ဆံမြိတ်ချ လှပါပေ့....🌻
အပိုင်း(၂)
ဒေါင် ဒေါင် ဒေါင်....
သစ်သားအုန်းမောင်းခေါက်သံကြောင့် ထူးသာသည် ဓမ္မာရုံအနောက်ဘက် ဦးဇင်းဝေဠု၏ ခြေတံရှည် သစ်သားကျောင်းဆောင်ထဲမှ နိုးလို့လာသည်။
ဆယ်နှစ်သားအရွယ် သာထူး မျက်လုံးများကိုဖိပွတ်၍ စောင်ခေါက် ခေါင်းအုံးပေါ်ခေါက်ထားသော စောင်ကိုတင်ကာ ဖျာထဲလိပ်ထည့်လိုက်ပြီး ဖျာလိပ်ကို ခေါင်းရင်း၌ကပ်ထားလိုက်သည်။
ထို့နောက် အခန်းထဲမှထွက်လာကာ အောက်သို့ လှေကားထစ်မှားပေါ် အိပ်မှုန်စုန်ဖွားဖြင့် ဆင်းကာ အနောက်ဘက်မှ ရေကန်ရှိရာလို့ သွားပြီးမျက်နှာသစ်သည်။
မျက်နှာ သစ်ပြီး အပေါ်ပြန်တက်ကာ အခန်းထဲဝင်၍ အခန်းခြေရင်းမှ အဝတ်အိတ်ထဲကနေ ချည်သား ဒူးကျဘောင်းဘီနှင့် စပို့ရှပ်ခရမ်းလေးယူဝက်သည်။
ထို့နောက် ဆွမ်းစာဆောင်ဘက်သွားကာ အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် ကိုရင်လေးများဖြင့် ကိုရင်ကြီးဦးဆောင်ညွှန်းကြားသည့်အတိုင်း ဆွမ်းစာရန်ပြင်ဆင်ရသည်။
ကပ္ပိယကြီး ဦးေသာင်းသည်လည်း ကျောင်းဝင်းအတွင်း တံမြက်စည်းရှည်ဖြင့် လိုက်လံလှည်းကျင်းနေလေသည်။
ဦးေသာင်းမှာ အသက်ငါးဆယ်တစ်နှစ်ရှိပြီးဖြစ်ကာ ဆရာတော်၏ အစ်ကိုဝမ်းကွဲဖြစ်ပြီးလူပျိုကြီးဖြစ်သည်။
စားပွဲဝိုင်းခင်း တစ်ပါးထိုင်နှီးချောဖျာလေးတွေ စားပွဲဝိုင်းဘေးပတ်ခင်းကာ စားပွဲအလည်၌ စတီး ပန်းကန် ခွက်ယောက်များကို မှောက်၍ စီကာ လက်ဆေးရေကော်ဇလုံများအား စားပွဲဝိုင် အောက်နား တစ်ခုစီလိုက်ချရသည်။
ထို့နောက် သပိတ်များအား ဝိုင်းကူ၍ဆေးကြောပေးကာ သစ်သားခုံရှည်မြင့်မြင့်ပေါ် မှောက်၍ စီတန်းကာရေစစ်ရသည်။
လေးနာရီခွဲချိန်တွင် နောက်ထပ် အုန်းမောင်းခေါက်သံကြားရကာ ကိုရင်ကြီးက ဦးဆောင်၍ ကိုရင်များဖြင့် ထူးသာပါ ဓမ္မာရုံရှိရာ တိုက်ကျောင်းဘက် ပါလို့သွားသည်။
YOU ARE READING
ဆံမြိတ်ချ လှပါပေ့.....
General Fiction"မိကြိုင် စကားပြောရင် ခေါင်းကိုမော့ထားစမ်း နောက်ပြီး အဲ့လက်တွေလိမ်ချိုးနေတာရပ် နောက်တခါ ပြူးကြောင်ကြောင်နဲ့ လိုက်ကြည့်ရင် ငါထုမှာနော်" "အ...အ....ကြိုင်....မှ ....ပြင်လို့ ....မရ....တာ ...ကိုကြီး....ထူးသာရယ်" သူ့ဆူရင် တုန်လှုပ်ကြောက်လန့်ပြီး နောက်ကျ...
