Διεφθαρμένοι Άγγελοι

Kεφάλαιο 9ο

Αναστασία

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στη ζωή σου που θεωρείται αυτονόητο ότι θα είναι πάντα δίπλα σου και θα σε προσέχουν.Άνθρωποι που θα σε αγαπάνε με ανιδιοτέλεια και θα σε συμβουλεύουν.Που θα σε σηκώσουν όταν πέσεις και θα σε υποστηρίξουν για να μη τα παρατήσεις.
Που ότι και να κάνεις,ότι και να λες,όσο δύσκολος άνθρωπος και να είσαι δε θα σταματήσουν να είναι δίπλα σου και να σε καθοδηγούν.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι γονείς.Εκείνοι που σε έφεραν σε αυτό τον κόσμο και μεγάλωσαν με κόπο και δυσκολίες,δίνοντας όλη την αγάπη αλλά φροντίδα τους.Αυτοί οι γονείς που θα έκαναν τα πάντα για να δουν τα παιδιά τους ευτυχισμένα και υγιείς.Που θα σκότωναν ή θα θυσίαζαν τη δική τος ζωή για το παιδί τους.
Γιατί γονείς σημαίνει ανιδιοτέλεια.

Βέβαια,μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να γίνουν γονείς.Μερικοί δεν αξίζουν να γίνουν γονείς.Έχει τεράστια σημασία η λέξη και ακόμα πιο μεγάλη σημασία έχει η ιδιότητα.

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί οι γονείς μου αντί να με ψάξουν και να ανησυχούν για εμένα,πάνε σε οργανώσεις και πάρτι.Προσπαθώ να συνηδειτοποιήσω το γεγονός πως αντί οι γονείς μου να έχουν πάει στην αστυνομία να δηλώσουν την απαγωγή ή έστω την εξαφάνιση μου,αδιαφορούν πλήρως.Πώς θα μπορούσα να το καταλάβω αυτό;Δεν μπορώ να το εμπεδώσω.Οι  ίδιοι μου οι γονείς συνεχίζουν τη ζωή τους σαν να μη συμβαίνει τίποτα.Σαν να μην έχει εξαφανιστεί η κόρη τους.
Σαν να μην υπάρχω.

Ποτέ δεν είχα τις καλύτερες σχέσεις με τους γονείς μου,πόσο μάλλον με τη μητέραμου.Πάντα ήταν απόμακρη και αυστηρή.Δεν υπήρξε ποτέ τρυφερή μαζί   μου.Δε θυμάμαι καν πότε ήταν η τελευταία φορά που με αγκάλιασε ή με φίλησε.Αλλά τέτοια αδιαφορία δε την περίμενα.Πάντα πίστευα ότι καταβάθος μέσα της με αγαπάει αλλά μπορεί να είναι από τους ανθρώπους που δεν ξέρουν πως να το εκφράσουν.
Έτσι πίστευα.Έτσι ήθελα να πιστεύω.

<<Είσαι έτοιμη;>>ακούω την φωνή του Άρη.

Κοιτάζω τον καθρέφτη και τον βλέπω από πίσω μου να με πλησιάζει.Τα μάτια του σκανάρουν ολόκληρο το κορμί μου.
Αυτό με κάνει να νιώθω κάπως περίεργα.Το κορμί μου για κάποιο λόγο τρέμει και ανατριχιάζει με τον τρόπο που το βλέμμα του το σαρώνει πόντο πόντο.Η ατμόσφαιρα και ένταση του δωματίου άλλαξε τελείως,καθώς νιώθω το σώμα μου να ζεσταίνεται όλο και περισσότερο.Με αργά και σταθερά βήματα με πλησιάζει όπως ένα άγριο ζώο πλησιάζει το θήραμα του.Νιώθω ότι από στιγμή σε στιγμή θα με κατασπαράξει και το περίεργο είναι ότι το περιμένω με προσμονή.