BUL BENİ

5. Canım Annem

Beş bölüm olduk çok şükür. Burdan sonrası çok önemli, hevesim kaçmamalı.

Yorum bekliyorum...

Keyifli okumalar...

Kimseden saklanmıyorduk. Sadece cesaretimiz yoktu ama bu olay bardağı taşıran son damla oldu annem için. Başkomiser, Sezer komiser ve ben annemle birlikte girdik hastaneye. Teyzem ve eniştem de yanımızdaydı.

Annemi görüp ayağa kalktılar. Nejla yengenin haset gözleri annemin üstündeydi. Hatta öyle haset doluydu ki annemin üstüne yürüyecek cesareti kendinde buldu.

"Hangi yüzle geldun sen? Ne işun var ha buraya?"

Annemi ilk defa o kadar ifadesiz görüyordum. Dimdik duruyordu, sert bakıyordu. Benim bir kuş kadar ürkek, bir çiçek kadar narindi. Küçük amcalarım onu tutarken zehir saçıyordu.

"Bak ne hale geturdun adami? Ne ettiğune bakmaya mi geldun? Def ol burdan or*-"

"Haddini bil" diye bağırdım. "Cumhuriyet savcısı var senin karşında. Sayın savcım diyeceksin!"

Kollar gevşeyip açılırken kadının öfkesi birden soldu gitti. Annem hâlâ tek kelime etmemişti. Yalnızca ona bakıyordu.

"Yenge" dedi Doğan amcam. "Hoş geldun."

Annem kesintisiz bir şekilde o kadına bakmaya devam ediyordu.

"Bu zehirleme vakası araştırılacak. Bu adli bir soruşturma. Benden emir gelene kadar konağa girmek yasak! Şu an herkes potansiyel suçlu. Evde yaşayan herkesin ifadesini istiyorum. Derhal."

"Hemen savcım" dedi Sezer komiserim. Kadın mosmor oldu desem yalan olmaz.

"Bundan paçayı sıyıramayacaksın Nejla. Artık karşında saçından sürdüğün küçük kız yok. Bu olayı aydınlatmadan hiçbir yere gitmiyorum. Bütün Çakır sülalesi, dışarı!"

Annem be, öz annem. Ne kadar kocası onun peşine düşmese de o babamın hakkını korumaya kararlıydı.

" Neye dayanarak yapayisun bunu? "dedi hâlâ altta kalmayarak.

" Sen neye dayanarak iftira attıysan bana, bende ona dayanarak yapıyorum. İnan bulaşmayacaktım ama sen fazla oldun. Çocuğumun babasını size yedirmem, kimseye yedirmem. Çıkın dışarı, uslu uslu sonucu bekleyin. "

Annemin peşinden giderken nispeten reverans yaptım onlara. Anladınız ki annem önünde el pençe divan olacağınız bir kadın. Doktorun odasına girdik.

" Cumhuriyet savcısı Gülnihal Yekeli. Asaf Ali Çakır'ın durumunu öğrenmek istiyorum. "

" Buyurun oturun sayın savcım. Sonuçlar çıkmadı henüz." 

Karşılıklı oturduk annemle.

"Asaf Ali tansiyon hastası. Ağır ilaçlar kullanıyor. Benim görüşüm ilaçları karıştığı yönde. Farklı zamanlarda alacağı ilaçları bir aldıysa bundan zehirlenmiş olabilir."

"Karıştırdı mı? Yoksa değiştirildi mi? Bunu anlayacağız. Şimdi nasıl?"

"Değerleri çok yüksek. Tansiyonu yüksek hâlâ. Bir de kalbi zayıf, yani eğer tedaviye cevap vermezse kaybedebiliriz."

*

Yoğun bakımın camından içeriye bakıyorduk annemle. Ölü gibi yatıyordu babam. Hali içler acısıydı. Gerçekten ona insan gibi davranmıyorlardı. Babam da canına kıymet vermiyor olmalıydı.