BUL BENİ

6. Asaf Ali!

Çok istediniz aha geldi. Yedek de bölüm yok. Olursa akşama inşallah.

Yorum yapmayı unutmayın...

🥰🥰

Geceydi. Kapı gürültü bir şekilde çalınıyordu. Uykudan uyandık.

"Geldi" dedi annem kalkarken. Peşine takıldım. Alt kata indiğimizde herkes kalkmıştı.

"Gülnihal!" Babam gelmiş gerçekten. Eniştem kapıya giderken annem tuttu.

"Ne kadar kalabilirim ki" dedi. Teyzem ona yazma verdiğinde onu başına çekti. Odadan telaşla çıkınca unuttu tabi. Ellerini yumruk yaparak güç topladı. Sesli soluduktan sonra kapıya yürüdü. Hemen peşindeydim.

Kapıyı açtığında göz göze geldiler. İki adımda eşikten geçen annemi geçip önüne geçtim. Onu kimsenin incitmesine izin vermem, o babam olsa bile.

"İncitmem kızım, çekil" dediğinde usulca kenara çekildim. Bana kızım dedi ama konumuz bu değil. Kesintisiz bir şekilde birbirlerine bakıyorlardı. Ne diyeceklerini bilmiyorlardı bence ama öyle muhteşem bir andı ki bu heyecanlanmıştım. Babam ve annem karşı karşıyaydı. İçten içe yan yana olmalarını istedim kız çocuğu aklıyla.

"Ev mi basayisun?" dedi annem. Gerçekten böyle mi gireceksin konuya anne? Çok ergensin.

"Kaçmasaydun basmazdum."

"Konuşmak istemeyirım demek ki."

"Beni ilgilendirmeyi. Ben istiyrım."

"He konuş dinliyrım."

Bitti bu kadardı. Bakışmaya devam ediyorlardı.

"Kızımı göreceğum istediğum zaman." Ya baba bırak bu işleri.

"Senin kızın yirmi dört yaşında, reşit. Kendi kararlarını kendi verir." Canım annem haklı. Bunu bana da sorabilirdi oysa.

"Evlendun mi?" dedi babam. Heh, şöyle açık açık konuşun bakalım.

"Ne sanıyisın beni ula?" dedi annem babamın üstüne giderek. Omuzundan itti koca adamı. Oo anne sakin ol. Adam nerden bilsin.

Babam "Kızma" dedi ellerini kaldırarak. Çok tatlı. "Senin içun savcı oldi deyiler."

"Senin içunde deli oldi deyiler."

"Haklı sebeplerum vardi."

"Basiretsizliğime çare bulamadım demiyorsun da" dedi annem. Babam kaşlarını çattı.

"Efendim?!"  Babam şivesiz düzgün konuşabiliyordu.

"Ne bekliyorsun Asaf Ali. Sen karısının çocuğunun peşine düşmemiş adamsın. Basiretsiz değil de nesin sen?"

Babam şaşırdı, çok şaşırdı o an.

"Ben düşmedim öyle mi?" dedi daha da kırgın sesiyle.

"Sen tabi. Sorsalar ölürsün sevdandan ama adamlığın da ortada."

Babam yutkundu.

"Adam değilim ha?" diye sesini yükseltti. "Ben bıraktım karımı çocuğumu öyle mi? Böylesi işime yaradı çünkü! Sen benim ne yaşadığımı nerden biliyorsun ya?"

"Senin benim neler yaşadığımdan haberin var mı? Nasıl gittim ben senin haberin var mı Asaf Ali? Ne anlatıyorsun ya? Ne yaşadın sen ne? Hamile halimle ölümlerden dönerken ben, sen ne yaşamış olabilirsin?"