Your Distance (BL) Novel

Bölüm 15

En azından böyle olmalı

Bu bir öpücük bile sayılmazdı. Sadece bir dudak dokunuşuydu.

Bai Changyi Ting Shuang'a baktı, sesi derindi, "Bu kadar mı?"

Bu kadar mı???

Başka ne istiyordu ki?

Ting Shuang'ın yüzü kıpkırmızı oldu. Konuşmaya fırsat bulamadan Bai Changyi'nin "En azından böyle olmalı" dediğini duydu.

Ardından, çenesi Bai Changyi tarafından tutuldu ve dudaklarını ayırdı.

"Mmmmm-"

Tıraş losyonunun temiz tadı ve olgun bir erkeğin hormonlarının kokusu anında Ting Shuang'ın nefesini istila etti. Bai Changyi'nin öpücüğü saf değildi, baskınlık doluydu ve hatta kaba bile denebilirdi. İlk etapta, bu açıdan nazik olmaktan hoşlanmıyordu.

İlk başta, Ting Shuang bir süre mücadele etti, ancak kısa süre sonra titreyene kadar öpüldü. Kendini kolunu Bai Changyi'nin boynuna dolamış ve kontrolü ona bırakmış halde buldu.

O anda Ting Shuang aniden ağız boşluğunun da bir tür cinsel organ olduğunu fark etti.

Açılıyor, içine giriliyor ve aynı şekilde hassaslaşıyordu.

Aynı elektrik hissi. Aynı huzursuzluk hissi. Aynı yoğun zevk hissi.

Başı dönüyordu. Ter, titreyen vücudunu ıslattı. Bacakları jöleye dönmüş, vücudunun alt kısmındaki penisi sertleşmişti.

İşte doruk noktası. Zirvede. Bulutların içinde.

Kafasının içinde havai fişekler patlıyordu.

Bum!

Yoğun zevk doruk noktasına ulaşmış ve uyuşturan dalgalar halinde tüm vücuduna yayılmıştı.

Kalan tonların tadını çıkarırken gözleri bulanıklaştı.

Karşı tarafın geniş göğsüne yaslanmış, usulca inliyor ve durmaksızın nefes alıyordu.

Bekle.

Karşı tarafın göğsüne yaslanmak mı?

Yaslanmak mı?

Ting Shuang aniden kendine geldi ve Bai Changyi'nin omzuna uzanan elini görmek için başını çevirdi.

Elini aceleyle geri çekti ve aniden bir adım geri atarak beklenmedik bir şekilde banyo kapısına çarptı.

"Ting Shuang, ne oldu?" diye bağırdı Song Xin.

"Yok bir şey-" Ting Shuang birden sesinin zayıf ve boğuk çıktığını fark etti. Biri duysa bir şeyler olduğunu düşünebilirdi. "Yok bir şey... Sadece çarptım."

Bunu söyledikten sonra Bai Changyi'ye doğru baktı ve başını çevirdiğinde aynada kendisini gördü; gözleri yaşlıydı, yanakları kızarmıştı ve dudakları şişmişti.

Tüm yüzü kızarmıştı...

Şimdi dışarı çıksa, Song Xin onun sadece tuvalete gittiğine inanır mıydı? Bahçeden bir arının tuvalete uçtuğunu ve ağzını soktuğunu söylemesine imkân yoktu, değil mi?

Ting Shuang dudaklarını ovuşturdu ve Bai Changyi'ye baktı.

Büyük Profesör Bai iyi giyinmişti (canavar gibi). Kravatı gevşek değildi, gözlükleri yamuk değildi ve batı tarzı takım elbisesi buruşmamıştı bile.

Ting Shuang birden dengesinin bozulduğunu hissetti. Bir ona bak, bir de kendine. Üzerinde en ufak bir suçlayıcı kanıt yok ve düzgün kıyafetlerle bir akşam yemeği randevusuna gidiyor. Oysa sen sınıf arkadaşına tuvaleti kullandıktan sonra ağzının nasıl şiştiğini açıklamak zorundasın.

"Bu şekilde nasıl dışarı çıkabilirim?" Ting Shuang dudaklarını işaret etti ve Bai Changyi'ye kısık bir sesle, "Bu senin sebep olduğun büyük bir durum," diye yakındı.

Bai Changyi dudaklarını yukarı doğru kıvırdı ve "Kendin bir yol düşün" dedi.

Ting Shuang, "Daha önce hiç böyle bir şey yapmadım. Hiç gizli bir aşk ilişkisi yaşamadım..."

Bai Changyi pencereden Ting Shuang'a baktı ve "Sık sık gizli aşk ilişkileri yaşayan birine benziyorum, öyle mi?" diye sordu.

"Hayır, hayır..." Ting Shuang, Bai Changyi'nin pencereden nasıl çıkmak zorunda kaldığını düşünür düşünmez, kendini biraz, ama çok suçlu hissetti. O sahneyi hayal etmeye (veya tanık olmaya) cesaret edemedi, "Pekala, önce ben çıkacağım, sen... Dikkatli ol! Ne de olsa yaşlı kolların ve bacakların var... Öhöm, düşme."

Bai Changyi biraz gülecek gibi oldu, "Mm, anladım."

Ting Shuang, Bai Changyi'nin kravatını çekiştirdi ve "Hımm... Buna değer mi?" diye sordu.

Büyük Profesör Bai, bir öpücük karşılığında gururunu ayaklar altına alıp pencereden atlayabilirdi.

Bai Changyi'nin dudakları kıvrıldı, "Buna gerçekten değmezdi."

Ting Shuang dudaklarının kenarının yukarı kalkmasına engel olamadı.

Arkasını dönüp banyodan çıkacakmış gibi yaptı ama son anda Bai Changyi'ye sarıldı ve birkaç saniye boyunca tüm gücüyle boynunu emerek çarpıcı bir morluk bıraktı.

Sonra hızla banyodan çıktı.

Başarılı.

"Hangi kısmı anlamadın?"

Ting Shuang, sanki gezintiye çıkmış gibi soğukkanlı bir ifadeyle Song Xin'e doğru yürüdü.

"Oh, düşündüm ve kendim anladım." Song Xin Ting Shuang ile konuşmak için döndü.

Song Xin Ting Shuang'ın ağzını sormadı ama Ting Shuang inisiyatifi ele alarak açıkladı: "Kapıya çarptığım an son derece trajik bir andı. Ağzımı kapı koluna çarptım, sanırım şişmiş."

"Ben de neden baharatlı bir şey yemiş gibi göründüğünü merak ediyordum." Song Xin, Ting Shuang'ın ağzını umursamadı. Bir A4 kâğıt parçası aldı ve sordu: "Hey, bunu nereden buldun? Profesörden ödevini işaretlemesini mi istedin? "

Ting Shuang içten içe gerildi ama ifadesi sakindi, "Ah, evet... Sprechenstunden (almanca konuşma saatleri) sırasında onunla bir randevu aldım ve bazı soruları açıklığa kavuşturdum. "

Song Xin şaşırdı, "Bu profesör o kadar iyi mi? Senin için her soruyu işaretledi mi?"

Ting Shuang, "Belki de ben soruları yanıtlarken orada benden başka kimse olmadığı içindir. Yani o sadece... Evet..."

Song Xin, "O zaman bir dahaki sefere randevu alırım. Bu kadar nazik olmasını beklemiyordum. Öğrencilerinin yaşamı ya da ölümüyle ilgilenmediğini ve her şeyi asistanına bıraktığını sanıyordum."

Ting Shuang, "Hehe... Oldukça iyi biri... Belki de sadece şanslıydım..." dedi.

Ertesi gün Song Xin bir soruyu açıklığa kavuşturmak için internetten randevu almayı planladı, ancak Profesör Bai'nin programının uzun zaman önce dolduğunu gördü. Ting Shuang'ın şansı gerçekten çok yaver gidiyor diye düşünmeden edemedi.

Günler sonra, Song Xin nihayet Profesör Bai'yi görmek için büyük zorluklarla bir randevu aldı. Ödevini iki eliyle saygılı bir şekilde sundu, ancak Profesör Bai'den sadece tek satırlık bir cevap aldı: "Ödevlerle ilgili tüm sorular asistan tarafından yanıtlanmaktadır."

Song Xin yine düşünmeden edemedi; Ting Shuang'ın şansı gerçekten de çok yaver gidiyor...