Your Distance (BL) Novel

Bölüm 54

Merhaba, Ben Oğlunuzun Tavşanıyım

Her şey bitmişti.

Hedef geri dönmedi ama hedefin ailesi geri döndü.

Ting Shuang'ın zihni aniden boşaldı.

Oturma odasındaki ayak sesleri ve sesler giderek yaklaşıyordu.

Eğer bu tavşan kostümü Bai Changyi'nin ailesi tarafından görülürse...

"Merhaba, ben oğlunuzun tavşanıyım."

Siktir.

Bu noktada, ne düşünüyorsun, Ting Shuang?!

Neden sinirlendikçe beynini daha az kontrol eder hale geliyordu?

Çabuk, ne yapacağını düşün!

Dışarı çıkıp kıyafet mi değiştirmeli?

Hayır, yemek odasından çıkar çıkmaz oturma odasında olacak ve doğrudan misafirlerle karşılaşacaktı.

Saklanacak bir dolap mı bulmalı?

Hayır, yemek alanındaki dolaplar bölmelere ayrılmıştı, bu yüzden bir kişinin sığabileceği bir yer yoktu.

Pencereden mi atlamalı?

Dışarıda lanet bir avlu vardı, ya biri geçerse?

En acil sorunu çözmek için-

Zihni sadece birkaç saniye içinde durmadan çalkalandı ve Ting Shuang yemek alanının kapısını hızla ve sessizce kapatıp içeriden kilitledi.

Sırtını kapıya dayayarak yere oturdu, kalp atışları hızlandı ve sırtından soğuk terler akmaya başladı. Telefonunu kullanarak Bai Changyi'den yardım istemek için mesaj atmayı düşünmesi birkaç saniyesini aldı: Bai Changyi, çabuk geri dön, ailen burada.

Mesajı gönderdikten sonra, Bai Changyi'nin mevcut durumun bu kadar kritik olacağını kesinlikle düşünmeyeceğini fark etti, bu yüzden bunun ne kadar utanç verici olacağına dair tüm çekincelerini bir kenara bıraktı ve hemen ekledi: Seni şaşırtmak istedim, bu yüzden geçen sefer giymemi istediğin şeyi giydim. Bilirsin işte, jartiyer çoraplı tavşan. Şu an yemek alanında saklanıyorum. Çabuk geri dön! Ailen bunu görürse, bu genç efendi bir daha asla kalkamaz! O zaman ömrünün sonuna kadar seks hayatın olmaz!

Mesajı gönderir göndermez, Bai Changyi cevap verdi: Beni bir dakika bekle. Korkma.

"Changyi evde değil mi? Hâlâ kahvaltı mı ediyor? Yemek alanına bir göz atacağım."

Ting Shuang sesin kapıya çok yakın olduğunu hissetti. Kalbi daha da hızlı atmaya başladı, elleri ter içinde kaldı...

"Tık."

Kapı kolu döndü.

Kapının dışarıdan açılamayacağını bilmesine rağmen, Ting Shuang mekanik ses karşısında irkilmekten kendini alamadı.

"Ha? Neden kapıyı açamıyorum?"

"Ping Ping, Changyi şu anda burada değil, hadi-"

"Baba, anne." Bai Changyi'nin sesi uzaklardan çınladı.

Güvendeydi.

Ting Shuang'ın kalbi, bir gün boyunca yaz ortası güneşinde kavrulduktan sonra ay ışığında ve akşam esintisinde yavaş yavaş serinleyen bir toprak parçası gibi aniden sakinleşti.