >>λέω και εκείνη γελάει.

<<Δεν ήξερα ότι είσαι σεξομανής. Θες συνέχεια σεξ. Αυτό να ξέρεις δεν είναι και πολύ υγιεινό.>>
Της δίνω ένα φιλί στο στόμα και κοιτάζω τα υπέροχα γαλάζια μάτια της.
Θάλασσα...αυτή η εικόνα μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που κοιτάζω τα μάτια της.

<<Εδώ είναι που κάνεις λάθος μωρό μου.
Θέλω συνέχεια σεξ μαζί σου. Έτσι και αλλιώς πρέπει να αναπληρώσουμε όλο αυτόν τον καιρό που μου έδινες άκυρα και αναγκαζόμουν να πηγαίνω με άλλες για να ανακουφίσω τις ανάγκες μου.>>

Το πρόσωπο της αμέσως σκληραίνει. Με σπρώχνει και σηκώνεται φανερά εκνευρισμένη. Να πω την αμαρτία μου, τρελαίνομαι για τη ζηλιάρα Αλίκη.
Ξέρω ότι με αγαπάει αλλά θέλω την επιβεβαίωση. Δεν είναι ανασφάλεια αλλά  η ανάγκη και η ευχαρίστηση να βλέπω τις αντιδράσει της. Όλες τις αντιδράσεις της. Μαζοχισμός; Μπορεί.
Αλλά αυτές είναι που με τρελαίνουν πάνω της.

<<Δεν χρειάζεται να μου πεις με πόσες πηδήχτηκες και το γιατί. Ειδικά σε μια τέτοια στιγμή. >>λέει και ντύνεται.
Είναι πολύ θυμωμένη και φαίνεται από τον τρόπο που μιλάει.

Σηκώνομαι και την πλησιάζω από πίσω. Πάω να την αγκαλιάσω αλλά απομακρύνεται. Τρελή και ζηλιάρα γυναίκα. Τι να πω εγώ όλο αυτόν τον καιρό που τη έβλεπα να την φλερτάρουν τόσοι μαλάκες.
Πως δεν τους σκότωσα ένας Θεός ξέρει.

<<Είσαι πολύ όμορφη, το ξέρεις;>>

<<Νομίζεις ότι θα πιάσουν τα γλυκόλογα σου;>>

Διεφθαρμένοι ΆγγελοιWhere stories live. Discover now