Διεφθαρμένοι Άγγελοι

Κεφαλαιο 2ο

Το αμάξι συνέχιζε την διαδρομή του χωρίς σταματημό.Ώρες τώρα προχωράνε χωρίς κάποιο προορισμό.Οι άντρες που τους ακολουθούσαν,δεν υπάρχουν πια.
Τους ξέφυγαν λίγα λεπτά από την στιγμή που ξεκίνησαν από το σπίτι της Αναστασίας.

Εκείνη κάθεται στο πίσω κάθισμα χωρίς να μιλάει,χωρίς να αντιδράει.Κοιτάζει έξω από το παράθυρο,αναλογιζόμενη.όλα αυτά που έγιναν.Το μυαλό της,δυσκολεύεται να συνειδητοποιήσει τα γεγονότα που συνέβησαν αλλά και πρόκειται να συμβούν.
Αφού ο κίνδυνος δεν είχε περάσει,και σίγουρα δε θα τελείωνε σύντομα.

Ο άντρας δίπλα της,καθόταν ήσυχος χωρίς να μιλάει με τους άλλους δύο ή ακόμα και να βλεφαρίσει.Φαινόταν πολύ σκεπτικός και σίγουρα περίεργος.
Όλα ήταν τόσο περίεργα και σουρεαλιστικά.Σαν να έπαιζε σε ταινία.
Μία ταινία που σίγουρα δεν ήθελε να είναι πρωταγωνίστρια.

Τα συναισθήματα της πολλά.Δεν ήξερε τι υπερισχύει περισσότερο.
Ο  φόβος για την ζωή της;Η αγωνία και ο τρόμος για το τι θα μπορούσαν να της κάνουν.
Η απελπισία,αφού έβλεπε ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να ξεφύγει.
Ή η περιέργεια,για το ποιοι είναι όλοι αυτοί και τι θέλουν με τους γονείς της.

Από το παράθυρο έβλεπε την θάλασσα.
Είχε σκοτεινιάσει πλέον και το μόνο αμάξι που υπήρχε στο δρόμο ήταν το δικό τους.Απ'ότι καταλάβαινε η Αναστασία είχαν βγει πολύ έξω από την πόλη.Δεν έχει ξαναέρθει από αυτήν την πλευρά της πόλης,όχι ότι είχε πάει από κάποια άλλη,αλλά την συγκεκριμένη δεν την γνώριζε καν.
Επειδή δεν έβγαινε ποτέ από το σπίτι,φρόντιζε μέσα από ένα χάρτη να μαθαίνει όσο μπορεί την πόλη μέσα και έξω.
Την συγκεκριμένη διαδρομή δεν την είδε στον χάρτη,ή δεν την πρόσεξε.

Το αμάξι σταμάτησε μπροστά από μία μεγάλη πύλη,που ήταν φτιαγμένη από κάγκελα.Όταν το αμάξι πέρασε μέσα η Αναστασία πρόσεξε το μέρος γύρω της.
Συνέχισαν να προχωράνε με το αμάξι ενώ τα φώτα από τις κολώνες έδειχναν τον δρόμο.Δεξιά και αριστερά υπήρχε παντού γκαζόν με δέντρα και λουλούδια.Όλα περιποιημένα και πολύ όμορφα.Σαν ένα μικρό πάρκο.

Μπροστά ακριβώς υπήρχε ένα μεγάλο συντριβάνι.Πάνω στο συντριβάνι ήταν το άγαλμα ενός άντρα να στέκεται σε θέση ετοιμότητας,σαν να είναι έτοιμος να παλέψει.Δίπλα του είχε δύο λιοντάρια,τα οποία είχαν ανοιχτό το στόμα τους και φαινόταν τα μεγάλα τους δόντια.Ήταν έτοιμοι και εκείνα να παλέψουν στο πλευρό του άντρα,έναν αόρατο εχθρό.
Το συντριβάνι είχε φώτα κάτω και μέσα από το νερό ενώ τα δύο λιοντάρια έβγαζα νερό από το στόμα τους.